Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Eunice to jedna z drugo-, a nawet trzecioplanowych postaci powieści historycznej autorstwa Henryka Sienkiewicza, pt. Quo vadis. Była to jedna z niewolnic służących w domu patrycjusza Petroniusza, jednego z najbliższych współpracowników Nerona. Kochała bezinteresownie swojego pana, co w końcu zostało jej wynagrodzone przez los.
W życiu spotyka nas bardzo wiele trudnych wyborów i decyzji. Zwykle pojawiają się one w sytuacjach krańcowych, ekstremalnych, w których musimy się wykazać zimną krwią i rozsądkiem. To, jak reagujemy w takich chwilach, najbardziej świadczy o tym, jakimi ludźmi jesteśmy.
„Podróże kształcą” – to powiedzenie słyszał chyba każdy z nas. Istotnie, podróżując mamy okazję poznawać nowych ludzi, nowe kultury i języki, smakować egzotycznych potraw czy po prostu poznawać inne krajobrazy. Podróż jako motyw literacki zajmuje bardzo dużo miejsca w literaturze i było tak od samych jej początków.
Dziady cz. III Adama Mickiewicza to dramat opowiadający między innymi o tym, jak na sytuację polityczną Polski w XIX wieku reagowali zwykli ludzie. Są to reakcje oczywiście mocno oniryczne, wizyjne i nierealistyczne, ale nadal mówią dużo o wrażliwości ludzi tamtych czasów oraz o ich duchowym zaangażowaniu w losy swojej ukochanej ojczyzny. Autor nie omieszkał podkreślić tego, jak wielką rolę w społeczeństwach XIX wieku pełnili poeci. W Polsce była ona tym mocniejsza, im bardziej tragicznych sytuacji doświadczał cały naród.
Rozstanie to trudna tematyka, dla większości z nas bardzo ważna, bowiem mało kto nie przeżył w swoim życiu dotkliwego rozstania. Jeśli mówimy o rozstaniu, najczęściej chodzi nam o rozejście się z partnerem/partnerką, choć mogą być też inne typy rozstań, np. z przyjacielem, z członkiem rodziny.
Dziady cz. III Adama Mickiewicza to dzieło, które porusza bardzo wiele istotnych kwestii na bardzo wielu poziomach. W dramacie tym wiara miesza się z polityką, miłość do ojczyzny ze sztuką, a talent z szaleństwem lub opętaniem demonicznym. Wszystkich tych stanów oświadcza główny bohater cyklu Mickiewicza – Konrad, wieszcz i poeta, będący emanacją romantycznych trendów do kreowania ludzi nieprzeciętnych i wybitnych.
Scena VIII Dziadów cz. III Adama Mickiewicza to scena, w której poeta po raz kolejny próbował ukazać stosunki polityczne, jakie towarzyszyły administracji carskiej w czasie zaborów Polski. W tym fragmencie Rosjanie przedstawieni zostali maksymalnie negatywnie, a z całości można wysnuć wniosek, że nawet o tak potężnych ludzi w końcu upomni się sprawiedliwość.
Adam Mickiewicz w Dziadach cz. III pomieścił z jednej strony bardzo konkretne oceny i diagnozy społeczno-polityczne, z drugiej dał wyraz kultywowanej przez siebie wierze w mesjanizm polski. Najpełniejszą jego manifestacją jest właśnie Scena V, czyli Widzenie księdza Piotra.
Dziady cz. III Adama Mickiewicza to dzieło wielowątkowe, poświęcone w głównej mierze losom Polaków, żyjących pod zaborem rosyjskim w XIX wieku. Sam poeta w czasie młodości spędzanej na Litwie zmagał się z prześladowaniami, a pewne wątki autobiograficzne zawarł w niektórych scenach swojego wybitnego dramatu.
W Dziadach cz. III Adam Mickiewicz zawarł nie tylko metafizyczne refleksje na temat bycia poetą, tudzież powinności poety wobec społeczeństwa i ojczyzny, lecz także szereg diagnoz polityczno-społecznych. Opisał nastroje panujące wśród studentów i zwykłych obywateli, a także scharakteryzował zachowanie polskich elit arystokratycznych.
Ewa Lipska jest znaną polską poetką i felietonistką, związaną między innymi z Wydawnictwem Literackim. Obecnie mieszka i tworzy w Krakowie. Utwór „Mogę” pochodzi z pierwszego tomu jej dzieł, opublikowanego w roku 1967.
Prawda jest rzeczą szalenie wartościową, ale nie zawsze łatwą do przyjęcia. Dlatego też w przypadku mało istotnych spraw, lubimy ulegać złudzeniom. Przede wszystkim na swój własny temat, ale także na temat naszych bliskich, swojego statusu społecznego, miasta, w którym mieszkamy, ojczyzny, itp.