Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Postawa prometejska, zwana również po prostu „prometeizmem”, jest to postawa charakteryzująca się zdolnością do poświęcenia się przez jednostkę w imię dobrobytu i szczęścia zbiorowości. Termin ten pochodzi z mitologii greckiej, gdzie postać Prometeusza została opisana jako postać stworzyciela istoty ludzkiej.
Poeci zawsze uważani byli za istoty wyjątkowe, nawet pośród artystów. Nadal niekiedy uważamy, że poeta to człowiek, który ma kontakt z innymi wymiarami uczuciowości, a na pewno jest obdarzony ponadprzeciętną wrażliwością i niezwykłym zmysłem obserwacji.
Kordian to jeden z najgłośniejszych dramatów autorstwa Juliusza Słowackiego. Ukazał się on w roku 1834 i przez wielu dostrzeżona została zawarta w nim polemika z Dziadami Adama Mickiewicza w kwestii podejścia do walki o niepodległość Polski.
Każdy, kto przynajmniej raz był zakochany wie, że silne uczucie romantyczne odczuwane wobec drugiej osoby to nie tylko przyjemność, ale również ból, kiedy akurat jesteśmy daleko od niej, i nie lada cierpienie, kiedy zostaniemy przez tę drugą osobę odrzuceni.
Adam Mickiewicz to polski wieszcz narodowy i największy poeta epoki romantyzmu. Na stałe wpisał się w kanon lektur szkolnych takimi dziełami jak “Pan Tadeusz” czy “Dziady”. Utwór “Pani Twardowska” ukazał się w zbiorze “Ballady i romanse” w 1822 roku. Jest to także rok, który umownie wyznacza początek polskiego romantyzmu.
Słynne powiedzenie mówi, że każdy z nas jest kowalem własnego losu. Oznacza to, że to, jak wygląda nasze życie zależy od tego, jak nim pokierujemy, od naszych decyzji, naszego podejścia, światopoglądu, od naszych wyborów.
Każdy z nas widzi otaczająca go rzeczywistość w inny sposób. Niby patrzymy na te same przedmioty, miejsca, wnętrza, zwierzęta, czy na tych samych ludzi, ale każdy z nas widzi to wszystko w swój indywidualny sposób, zwracamy chociażby uwagę na inne szczegóły.
Wolność to jedna z najważniejszych wartości w życiu zarówno pojedynczego człowieka, jak i całych społeczeństw. Każdy pragnie być wolny. Jak więc wytłumaczyć fakt, że od początku dziejów ludzkości, nie było chyba ani jednego momentu, kiedy w którymś miejscu na świecie nie dochodziłoby do ograniczania lub pozbawienia wolności jakiejś grupy ludzi, rasy lub narodu.
„Przyjaciele” Adama Mickiewicza to bajka, która opowiada o dwóch przyjaciołach, Leszku i Mieszku. Poeta pokazał w niej, że o prawdziwej przyjaźni nie świadczą słowa, a czyny. Leszek zostawił Mieszka, gdy ten był w potrzebie, więc w rzeczywistości nie był prawdziwym przyjacielem.
„Widok gór ze stepów Kozłowa” to piąty sonet z cyklu sonetów krymskich. Cykl autorstwa romantycznego poety Adama Mickiewicza powstawał w latach 1825-1826 i był inspirowany podróżą poety na Półwysep Krymski. Utwór wyraża zachwyt i fascynację tamtejszymi krajobrazami.
„Nad wodą wielką i czystą” to utwór autorstwa Adama Mickiewicza, czołowego reprezentanta romantyzmu polskiego. Wiersz powstał w roku 1838 w Lozannie, więc należy do cyklu „Liryki lozańskie”. Wykorzystując motyw przyrodniczy, poeta przestawił refleksje na temat egzystencji człowieka, przemijania i swojego życia.
Polska epopeja narodowa – Pan Tadeusz Adama Mickiewicza – to utwór, którego jednym z najważniejszych wątków jest tęsknota za ojczyzną odczuwana przez człowieka, który w wyniku historyczno-politycznych zawirowań musiał tę ojczyznę opuścić i to w momencie dla niej bardzo istotnym. Nie jest to oczywiście powiedziane wprost, ale ilość odniesień, jakie Mickiewicz zawarł w Panu Tadeuszu, a które dotyczyły Rzeczypospolitej, a w szczególności Litwy, oraz pieczołowitość z jaką to uczynił, świadczy o tym, że kierowała nim ogromna tęsknota do kraju, w którym się urodził, wychował i spędził dużą część młodości.