Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wiersz „Niepewność” Adama Mickiewicza jest jednym z utworów w cyklu „Sonetów odeskich”, które napisał pod wpływem podróży z Odessy na Krym w 1825 roku (okres rosyjski). Utwór nie należy to typowych tekstów autora. O romantykach mówiono, iż czują więcej, niż inni. Mimo to mówi o niepewności swoich uczuć, co stanowi główną problematykę utworu. Najbardziej znaną interpretację wiersza zaśpiewał Marek Grechuta.
Człowiek jest „zwierzęciem stadnym”, to znaczy, że każdemu z nas trudno jest żyć i funkcjonować w pojedynkę, w odosobnieniu. Znane są oczywiście przykłady wielkich pustelników, którzy dzięki samotności doświadczali największych wtajemniczeń egzystencjalnych. Jest jednak dużo więcej przykładów na to, że żyć absolutnie nie uciekając się do pomocy innych, do ich wsparcia.
Jakub Marley to drugoplanowy bohater Opowieści wigilijnej Charlesa Dickensa. Jest to człowiek, który zmarł siedem lat przed wydarzeniami, o których czytamy w opowiadaniu. Za życia był kupcem, jedynym przyjacielem głównego bohatera, Ebenezera Scrooge’a.
Wiersz „W malinowym chruśniaku” Bolesława Leśmiana opublikowany został w 1920 roku. Określany jest jako jeden z najpiękniejszych przykładów polskiej liryki miłosnej. Leśmian był poetą Młodej Polski, który uwspółcześnił balladę. Wiele miejsca w swej poezji poświęcił naturze. W jego utworach poruszane są kwestie metafizyczne, związane z naturą i miłością.
Mały Książę to opowieść niezwykła – trudno pojąć, jak autor, Antoine de Saint-Exupery, w tak niewielkim objętościowo dziele zdołał zawrzeć tyle wątków, motywów i filozoficznych rozważań. Jednym z głównych tematów książeczki jest zmiana, jaka zachodzi w człowieku, kiedy przestaje być dzieckiem, a zaczyna być dorosłym. I pytanie, czy mimo wszystko nie lepiej postarać się zostać dzieckiem?
Usiadłem na piasku zrezygnowany. Powoli ogarniała mnie rozpacz, przestawałem dostrzegać jakiekolwiek opcje wyjścia z tej sytuacji. Wraz z Małym Księciem wyruszyliśmy w drogę kilka tygodni temu. Na początku wszystko szło dobrze, chcieliśmy odkrywać kolejne planety i opisywać je, tworząc encyklopedię, którą następnie chcieliśmy wydać i rozesłać po wszystkich znanych nam światach, by powiększyć swoją wzajemną świadomość tego, przez kogo zamieszkiwany jest kosmos.
Pomoc drugiemu człowiekowi w potrzebie to jedna z rzeczy, które w najmocniejszy sposób świadczą o naszym człowieczeństwie. Bezinteresowna pomoc świadczy o czystym dobru, jakie mają w sobie ludzie, chociaż nie wszyscy i nie we wszystkich sytuacjach. Moim jednak zdaniem warto jest pomagać innym i to z bardzo wielu powodów, co postaram się udowodnić przy pomocy przykładów z literatury.
Często wydaje nam się, że to my sami odpowiedzialni jesteśmy za to, jaki jest nasz charakter, czego pragniemy i jakie cechy nas reprezentują. W rzeczywistości jednak na to, jak ukształtowany jest nasz charakter wpływa mnóstwo rzeczy. Jedną zaś z najważniejszych są wszystkie relacje z drugim człowiekiem, jakie podejmujemy, prowadzimy lub zrywamy.
Bunt towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów, właściwie od momentu, w którym zaczął on świadomie spoglądać na świat dookoła i dostrzegać, że nie jest on zbudowany w najbardziej sprawiedliwy ze sposobów. Na przestrzeni dziejów przybierał on różne formy, niezmienne jednak było to, że zawsze był aktem odwagi, sprzeciwu nie tylko wobec porządku świata, ale niejednokrotnie wobec władzy, zwierzchności.
Bywają w sztuce momenty, w których więcej niż jeden twórca wypowiada się na ten sam temat. Mamy wówczas okazję do spostrzeżenia podobieństw oraz różnic, jakie występują w dwóch rodzajach artystycznego patrzenia na świat. Bardzo ciekawie sytuacja taka wypada w przypadku dwóch wierszy pt. Odjazd, z których jeden napisał Bolesław Leśmian, a drugi Julian Przyboś.
Bibliotekoznawstwo to studia podyplomowe, na które decydują się nie tylko pasjonaci książek. To także kierunek, który umożliwia zdobycie uprawnień potrzebnych do znalezienia pracy w bibliotece szkolnej. Co warto o nim wiedzieć? Zapraszamy do lektury.
Konrad i Kordian to dwaj wielcy bohaterowie polskiej literatury romantycznej. Pierwszy pochodzi z Dziadów cz. III Adama Mickiewicza, drugi zaś jest tytułowym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego. Ze względu na bardzo silne tendencje, jakie panowały w tamtej epoce, powyższych bohaterów wiele łączy, natomiast istnieje też szereg bardzo interesujących różnic pomiędzy nimi.