Tadeusz Różewicz

Tadeusz Różewicz to jeden z najbardziej znanych polskich poetów. Kojarzony jest on przede wszystkim ze swoją twórczością powojenną. II wojna światowa wywarła bowiem ogromny wpływ na życie poety, co miało także swój wpływ na kształt jego twórczości. Pamiętany jest on przede wszystkim z oszczędnej i surowej formy, z jakiej korzystał, pisząc poezję.

Tadeusz Różewicz to jeden z najbardziej znanych polskich poetów i twórców, a jego dzieła są głównie kojarzone z tematyką podejmowaną po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to Różewicz próbował znaleźć sposób na pisanie poezji w obliczu katastrofy, jaka spotkała cały kontynent.

Wiersz Tadeusza Różewicza to typowy dla tego autora przykład liryki bezpośredniej. Utwór polemizuje na temat roli poezji i poety, jak i całej sztuki w społeczeństwie XX wieku, która po wydarzeniach II wojny światowej i stalinizmu potrzebowała przedefiniowania. Autor w „Przyszli zobaczyć poetę” buntuje się przeciw obecnym tendencjom i wysnuwa bardzo niepopularne wtedy teorie.

Utwór „Przepaść” autorstwa Tadeusza Różewicza jest swego rodzaju apelem do społeczeństwa. Skupia się na codziennych problemach osób starszych i schorowanych, które często nie są w stanie obyć się bez pomocy drugiego człowieka. Jednocześnie poeta w swoim utworze, zdradza bardzo łatwy sposób na rozwiązanie kłopotów seniorów. Sposobem tym jest miłość. 

Wiersz Tadeusza Różewicza „Kasztan” wszedł w skład tomiku poetyckiego „Czerwona rękawiczka”, wydanego w 1948 roku. Tematem utworu jest rodzinny dom. Miejsce, które każdy z czasem musi opuścić, a które jest symbolem najszczęśliwszych chwil w życiu człowieka.

Wiersz „Odpowiedź” Tadeusza Różewicza można zaliczyć do liryki autotematycznej, bowiem poświęcony jest rozważaniom dotyczącym  istoty poezji i poety jako jednostki. Utwór wchodzi w skład tomiku „Pięć poematów”, wydanego w 1950 roku.

Wiersz „Krzyczałem w nocy” autorstwa Tadeusza Różewicza pochodzi z wydanego w 1957 roku tomiku poezji „Poemat otwarty”. Dzieło porusza temat traumatycznych wspomnień z wojny, której w przeszłości doświadczył sam autor. Utwór uświadamia, że niezwykłe okrucieństwo zostaje w pamięci człowieka już na zawsze i do końca życia będzie mu towarzyszyć.

Wiersz „Prawa i obowiązki” autorstwa Tadeusza Różewicza pochodzi z wydanego w 1936 roku tomiku poezji „Nic w płaszczu Prospera”. Swoją treścią szczegółowo nawiązuje do obrazu Pietera Bruegela „Upadek Ikara”. Tematem utworu jest konfrontacja przeszłości z teraźniejszością oraz refleksja nad zmianą ludzkich zachowań i światopoglądu.

Tadeusz Różewicz to jeden z najwybitniejszych polskich twórców poezji współczesnej. Posługiwał się głównie wierszem nowoczesnym, o surowej formie, a jego budową i tematyką nawiązywał do tradycji międzywojennej awangardy, szokując czytelnika nietypowymi zestawieniami, poszukiwaniem nowego sensu w znanych już wyrażeniach. Utwór List do ludożerców, opublikowany w zbiorze Formy z 1958 roku, to apel do egoistycznego, wrogiego społeczeństwa lat 50., które poeta przyrównuje do zwierząt.

Utwór Ta­de­usza Ró­że­wi­cza pt. „bez” jest nie­re­gu­lar­nym, dwu­na­sto­zw­rot­ko­wym wier­szem bia­łym i wol­nym, w któ­rym wiel­ką li­te­rą za­ak­cen­to­wa­ne są tyl­ko nie­któ­re sło­wa, skie­ro­wa­ne do Boga. Pod­miot li­rycz­ny zwra­ca się bez­po­śred­nio do Nie­go, dla­te­go „bez” jest tak­że wier­szem apo­stro­ficz­nym („oj­cze Oj­cze nasz”). Te­ma­tem dzie­ła jest roz­wa­ża­nie pod­mio­tu o tym, dla­cze­go w jego ży­ciu na­gle za­bra­kło Boga.

Wiersz „Zostawcie nas” Tadeusza Różewicza stanowi apel swojego pokolenia. Poeta kolejny raz porusza tematykę wojny i doświadczeń z nią związanych. Inaczej niż w poprzednich utworach ze zbioru „Niepokój” (wydany w 1947) nie zawiera opisów naturalistycznych jak np. w wierszu „Ocalony”. Zawarty w tomiku „Poemat otwarty” (wydany w 1956 roku) jest prośbą do młodszych pokoleń.