Marta Grandke

Droga tajemnic – interpretacja

przez

Pokolenie Kolumbów to grupa twórców, którzy wchodzili w dorosłość i debiutowali w czasach II wojny światowej. W związku z tym naznaczyła ona ich dzieła i na zawsze pozostawiła ślad w ich często zbyt krótkiej – bo przerwanej śmiercią – aktywności. Do takich twórców należy między innymi Tadeusz Gajcy. Jego wiersz zatytułowany „Droga tajemnic” pochodzi ze zbioru „Widma” napisanego w roku 1943. Należy on do dzieł poruszających tematykę śmierci i tragedii, z jaką mierzyły się osoby żyjące w tamtych trudnych czasach.

Epitafium – interpretacja

przez

Tadeusz Gajcy to przedstawiciel pokolenia Kolumbów i tworzył w czasach II wojny światowej. Określenie to odnosi się do twórców, których lata wczesnej dorosłości oraz debiuty przypadły na okres właśnie tego konfliktu zbrojnego. W wyniku tego ich dzieła przesycone są katastrofizmem, tematyką śmierci, zagłady i zniszczenia. Wydarzenia, których byli świadkami na zawsze odcisnęły w nich swoje piętno. Przykładem tego może być właśnie wiersz Tadeusza Gajcego zatytułowany „Epitafium” pochodzący ze zbioru „Grom Powszedni” stworzonego w roku 1944.

Człowiek człowiekowi – interpretacja

przez

Edward Stachura to jeden z najbardziej znanych polskich poetów i pisarzy. Już w trakcie swojego życia stał się praktycznie legendą, a jego twórczość określana była jako „życiopisanie” przez tematykę, jaką w niej poruszał. „Człowiek człowiekowi” to wiersz należący do tej grupy. Autor kreśli w niej bowiem sylwetkę człowieka niebezpiecznego, którego inni powinni się obawiać. Stachura radzi jednak swoim czytelnikom, jak przetrwać w takiej sytuacji. Pokazuje więc, jak poruszać się wśród trudnych relacji międzyludzkich.

Opowieść małżonki świętego Aleksego – interpretacja

przez

Kazimiera Iłłakowiczówna to jedna z najważniejszych poetek polskich. Była osobistą sekretarką Józefa Piłsudskiego. Jej debiut przypadł na lata dwudziestolecia międzywojennego. Wiersz zatytułowany „opowieść małżonki świętego Aleksego” pochodzi z tomu utworów zebranych pod tytułem „Opowieści o moskiewskim męczeństwie. Złoty wianek” i wydanych w roku 1927. Tekst ten nawiązuje do średniowiecznej hagiografii i opowiada historię świętego Aleksego z zupełnie nowej perspektywy, jaką jest punkt widzenia jego porzuconej po wstąpieniu na drogę ascezy małżonki.

Ciotki – interpretacja

przez

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska to jedna z najbardziej znanych i docenianych polskich poetek. Jej twórczość była blisko związana z tekstami, jakie publikowali Skamandryci. Miało to odzwierciedlenie między innymi w języku, jaki w swoich utworach stosowała poetka. Zwany był on „językiem codzienności”. Widoczne jest to między innymi w wierszu zatytułowanym „Ciotki”, pochodzącym z tomu „Wachlarz” wydanego po raz pierwszy w Warszawie w roku 1927.

x