Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Aby w pełni zrozumieć to, na czym polega kreacja diabła w Mistrzu i Małgorzacie Michaiła Bułhakowa, najpierw należy przypomnieć sobie najbardziej stereotypowe wyobrażenia związane z tą postacią w naszym społeczeństwie. Szatan najczęściej przedstawiany jest jako potwór, przerażająca i krwiożercza bestia, najchętniej ziejąca ogniem i pożerająca dusze nieszczęśliwych grzeszników.
Michaił Bułhakow, swoją powieść, pt. Mistrz i Małgorzata, opatrzył bardzo specyficznym mottem, które sprawia, że jego utwór można interpretować na jeszcze więcej sposobów, niż wydawałoby się z początku. Motto brzmi: „Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro” i jest to fragment wypowiedzi Mefistofelesa z Fausta Johanna Wolfganga Goethego, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli niemieckiej literatury doby romantyzmu.
Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to powieść, w której świat realny miesza się z magicznym, duchowym i religijnym. Powieść prezentuje wielu bohaterów, którzy są stworzeni w bardzo przekonujący sposób, a także prezentują bardzo zróżnicowane postawy życiowe i filozoficzne.
Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to powieść, w której mieszają się ze sobą światy realny oraz duchowo-biblijno-magiczny. Do Moskwy w latach 30. XX wieku przybywa bowiem sam szatan ze swoją piekielną świtą, by zasiać chaos, choć w niektórych kwestiach raczej przywraca on porządek. Jest to zabieg awangardowy, który ma czytelnikowi uświadomić, że powieść przedstawia walkę najbardziej podstawowych i uniwersalnych wartości, które jednak interpretowane są w odniesieniu do realiów współczesności.
Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to klasyczna rosyjska powieść. Zarówno jej treści, jak i awangardowej formy, nie da się streścić w kilku zdaniach. Nadając jednak tak unikalny kształt swojemu dziełu, autor poszerzył mocno pole do interpretacji, ponieważ zawarte w powieści motywy i wątki można odczytywać dosłownie lub metaforycznie. To z kolei sprawia, że w Mistrzu i Małgorzacie można odnaleźć mnóstwo intertekstualnych odniesień i nawiązań literackich i kulturowych.
Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa to wybitny przykład literatury rosyjskiej. Wpisuje się ona również w nurt powieści, w których jednym z bohaterów staje się miasto. W tym przypadku jest to stolica Rosji – Moskwa lat 30. XX wieku. Był to bardzo napięty i mroczny czas dla narodu rosyjskiego i wszystko to odbijało się w znaczący sposób zarówno na samym nastroju miasta, jak i na samopoczuciu jego mieszkańców.
Małgorzata to jedna z dwójki tytułowych bohaterów powieści Michaiła Bułhakowa, pt. Mistrz i Małgorzata. Dzięki tej postaci możemy w pełni przekonać się, że – niezależnie od czasów i krajów, w których się żyje – miłość jest najważniejszą wartością dla ludzkiego życia. Bez niej nawet największe luksusy i bogactwa będą jedynie piękną, ale pustą dekoracją naszej samotności.
Mistrz to jeden z dwójki głównych i tytułowych bohaterów legendarnej już powieści rosyjskiego mistrza prozy, Michaiła Bułhakowa. Opary skandalu, z jakimi wiązało się ukazanie się powieści po raz pierwszy, nie są jednak jedynymi jej zaletami. To prawdziwie wciągająca, miejscami makabryczna i oniryczna, opowieść, w której bohaterowie skrojeni są na miarę ludzi współczesnych, dlatego też każdy czytelnik znajdzie w tym dziele cząstkę, w której będzie się mógł przejrzeć.
Opowieści pisane z perspektywy zwierząt, zwłaszcza domowych, które są nam bliskie na co dzień, zdobyły już sobie mocną pozycję na rynku literatury młodzieżowej. Nic dziwnego, chyba wszyscy lubimy sobie od czasu do czasu wyobrażać, co myślą i co czują zwierzaki na co dzień pozostające pod naszą opieką. Jak widzą świat oraz nas samych – to niestety nadal pozostaje zagadką. Możemy sobie to tylko wyobrażać, a takiemu wyobrażaniu sprzyjają choćby takie powieści, jak np. Sposób na Elfa Marcina Pałasza.
Rodzina Młodego przeprowadza się do nowego mieszkania. Młody poznaje Karę i zazdrości jej psa. Ojciec Młodego postanawia adoptować Elfa. Elf ma spore problemy z dostosowaniem się do nowej sytuacji i z zaufaniem swoim nowym właścicielom.
Mieczysław Jastrun przyszedł na świat 29 października 1903 roku w wiosce Korolówka w okolicy Tarnopola pod nazwiskiem Mojsze Agatsztein. Po wybuchu wojny bolszewickiej, jeszcze jako nastolatek wstąpił do Wojska Polskiego, jednak nie podjął walki z powodu zakażenia tyfusem.
Stanisław Jachowicz urodził się 17 kwietnia 1796 roku w tarnobrzeskim Dzikowie jako członek szlachty. Studiował filozofię na lwowskim uniwersytecie. Już podczas edukacji na uczelni angażował się w działalność polityczno-społeczną – założył Towarzystwo Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej oraz Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego.