Bal w operze – interpretacja

“Bal w operze” to dzieło o charakterze satyrycznym, którego komentarz wymierzony był w społeczeństwo dwudziestolecia wojennego. Tuwim stworzył go w 1936 roku, jednak w całości wy­da­ny został on w 1982 roku. Dawniej wywoływał on ogromne oburzenie wśród odbiorców.

Określ, jaki problem podejmuje Mieczysław Jastrun w podanym tekście. Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autora, odwołując się do tego tekstu oraz innych tekstów kultury.

Wszyscy posługujemy się słowami. Służą nam do komunikacji, wyrażania swoich myśli, porozumiewania się innymi, przedstawiania swoich poglądów, zadawania pytań i udzielania odpowiedzi. Dzięki słowom możemy się uczyć, poznawać świat, tworzyć sztukę, używać nowoczesnych technologii, istnieć w kulturze.

Koniec i początek – interpretacja

Wisława Szymborska to poetka, która zapisała się w historii literatury polskiej, zdobywając Nagrodę Nobla i z tym często wiele osób ją przede wszystkim kojarzy. Jej dzieła charakteryzowały się dowcipem, lekkością, brakiem patosu i celnymi obserwacjami codzienności.

Szare eminencje zachwytu – interpretacja

Miron Białoszewski to poeta, który kojarzony jest przede wszystkim z poezją opartą na języku i zabawie z nim oraz z napisanym po wojnie “Pamiętnikiem z powstania warszawskiego”. Białoszewski wymykał się klasyfikacjom, podążał własną drogą i nie należał nigdy do głównych nurtów literackich.

Niedziela na Głównym – interpretacja

Wojciech Młynarski był polskim artystą scenicznym, kabaretowym, reżyserem, satyrykiem i wykonawcą piosenki autorskiej. Współpracował z wieloma kabaretami, między innymi z Dudkiem. Mówi się, że Młynarski wymyślił i stworzył tak zwane “Śpiewane felietony”.

Świerszcze – interpretacja

Marcin Świetlicki to poeta znany ze swojej aktywności na scenie muzycznej. Należał do tak zwanego pokolenia brulionu – doświadczonego transformacją, zmianą ubiegłego systemu w kapitalizm, zmieniającego inspiracje w literaturze na zachodnie, opisującego egzystencjalne doświadczenia.

Jechać do Lwowa – interpretacja

Adam Zagajewski to polski poeta, który przez długi czas uważany był za kandydata do literackiej Nagrody Nobla. Pisał białe wiersze, oparte o wyjątkowo staranną, poprawną polszczyznę, sięgające do klasycznych tradycji.