Padlina – interpretacja
„Padlina” to utwór Charlesa Baudelaire – młodopolskiego poety, który opisuje proces przemijania. Wiersz powstał w pierwszej połowie XIX wieku i pokazuje, że nie ma rzeczy nieśmiertelnych.
O przyjdź! – interpretacja
Utwór „O przyjdź!” Stanisława Koraba-Brzozowskiego ukazał się w 1898 roku w czasopiśmie „Życie”. Wiersz przedstawiał typowy dla Młodej Polski pogląd dekadencki, wedle którego życie jest nieustannym pasmem cierpień.
Psalm 136 – interpretacja
„Psałterz Dawidów” Jana Kochanowskiego został wydany w 1579 roku w Drukarni Łazarzowej w Krakowie. Jest poetycką parafrazą biblijnej Księgi Psalmów. Omawiany dziś „Psalm 136” sławi boskie stworzenie i obecność Boga w dziejach ludzi.
Wysokie drzewa – interpretacja
Utwór Leopolda Staffa „Wysokie drzewa” pochodzi ze zbioru o tym samym tytule. Wiersz porusza tematykę charakterystyczną dla autora, zachwyt nad pięknem przyrody i hołdowanie jej harmonii, to jego ulubione motywy. „Wysokie drzewa” wydane w czasach dwudziestolecia międzywojennego, epoki przepełnionej niepokojem, zwracają się ku optymistycznym wizjom, impresjonistycznie opisując urok spokojnej natury. Staff nadaje w swoim wierszu symboliczną wartość, dumnej i niewzruszenie harmonijnej przyrodzie.
Psalm 128 – interpretacja
„Psałterz Dawidów” Jana Kochanowskiego został wydany w 1579 roku w Drukarni Łazarzowej w Krakowie. Jest poetycką parafrazą biblijnej Księgi Psalmów. Omawiany dziś „Psalm 128” dotyczy szczęścia i błogosławieństwa bożego.
Jak przebiegała przemiana Andrzeja Kmicica?
Andrzej Kmicic to jeden z najpopularniejszych bohaterów literackich polskiego pisarstwa. Stworzony przez Henryka Sienkiewicza w drugiej części trylogii pt. Potop, by pokazać jak dogłębnie człowiek może się zmienić pod wpływem trudnych doświadczeń oraz – przede wszystkim – miłości. Właśnie dzięki owej przemianie z niepokornego warchoła rozmiłowanego w hulankach i przemocy, w dojrzałego mężczyznę i świadomego patriotę, Kmicic do dziś zdobywa serca nowych czytelników powieści Sienkiewicza.
Żołnierskie emocje bohaterów Potopu Henryka Sienkiewicza. Na podstawie przytoczonego fragmentu powieści omów stany emocjonalne, zachowania i sytuacje ukazanych w nim postaci
Głównymi bohaterami drugiej części trylogii Henryka Sienkiewicza, Potopu, są żołnierze różnego rodzaju wojsk lub ludzie w ten czy inny sposób z wojskowością związani. A że powieść dotyczy bardzo dynamicznego czasu wojny polsko-szwedzkiej, mamy okazję przyjrzeć się temu, jak rycerze Rzeczypospolitej radzili sobie w różnych ekstremalnych sytuacjach. Czytając Potop zyskujemy bowiem wgląd w to, jakie towarzyszą im emocje, uczucia, stany, oraz jak ci dzielni ludzie sobie z nimi radzą.
Jednego serca! tak mało! tak mało – interpretacja
Wiersz znany z incipitu „Jednego serca! tak mało! tak mało” nie posiada tytułu. Adam Asnyk stworzył go w 1869 roku. Utwór przedstawia uczucia mężczyzny, który szuka miłości, jednak nie może odnaleźć swojego szczęścia i odwzajemnionych uczuć.
Pierwsza fotografia Hitlera – interpretacja
Utwór „Pierwsza fotografia Hitlera” Wisławy Szymborskiej został wydany w 1986 roku w tomiku poezji „Ludzie na moście”. Wiersz nakłania do refleksji i zadaje pytania, skąd pochodzi zło oraz czy człowiek jest zły już w momencie narodzin.
Wykorzystując znajomość całej powieści Potop, wyjaśnij okoliczności pobytu Oleńki w Taurogach, przyczyny jej wahań i rozpaczy
Oleńka Billewiczówna, którą do życia powołał Henryk Sienkiewicz na kartach drugiej części swojej trylogii narodowej, pt. Potop, była jedną z głównych postaci powieści. To właśnie w niej kochał się Andrzej Kmicic i to właśnie to uczucie doprowadziło bohatera do ogromnej zmiany charakterologicznej, która jest główną osią dzieła. Oleńka była kobietą mądrą i w każdej sytuacji potrafiła znaleźć sprawiedliwe i honorowe wyjście. Najlepiej widać to w scenach jej pobytu w Taurogach.
Michał Wołodyjowski jako rycerz bez skazy
Pułkownik Michał Wołodyjowski, nazywany ze względu na swój niski wzrost również „małym rycerzem” lub „małym sokołem”, ale ze względu na swoje umiejętności wojskowe i niezwykłą odwagę „pierwszą szablą Rzeczypospolitej”, to jeden z bohaterów Trylogii Henryka Sienkiewicza. Jest to przykład rycerza idealnego, o reputacji nieskalanej najmniejszą nawet nieprawością, motywowanego wyłącznie szlachetnością oraz miłością do ojczyzny.
Andrzej Kmicic jako bohater romantyczny
Andrzej Kmicic, główny bohater Potopu autorstwa Henryka Sienkiewicza to postać wielowymiarowa, niejednoznaczna i wzbudzająca w czytelnikach skrajne emocje. Być może właśnie dzięki temu jest tak realistyczna i ludzka. Mimo że postać ta została powołana w epoce dojrzałego pozytywizmu, można w jej rysie charakterologicznym odnaleźć niejedną cechę bohatera romantycznego.