Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Kategoria „bohatera romantycznego” to zespół ściśle określonych cech charakterologicznych, które determinują w człowieku pewną specyficzną postawę życiową. Postawa ta wykształciła się na podstawie wielu dzieł literackich, które na przełomie XVI i XIX wieku, dzięki swojej popularności i szerokiemu oddźwiękowi społecznemu, utarły w głowach czytelników europejskich pewien schemat idealnego bohatera poezji, prozy czy dramatu.
Kordian to tytułowy bohater jednego z najbardziej znanych dramatów,jakie wyszło spod pióra Juliusza Słowackiego. To postać szalenie niejednorodna, w dodatku zmieniająca się na przestrzeni dzieła. W różnych momentach swojego życia ulega różnym motywacjom, cały czas stara się postępować szlachetnie i postępować zgodnie z głosem serca. jego postępowanie determinują różne sytuacje i wpływy różnych ludzi.
Kordian to jeden z najgłośniejszych dramatów autorstwa Juliusza Słowackiego. Ukazał się on w roku 1834 i przez wielu dostrzeżona została zawarta w nim polemika z Dziadami Adama Mickiewicza w kwestii podejścia do walki o niepodległość Polski.
Jedną z najważniejszych części dramatu romantycznego był wielki monolog głównego bohatera, w którym ten mierzył się sam ze sobą, konfrontował się z Bogiem i w konsekwencji dojrzewał, zmieniał się, doznawał iluminacji.
Kordian Juliusza Słowackiego to dzieło wielowymiarowe i dotykające wielu wątków jednocześnie. Dramaty romantyczne, ze względu na swoją niezbyt ścisłą formalnie budowę, pozostawiają bardzo duże pole do interpretacji własnej czytelnika.
“Pieśń XXIV” z “Ksiąg wtórych” wydana została w 1586 roku w Drukarni Łazarzowej, już po śmierci poety. Opowiada ona o kwestii nieśmiertelności poezji i zapisania swojego imienia w pamięci potomnych.
Bolesław Leśmian to jeden z najwybitniejszych polskich poetów, a kojarzony jest przede wszystkim z piękną poezją miłosną, którą twórca po sobie pozostawił. Jego twórczość kojarzona jest z nurtami Młodej Polski, ale aktywność Leśmiana przypada także na dwudziestolecie międzywojenne.
Moim zdaniem, dramat Juliusza Słowackiego pt. Kordian, zdecydowanie zasługuje na miano arcydzieła literatury polskiej. Dzieło to bowiem nie jest jedynie pięknym wytworem wyobraźni artystycznej autora. Dramat ten to dzieło zaangażowane, stworzone po to, by uświadomić pewne kwestie ludziom swojego czasu, by spróbować zmienić pewne konkretne rzeczy w społeczeństwie polskim.
Weltschmerz to pojęcie oznaczające bardzo dojmujące negatywne emocje, które ogarniają człowieka w ramach tak zwanej „choroby duszy”. Jest to, najprościej rzecz ujmując, głęboki smutek, melancholia, depresja i inercja wewnętrzna, przeświadczenie o bezsensie istnienia i niedoskonałości świata, w którym to istnienie musi się toczyć.
Winkelriedyzm to pojęcie oznaczające najwyższe poświęcenie się jednostki dla dobra większej społeczności. Termin ten pochodzi od imienia szwajcarskiego bohatera narodowego – Winkelrieda – który w XIV wieku w bitwie rzekomo miał wrazić wszystkie włócznie wroga we własną pierś, czym ocalił swoich pobratymców i dał im szansę na wygraną.
Akademia Pana Kleksa Jana Brzechwy to nie tylko fantastyczny wymysł, który ma za zadanie oderwać młode umysły od rzeczywistości. To książka, z której można się bardzo wiele nauczyć, nie tylko będąc dzieckiem. Szczególnie wartościowa pod względem dydaktycznym i wychowawczym wydaje się opowieść o tym, jak Adaś Niezgódka, główny bohater powieści, trafia do tzw. „psiego raju”.
Kordian Juliusza Słowackiego to jeden z najważniejszych dramatów polskiej literatury doby romantyzmu. Oczywiście, jak przystało na dramat romantyczny, dzieło to koncentruje się najmocniej na głównym bohaterze, jego życiu wewnętrznym, uczuciach, emocjach, przemyśleniach i przeżyciach.