Mistrz i Małgorzata – motywy literackie

Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to klasyczna rosyjska powieść. Zarówno jej treści, jak i awangardowej formy, nie da się streścić w kilku zdaniach. Nadając jednak tak unikalny kształt swojemu dziełu, autor poszerzył mocno pole do interpretacji, ponieważ zawarte w powieści motywy i wątki można odczytywać dosłownie lub metaforycznie. To z kolei sprawia, że w Mistrzu i Małgorzacie można odnaleźć mnóstwo intertekstualnych odniesień i nawiązań literackich i kulturowych. 

Obraz Moskwy ukazany w Mistrzu i Małgorzacie

Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to wybitny przykład literatury rosyjskiej. Wpisuje się ona również w nurt powieści, w których jednym z bohaterów staje się miasto. W tym przypadku jest to stolica Rosji – Moskwa lat 30. XX wieku. Był to bardzo napięty i mroczny czas dla narodu rosyjskiego i wszystko to odbijało się w znaczący sposób zarówno na samym nastroju miasta, jak i na samopoczuciu jego mieszkańców.

Małgorzata – charakterystyka

Małgorzata to jedna z dwójki tytułowych bohaterów powieści Michaiła Bułhakowa, pt. Mistrz i Małgorzata. Dzięki tej postaci możemy w pełni przekonać się, że – niezależnie od czasów i krajów, w których się żyje – miłość jest najważniejszą wartością dla ludzkiego życia. Bez niej nawet największe luksusy i bogactwa będą jedynie piękną, ale pustą dekoracją naszej samotności. 

Mistrz – charakterystyka

Mistrz to jeden z dwójki głównych i tytułowych bohaterów legendarnej już powieści rosyjskiego mistrza prozy, Michaiła Bułhakowa. Opary skandalu, z jakimi wiązało się ukazanie się powieści po raz pierwszy, nie są jednak jedynymi jej zaletami. To prawdziwie wciągająca, miejscami makabryczna i oniryczna, opowieść, w której bohaterowie skrojeni są na miarę ludzi współczesnych, dlatego też każdy czytelnik znajdzie w tym dziele cząstkę, w której będzie się mógł przejrzeć. 

Sposób na Elfa – streszczenie

Opowieści pisane z perspektywy zwierząt, zwłaszcza domowych, które są nam bliskie na co dzień, zdobyły już sobie mocną pozycję na rynku literatury młodzieżowej. Nic dziwnego, chyba wszyscy lubimy sobie od czasu do czasu wyobrażać, co myślą i co czują zwierzaki na co dzień pozostające pod naszą opieką. Jak widzą świat oraz nas samych – to niestety nadal pozostaje zagadką. Możemy sobie to tylko wyobrażać, a takiemu wyobrażaniu sprzyjają choćby takie powieści, jak np. Sposób na Elfa Marcina Pałasza. 

Sposób na Elfa – plan wydarzeń

Rodzina Młodego przeprowadza się do nowego mieszkania.  Młody poznaje Karę i zazdrości jej psa. Ojciec Młodego postanawia adoptować Elfa.  Elf ma spore problemy z dostosowaniem się do nowej sytuacji i z zaufaniem swoim nowym właścicielom.

Mieczysław Jastrun – biografia

Mieczysław Jastrun przyszedł na świat 29 października 1903 roku w wiosce Korolówka w okolicy Tarnopola pod nazwiskiem Mojsze Agatsztein. Po wybuchu wojny bolszewickiej, jeszcze jako nastolatek wstąpił do Wojska Polskiego, jednak nie podjął walki z powodu zakażenia tyfusem.

Stanisław Jachowicz – biografia skrócona

Stanisław Jachowicz urodził się 17 kwietnia 1796 roku w tarnobrzeskim Dzikowie jako członek szlachty. Studiował filozofię na lwowskim uniwersytecie. Już podczas edukacji na uczelni angażował się w działalność polityczno-społeczną – założył Towarzystwo Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej oraz Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego.

Charakterystyka porównawcza Gustawa i Wertera

Werter i Gustaw to dwaj bohaterowie na wskroś romantyczni. Łączy ich przede wszystkim ponadprzeciętna wrażliwość. Co ciekawe jednak, mamy tutaj do czynienia z sytuacją intertekstualną, bowiem Gustaw mówi o tym, jak ukształtowały go książki o tematyce zbliżonej do opowieści o Werterze.

Kazimierz Starski – charakterystyka

Kazimierz Starski to postać, za pomocą której dowiadujemy się, jakimi cechami charakteryzował się przeciętny przedstawiciel upadającej arystokracji polskiej końca XIX wieku. Brak poszanowania dla czegokolwiek oprócz własnych zachcianek, pogarda wobec uboższych i słabszych od siebie, patrzenie na świat zdradzające rozpieszczenie i nieznajomość prawdziwego życia – to tylko niektóre cechy, które miał w sobie ten zdecydowanie negatywny bohater.

Napisz rozprawkę, w której udowodnisz, że bohaterowie literaccy ponosili konsekwencje swoich życiowych wyborów. W argumentacji wykorzystaj znajomość wybranej lektury obowiązkowej i innego utworu literackiego

Przysłowie mówi, że każda akcja wywołuje jakąś reakcję. Dokładnie tak jest ze wszystkimi naszymi aktywnościami w życiu. Każdy nasz czyn wiąże się z konsekwencjami, od nas zależy czy będą to konsekwencje pozytywne, czy negatywne. Wielokrotnie dawali tego przykłady różnorodni bohaterowie literaccy, co postaram się udowodnić przy pomocy dwóch słynnych powieści – Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego oraz Potopu Henryka Sienkiewicza.