Interpretacje wierszy i materiały do nauki
To, jakimi jesteśmy ludźmi, jest definiowane w głównej mierze przez to, jak postępujemy wobec innych ludzi, ludzi słabszych, potrzebujących pomocy, niedomagających, chorych. To właśnie te momenty nas „sprawdzają”, mówią nam samym, ile jesteśmy warci.
Marzenia to bardzo istotna część naszego życia, którą niestety bardzo często lekceważymy. Odrywają nas od trudów rzeczywistości, motywują do działania, nadają sens pracy i innym wysiłkom. Przede wszystkim jednak marząc ćwiczymy swoją wyobraźnię, odpoczywamy i jesteśmy w stanie zapomnieć o codzienności, nie zawsze tak łatwej, jakbyśmy sobie tego życzyli.
Kazimiera Iłłakowiczówna to poetka, która tworzyła między innymi w trakcie dwudziestolecia międzywojennego oraz po II wojnie światowej. Kojarzona jest z pewną malarskością i baśniowością swych utworów. W jej wierszach obecna jest także niezwykła wrażliwość, wyczulenie na innych ludzi, swego rodzaju dziecięca naiwność. Związana była w pewnym momencie z ruchem feministycznym. “Błękitna chwila” należy do cyklu wierszy “Błękitny kwiat” wydanego w tomie “Zwierciadło nocy” w roku 1928.
Przyjaźń to jedno z najważniejszych uczuć w życiu. Niektórzy twierdzą wręcz, że przyjaciele to rodzina, tylko taka, którą dobiera się sobie samemu. Rzeczywiście, prawdziwy przyjaciel, na którego można liczyć w każdej sytuacji, która będzie nas wspierał niezależnie od wszystkiego, i który zawsze znajdzie czas, żeby nas wysłuchać i udzielić dobrej rady, albo chociaż wesprzeć, to w dzisiejszych czasach (tak naprawdę w każdych) prawdziwy skarb.
Ignacy Krasicki, biskup i poeta, jest znany jako jeden z głównych przedstawicieli oświecenia w Polsce. Zapamiętano go z tworzenia poematów heroikomicznych, satyr i bajek, to także autor pierwszej polskiej powieści, znanej pod tytułem “Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”.
Porzekadło, że „podróże kształcą” jest znane chyba każdemu z nas i mało kto, kto chociaż raz udał się w taką podróż, miałby ochotę zaprzeczyć. Rzeczywiście dzięki oddaleniu się od rodzinnych stron, jesteśmy w stanie na własne oczy ujrzeć nieraz zupełnie inną architekturę, inny ubiór, posłuchać innych języków, spróbować innych potraw.
Mały Książę wyruszył w swoją wielką podróż po różnych planetach, by dowiedzieć się czegoś o miłości, uczuciu, którego nie rozumiał, a które połączyło go z tajemniczą Różą na jego niewielkiej planecie. Był wówczas małym chłopcem, nieco naiwnym, nie wiedzącym wiele o wielkim świecie. W trakcie podróży jednak napotykał różnych dorosłych ludzi i widział, jak żyją i jak często nie radzą sobie z własnymi problemami, kompleksami, wadami.
Anna Kamieńska to polska poetka, pisarka i tłumaczka, urodzona w 1920 roku w Krasnymstawie. Była ona rówieśniczką Krzysztofa Kamila Baczyńskiego – poety, który urodził się w 1921 roku w Warszawie. Wiersz „Baczyński” napisany został w 1981 roku, a wydany w 1987 roku w ramach tomiku „Nowe imię”. Jest formą apelu kierowanego w stronę nieżyjącego już artysty, aby ten nie umierał, a tym samym „nie chwytał za serce”.
Krzysztof Kamil Baczyński to poeta urodzony w 1921 roku, więc jest artystą, którego klasyfikujemy jako przedstawiciela pokolenia Kolumbów. Czasy jego młodości i dojrzewania zostały zmącone przez wybuch II Wojny Światowej. Wojna, dla pokolenia Baczyńskiego, niosła nie tylko konsekwencje w postaci doświadczenia cierpienia, śmierci i strachu.
Z Julianem Przybosiem kojarzyć można przede wszystkim kojarzyć dwudziestolecie międzywojenne i Awangardę Krakowską. Jego utwory często dotyczyły zagadnienia miasta, rozwoju cywilizacji, postępu i urbanizację.
Julian Przyboś to poeta tworzący między innymi w trakcie dwudziestolecia międzywojennego. Znano go jako członka Awangardy Krakowskiej – działającej wówczas grupy literackiej, której twórczość upodobała sobie jako główną tematykę urbanizację, a jej charakterystyczną cechą był minimalizm słów zawartych w tekście.
Wiersz „Twój głos”, autorstwa Czesława Miłosza, został wydany przez Instytut literacki w Paryżu w roku 1969. Utwór należy do cyklu „Zapisane wczesnym rankiem mową niezwiązaną”, który zawarty został w tomiku „Miasto bez imienia”.