Ignacy Krasicki nazywany „Księciem Bajek Polskich” napisał ponad sto utworów wierszowanych poruszających wiele istotnych tematów w panujących, wówczas w XVIII, w społeczeństwie. Bajki te są aktualne do dziś, dlatego służą jako przykład teoretyczny w szkołach, przybliżając treścią aspekty moralności natury ludzkiej. W utworze „Lew pokorny” autor porusza temat władzy i związanych z nią działań, które mogą być różnie interpretowane wśród ludzi.
Spis treści
Lew pokorny – analiza utworu i środki stylistyczne
Utwór jest bajką, składającą się z krótkiego tekstu zawierającego sześć wersów. Pomimo że, bajka jest wierszowana i zawiera rymy nie jest ona wierszem, ponieważ obecność wszystkowiedzącego narratora wskazuje, iż to utwór epicki.
Bajka składa się z jednej strofy, której wersy napisane są trzynastozgłoskowcem, a rymy są parzyste, bajkę czyta się więc łatwo. Pojawiające się tutaj powtórzenia („Źle zmyślać, źle i prawdę mówić”, zbyt dobry, zbyt łaskaw, zbyt dobroczynny”) podkreślają ważne poruszone aspekty.
Dodatkowo prostota użytych słów i wyrażeń sprawia, że jest to utwór zrozumiały dla każdej osoby, poza tym autor stosuje ton żartobliwy, mający na celu podkreślić podejście humorystyczne i nie odbierać tak poważnie poruszanego zagadnienia.
Główni bohaterowie występujący w tej krótkiej bajce to Lew, Lis i Owca. Każde ze zwierząt symbolizuje pewne cechy z którymi jest ono utożsamiane. Dzięki pojawianiu się postaci widoczne są tutaj również elementy dialogu na przykładzie wypowiedzi zwierząt.
Lew pokorny – interpretacja bajki
Pomimo że, utwór to bajka nie jest skierowany tylko i wyłącznie do dzieci. Wręcz przeciwnie, bo prostota tekstu i charakterystyczna symbolika sprawiają, że tekst może dotrzeć do każdego, niezależnie od poziomu wiedzy i umiejętności. W tej bajce zwierzęta mają nadane przez autora cechy w celu oddania konkretnych zachowań i zwrócenia uwagi na to w jaki sposób są one odbierane i rozumiane.
Lew jest symbolem władzy, jednak to nie wszystko ponieważ reprezentuje on władcę niezdecydowanego, wręcz hipokryty, który prosi o szczerą opinie swój lud, a w konsekwencji stosuje okrutną karę ponieważ, to co usłyszał się mu nie spodobało. Taki los spotyka Owcę, która może niezbyt elokwentna, wypaliła wprost co myśli, a świadczy to o tym, że zbytnia naiwność i łatwowierność spotyka się z określonym traktowaniem.
Z kolei Lis, jako sprytne zwierzę ubrał swoją wypowiedź w słowa, które król Lew odebrał jako chwalenie jego dotychczasowej władzy, ze zwróceniem uwagi na to, że jednakże dla niektórych jego decyzje są zbyt łaskawe. Być może dlatego nieszczęsna Owca za swoje słowa musiała oddać swoje życie na znak panującego, który poszedł za sugestią chytrego Lisa?
Lew pokorny – morał
Morał z tej opowieści jest taki, że nie zawsze warto ufać słowom nawet jeśli wychodzą z ust tak potężnej persony jak władca i należy liczyć się z tym, że w tak zaprojektowanym społeczeństwie to właśnie do niego należy ostatnia decyzja. A ona może się okazać, tak jak tutaj nasiąknięta hipokryzją.
Poza tym, czasem lepiej nie wyrażać się zbyt szczerze, ponieważ słowa te mogą urazić i stać się powodem najsroższej kary, choćby nawet miało się dobre intencje.