Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Clive Staples Lewis stworzył jedną z najsłynniejszych krain w historii literatury fantasy – Narnię. Jest ona skonstruowana w tak finezyjny sposób, że może być interpretowana po prostu jako świat przedstawiony danej powieści, lecz także jako metafora wewnętrznego świata moralnego człowieka, lub duchowej drogi jednostki do odnalezienia w swojej duszy i w otaczającej ją rzeczywistości Boga.
Opowieści z Narnii C.S. Lewisa to jedno z najbardziej klasycznych dzieł literatury fantasy. Obok Władcy Pierścieni, czy Opowieści z Ziemiomorza to chyba najczęściej wymieniane dzieło, jeśli mowa o światowej fantastyce. Lewis stworzył świat z jednej strony pełen magicznych istot, czarów i przepowiedni, z drugiej połączył go ze światem legend, mitologii, czy nawet religii, jakie znamy z życia codziennego. Opowieści z Narnii zajmują więc na półce z napisem „fantasy” miejsce specyficzne.
C.S. Lewis w swojej najbardziej znanej powieści zawarł wątek walki dobra ze złem. Temat ten jest poruszany w dziełach artystów i w legendach od tysiącleci. W każdym wypadku jednak temat ten jest ujęty trochę inaczej, tak samo jest w przypadku Opowieści z Narnii, gdzie temat ten ociera się dosyć wyraźnie nawet o inspiracje biblijne.
Opowieści z Narnii C.S. Lewisa to niesamowita historia wypełniona po brzegi fantastycznymi oryginalnymi postaciami. To powieść, która w pewien sposób odmieniła oblicze literatury fantasy, a także jako pierwsza użyła tradycyjnych, uniwersalnych kodów kulturowych, jednak w odświeżonej i ożywionej wersji. Losy poszczególnych bohaterów wydają się znajome, choć wpasowane są w zupełnie nowy, piękny kontekst.
Aslan to chyba najważniejsza postać z Opowieści z Narnii C.S. Lewisa, choć nie jest to wcale bohater pierwszoplanowy, główny. To prawowity przywódca Narnii, uosobienie dobra, szlachetności, sprawiedliwości, odpowiedzialności i innych pozytywnych cech. Los tego bohatera jest wyraźną aluzją do biblijnej opowieści o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.
Biała Czarownica to główna antagonistka w powieści S.C. Lewisa, pt. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa. Jest to czarny charakter, okrutna królowa, która bezprawnie okupuje Narnię przy pomocy czarów i okrucieństwa. To postać bardzo podobna do innych wiedźm, które znamy z legend i baśni, dlatego tak ciekawe jest jej pojawienie się w literaturze pięknej.
Łucja to najmłodsza siostra w rodzeństwie Pevensie z Opowieści z Narnii: lwa, czarownicy i starej szafy. To ona odkrywa magiczne przejście do fantastycznej krainy i zaprzyjaźnia się z faunem Tumnusem, co w zasadzie inicjuje wszystkie wydarzenia będące przedmiotem powieści C.S. Lewisa.
Zuzanna Pevensie to jedna z głównych bohaterek powieści S.C. Lewisa, pt. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa. Pod względem wieku jest to druga najstarsza siostra w rodzeństwie. Dziewczyna jest nieco wycofana, cicha, mniej zauważalna niż inni członkowie rodziny, co jednak – jak się okazuje w powieści – nie czyni jej postacią mniej istotną od reszty.
Edmund to, oprócz Łucji, najmłodszy członek rodzeństwa Pevensie. Chłopak jest postacią niejednoznaczną i dynamiczną – w trakcie biegu fabuły zmienia się jego charakter, postawa, światopogląd i motywacje. To bardzo ciekawy bohater, który z początku nie wzbudza zbyt dużej sympatii czytelnika, jednak bardzo wiele zyskuje, kiedy dojrzewa dzięki wydarzeniom w Narnii.
Piotr Pevensie to jeden z głównych bohaterów powieści C. S. Lewisa, pt. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa. To przykład młodzieńca odpowiedzialnego, szlachetnego i uczciwego. Piotr jest jak na swój wiek bardzo dojrzały, potrafi zaopiekować się młodszym rodzeństwem, a także wykazuje się zdrowym rozsądkiem i dużą odwagą.
Szczyty gór były spowite mgłą i kłębiastymi chmurami, które tylko od czasu do czasu, przeganiane przez wiatr, odsłaniały najwyższe wierzchołki. Słońce ukryte było bardzo głęboko pod warstwą szarości, co nadawało całemu krajobrazowi wyraz jeszcze większej tajemniczości i dzikości.
Stanisław Ignacy Witkiewicz urodził się 1885 roku w Warszawie. Już od młodzieńczych lat obcował z nauką i sztuką, ponieważ jego rodzicami był słynny malarz i publicysta literacki, Stanisław Witkiewicz, i nauczycielka muzyki, Maria Witkiewicz z domu Pietrzkiewicz.