Dziady cz. III – scena III – streszczenie i interpretacja

Dziady cz. III Adama Mickiewicza to dzieło, które porusza bardzo wiele istotnych kwestii na bardzo wielu poziomach. W dramacie tym wiara miesza się z polityką, miłość do ojczyzny ze sztuką, a talent z szaleństwem lub opętaniem demonicznym. Wszystkich tych stanów oświadcza główny bohater cyklu Mickiewicza – Konrad, wieszcz i poeta, będący emanacją romantycznych trendów do kreowania ludzi nieprzeciętnych i wybitnych. 

Dziady cz. III – scena VIII – streszczenie i interpretacja

Scena VIII Dziadów cz. III Adama Mickiewicza to scena, w której poeta po raz kolejny próbował ukazać stosunki polityczne, jakie towarzyszyły administracji carskiej w czasie zaborów Polski. W tym fragmencie Rosjanie przedstawieni zostali maksymalnie negatywnie, a z całości można wysnuć wniosek, że nawet o tak potężnych ludzi w końcu upomni się sprawiedliwość. 

Dziady cz. III – scena V – streszczenie i interpretacja

Adam Mickiewicz w Dziadach cz. III pomieścił z jednej strony bardzo konkretne oceny i diagnozy społeczno-polityczne, z drugiej dał wyraz kultywowanej przez siebie wierze w mesjanizm polski. Najpełniejszą jego manifestacją jest właśnie Scena V, czyli Widzenie księdza Piotra. 

Dziady cz. III – scena I – streszczenie i interpretacja

Dziady cz. III Adama Mickiewicza to dzieło wielowątkowe, poświęcone w głównej mierze losom Polaków, żyjących pod zaborem rosyjskim w XIX wieku. Sam poeta w czasie młodości spędzanej na Litwie zmagał się z prześladowaniami, a pewne wątki autobiograficzne zawarł w niektórych scenach swojego wybitnego dramatu. 

Dziady cz. III – scena VII – streszczenie i interpretacja

W Dziadach cz. III Adam Mickiewicz zawarł nie tylko metafizyczne refleksje na temat bycia poetą, tudzież powinności poety wobec społeczeństwa i ojczyzny, lecz także szereg diagnoz polityczno-społecznych. Opisał nastroje panujące wśród studentów i zwykłych obywateli, a także scharakteryzował zachowanie polskich elit arystokratycznych. 

Mogę – interpretacja

Ewa Lipska jest znaną polską poetką i felietonistką, związaną między innymi z Wydawnictwem Literackim. Obecnie mieszka i tworzy w Krakowie. Utwór „Mogę” pochodzi z pierwszego tomu jej dzieł, opublikowanego w roku 1967. 

Czy nieprzyjemne prawdy są lepsze od przyjemnych złudzeń? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanych fragmentów Przedwiośnia Stefana Żeromskiego oraz do wybranych tekstów kultury.

Prawda jest rzeczą szalenie wartościową, ale nie zawsze łatwą do przyjęcia. Dlatego też w przypadku mało istotnych spraw, lubimy ulegać złudzeniom. Przede wszystkim na swój własny temat, ale także na temat naszych bliskich, swojego statusu społecznego, miasta, w którym mieszkamy, ojczyzny, itp.

Jak niespodziewane okoliczności wpływają na zachowanie człowieka? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Pana Tadeusza, całego utworu Adama Mickiewicza oraz do wybranego tekstu kultury.

Trudno jest powiedzieć, jakimi jesteśmy ludźmi i do jakich czynów jesteśmy zdolni, dopóki nie wydarzą się w naszym życiu sytuacje ekstremalne, które sprawdzą naszą wartość w praktyce. Niespodziewane okoliczności potrafią wpłynąć na człowieka w bardzo rozmaity sposób – jest to kwestia indywidualna. Niektórzy w stresie tracą możliwość jakiegokolwiek ruchu, inni zyskują dodatkową siłę, motywację i determinację do działania. Prawdą jest jednak, że tego rodzaju sytuacje sprawdzają nasz prawdziwy charakter, czego liczne dowody odnaleźć można w literaturze. 

Co sprawia, że człowiek staje się dla drugiego człowieka bohaterem? W pra­cy od­wo­łaj się do: wy­bra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej – utwo­ru epic­kie­go albo dra­ma­tycz­ne­go, in­ne­go utwo­ru li­te­rac­kie­go – może to być rów­nież utwór po­etyc­ki i wy­bra­nych kon­tek­stów.

„Bohater” to słowo, które przez wieki obrastało w coraz to nowe znaczenia i sensy, do tego stopnia, że dzisiaj trudno jest już jednoznaczne jego zdefiniowanie. W starożytności i średniowieczu bohaterami nazywano najczęściej rycerzy, którzy potrafili walczyć za ojczyznę lub religię. O nich opowiadały eposy i legendy.

Człowiek – istota pełna sprzeczności. W pra­cy od­wo­łaj się do: wy­bra­nej lek­tu­ry obo­wiąz­ko­wej – utwo­ru epic­kie­go albo dra­ma­tycz­ne­go, in­ne­go utwo­ru li­te­rac­kie­go – może to być rów­nież utwór po­etyc­ki i wy­bra­nych kon­tek­stów.

Człowiek to najbardziej skomplikowana istota, jaka znana jest we wszechświecie. Skomplikowana nie tylko pod względem fizycznym, lecz także – może nawet głównie – psychicznym, emocjonalnym i umysłowym. Na ludzką osobowość, charakter, zachowanie i postępowanie mają wpływ setki, jeśli nie tysiące czynników wewnętrznych i zewnętrznych.

Relacje międzyludzkie w rzeczywistości państwa totalitarnego. Omów zagadnienie na podstawie powieści Rok 1984 George’a Orwella. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Państwa totalitarne istnieją do dziś, mimo że już od ponad wieku myśliciele i wybitne umysły przestrzegały przed tym, że taka sytuacja może mieć miejsce. W Polsce temat ten jest szczególnie drażliwy, ponieważ władze totalitarne były w niej obecne jeszcze trzydzieści kilka lat temu. W wielu książkach opisano to, jak system totalitarny wpływa na życie jednostki, jak je degraduje i niszczy.