Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wiersz „Prawa i obowiązki” autorstwa Tadeusza Różewicza pochodzi z wydanego w 1936 roku tomiku poezji „Nic w płaszczu Prospera”. Swoją treścią szczegółowo nawiązuje do obrazu Pietera Bruegela „Upadek Ikara”. Tematem utworu jest konfrontacja przeszłości z teraźniejszością oraz refleksja nad zmianą ludzkich zachowań i światopoglądu.
Bolesław Leśmian jest uznawany za jednego z najbardziej nowatorskich pisarzy dwudziestolecia międzywojennego. Jest on autorem wiersza Poeta, wchodzącego w skład tomu Napój cienisty, opublikowanego w roku 1936. Utwór ten ma charakter autotematyczny – Leśmian omawia w nim zagadnienie roli poezji oraz pozostałej sztuki w społeczeństwie, opisuje także trudności, z jakimi musi się zmagać, kontrast pomiędzy tworzeniem, a szarą codziennością.
Charles Baudelaire urodził się 9 kwietnia 1821 roku w Paryżu. Po śmierci ojca matka przyszłego poety wyszła ponownie za mąż, za oficera armii francuskiej Jacques’a Aupicka, co spowodowało przeprowadzkę całą rodziną do Lyonu. Uczęszczał do Collège Royale w Lyonie, skąd przeniósł się do lyońskiego Collège Louis-le-Grand.
Wacław Milczek i Klara Raptusiewiczówna to dwoje bohaterów utworu mistrza romantycznej komedii, Aleksandra Fredry, pt. Zemsta. Są młodzi i zakochani w sobie nawzajem bez pamięci. Ich uczuciu jednak – niczym w dramacie Williama Szekspira pt. Romeo i Julia – na przeszkodzie stoi konflikt rodów, z których pochodzą. Klara Raptusiewiczówna znajduje się bowiem pod opieką Cześnika, którego śmiertelnym wrogiem jest Rejent Milczek – ojciec Wacława. Oto dzieje miłości tych dwojga.
Wacław Milczek to jeden z bohaterów Zemsty Aleksandra Fredry. Jest to młody człowiek, szczerze zakochany w Klarze, za którym jednak ciągną się pewne młodzieńcze występki, których dopuszczał się w wielkim mieście, gdzie przebywał na naukach zanim zakochał się w Klarze.
Podstolina to postać drugoplanowa najsłynniejszego dramatu Aleksandra Fredry. Reprezentuje dojrzałą kobiecość, która nie skupia się już tak bardzo na emocjonalnych i romantycznych uniesieniach, szuka natomiast bezpieczeństwa, stateczności i stabilności. Nieraz za cenę kłamstwa i manipulacji.
Klara Raptusiewiczówna to jedna z głównych bohaterek Zemsty Aleksandra Fredry. Jest to postać reprezentująca ideały młodości, witalność, szlachetność oraz szczerość uczuciową. Jest silnie skontrastowana (chociaż nie skonfliktowana) z Podstoliną, a wraz z Wacławem stanowią przeciwwagę dla starszego pokolenia bohaterów, ludzi przeważnie cynicznych, szukających w życiu jedynie zysku i satysfakcji z małostkowych konfliktów.
Kwintus Horacjusz Flakkus został zapamiętany w historii literatury jako Horacy – wybitny rzymski poeta oraz satyryk, który wielką sławę uzyskał już za swego życia. Jest autorem wielu pieśni, doprowadził ten gatunek do perfekcji pod względem formalnym oraz tematycznym. W utworze Pieśń zimowa udziela on porad Taliarchowi, ale jego wskazówki są uniwersalne i przedstawiają odbiorcy podstawy epikurejskiej filozofii.
Kamienica przy ulicy Odwetu była kamienicą bardzo dziwną. Wyglądem nie odbiegała od setek innych kamienic, jakie spotkać można w wielu miastach kraju, lecz w wyniku różnych zawirowań administracyjnych na przestrzeni wielu lat, doszło tam do tak kuriozalnych przetasowań, że od dłuższego czasu kamienica ta miała dwóch dozorców, Pana Cześka Nerwowca oraz pana Rajmunda Cichego, z których każdy pod swoją kuratelę otrzymał pół kamienicy.
Papkin jest chyba najbardziej komiczną i jednocześnie najbardziej godną pożałowania postacią w najsłynniejszej komedii Aleksandra Fredry. Mały, tchórzliwy, naiwny, obdarzony słabym charakterem człowieczek, który usiłuje być postrzegany jako mężny i odważny bohater, robiący piorunujące wrażenie na kobietach oraz doświadczający nieprawdopodobnych przygód wszędzie tam, gdzie się pojawi. Trzeba przyznać, że pojawienie się takiej postaci w jakichkolwiek warunkach dramaturgicznych, gwarantuje ciekawą rozrywkę.
Jednym z elementów, które stanowią o mistrzowskim nabudowaniu atmosfery komizmu, jest przedstawienie dwóch głównych bohaterów na zasadzie opozycji. Wielkiemu, rubasznemu i impulsywnemu Cześnikowi Raptusiewiczowi przeciwstawiony jest mały, pokornie pochylony, cichy Rejent Milczek. Czy jednak rzeczywiście oponent Cześnika był jedynie uniżonym sługą i honorowym urzędnikiem?
Cześnik Raptusiewicz z Zemsty – dramatu autorstwa Aleksandra Fredry, to jedna z najbardziej znanych komicznych postaci literatury polskiej. Jest typowym reprezentantem polskiego szlachcica końca XVIII wieku. Jego cechy, zarówno te ogólnoszlacheckie, jak i czysto indywidualne, zostały przez autora wyjaskrawione w tak doskonały sposób, że nie sposób nie uśmiechnąć się, kiedy Cześnik pojawia się na kartach dramatu, na scenie teatru lub na ekranie kina.