Podłogo, błogosław – interpretacja
Wiersz “Podłogo, błogosław” należy właśnie do takich dzieł. Powstał w roku 1956 i wydany był w pierwszym tomie poetyckim Białoszewskiego, “Obroty rzeczy”.
Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wiersz “Podłogo, błogosław” należy właśnie do takich dzieł. Powstał w roku 1956 i wydany był w pierwszym tomie poetyckim Białoszewskiego, “Obroty rzeczy”.
Wisława Szymborska to poetka, której okres działalności rozpoczął się po II wojnie światowej – większość jej aktywności przypadła na okres PRL-u. Początkowo związana była z grupą Pryszczatych, tworzących w nurcie realizmu socjalistycznego.
Szpak Mateusz to bardzo barwna postać pochodząca ze świata wykreowanego przez Jana Brzechwę w powieści Akademia pana Kleksa. Jest to niezwykły ptak, który pomaga Ambrożemu Kleksowi w prowadzeniu Akademii i w opiece nad uczniami. Posługuje się ludzką mową (choć nieco zmodyfikowaną) i ma za sobą bardzo długą i fascynującą historię. Szpak Mateusz nie zawsze był bowiem szpakiem.
Wiersz „Na kołach” to jeden z najważniejszych utworów w dorobku Juliana Przybosia. Został on wydany w 1930 roku w ramach tomu „Sponad”. Utwór stanowi swoiste pożegnanie poety z tematyką miasta. Od tego czasu, autor nie sięgał już po ten motyw w swojej twórczości.
na wstępie proszę przyjąć najszczersze wyrazy uznania i szacunku. Od dłuższego czasu śledzę pańską pracę i jestem pełen podziwu dla niej.
“Bal w operze” to dzieło o charakterze satyrycznym, którego komentarz wymierzony był w społeczeństwo dwudziestolecia wojennego. Tuwim stworzył go w 1936 roku, jednak w całości wydany został on w 1982 roku. Dawniej wywoływał on ogromne oburzenie wśród odbiorców.
Wszyscy posługujemy się słowami. Służą nam do komunikacji, wyrażania swoich myśli, porozumiewania się innymi, przedstawiania swoich poglądów, zadawania pytań i udzielania odpowiedzi. Dzięki słowom możemy się uczyć, poznawać świat, tworzyć sztukę, używać nowoczesnych technologii, istnieć w kulturze.
Wisława Szymborska to poetka, która zapisała się w historii literatury polskiej, zdobywając Nagrodę Nobla i z tym często wiele osób ją przede wszystkim kojarzy. Jej dzieła charakteryzowały się dowcipem, lekkością, brakiem patosu i celnymi obserwacjami codzienności.
Miron Białoszewski to poeta, który kojarzony jest przede wszystkim z poezją opartą na języku i zabawie z nim oraz z napisanym po wojnie “Pamiętnikiem z powstania warszawskiego”. Białoszewski wymykał się klasyfikacjom, podążał własną drogą i nie należał nigdy do głównych nurtów literackich.
Wojciech Młynarski był polskim artystą scenicznym, kabaretowym, reżyserem, satyrykiem i wykonawcą piosenki autorskiej. Współpracował z wieloma kabaretami, między innymi z Dudkiem. Mówi się, że Młynarski wymyślił i stworzył tak zwane “Śpiewane felietony”.
Marcin Świetlicki to poeta znany ze swojej aktywności na scenie muzycznej. Należał do tak zwanego pokolenia brulionu – doświadczonego transformacją, zmianą ubiegłego systemu w kapitalizm, zmieniającego inspiracje w literaturze na zachodnie, opisującego egzystencjalne doświadczenia.
Ksiądz Jan Twardowski tworzył najbardziej znaną i popularną w Polsce poezję religijną. Opowiadała ona o problemach związanych ze światem, człowieczeństwem, przekazywała czytelnikom refleksje o codzienności i Bogu.