Antygona to antyczny dramat autorstwa Sofoklesa. Opisuje on historię potomków Edypa po tym, jak ten w hańbie i niesławie opuścił miasto i udał się na wygnanie. Każdy bohater dramatu prezentuje odmienne podejście do świata i rzeczywistości, przez co dramat staje się fascynującym kalejdoskopem ludzkich postaw i charakterów.
Spis treści
Antygona
Córka Edypa i Jokasty, siostra Ismeny, Polinekesa i Eteoklesa. Antygona wbrew zakazowi Kreona, grzebie ciało brata okrzykniętego zdrajcą, za co zostaje skazana na śmierć. Jest odważna i postępuje w życiu według swoich wartości, których nikomu nie pozwala zakłócić. Nie boi się sprzeciwić okrutnemu władcy, odważnie i szlachetnie staje naprzeciw strasznym przeciwnościom, jakie stawia przed nią los. W geście ostatecznej niezgody na niesprawiedliwość, jaka ją spotyka, sama odbiera sobie życie, nie chcąc zostać straconą z rąk nieuczciwego aparatu państwowego.
Kreon
Brat Jokasty, który obejmuje tron po zakończeniu wojny. Jest człowiekiem bardzo zasadniczym, przejawia skłonności do tyranii. Nie znosi sprzeciwu, uważa swoje decyzje za absolutne i słuszne. Woli w drugim człowieku zobaczyć zdrajcę, który śmie sprzeciwić się jego woli, niż słabość we własnym rozkazie. Kreon zmienia się dopiero pod koniec dramatu, kiedy widzi, jak wiele nieszczęść spowodował swoimi rozkazami i uporczywym trzymaniem się ich.
Ismena
Siostra Antygony, która charakteryzuje się postawą zupełnie odwrotną od tytułowej bohaterki dramatu Sofoklesa. Ismena jest osobą lękliwą, nieposiadającą własnego zdania, uległą i bardzo łatwą do zmanipulowania. Od razu poddaje się władzy Kreona, mimo że jego rozkazy krzywdzą członków jej rodziny. Ismena nie pomaga Antygonie w pochówku Polinejkesa, a potem wręcz ją krytykuje. Chce jednak ponieść konsekwencje razem z siostrą, lecz wtedy zostaje przez nią od siebie odsunięta, co wprawia ją w rozpacz.
Hajmon
Narzeczony i krewny Antygony, syn Kreona. Młody człowiek, charakteryzujący się wybitnym opanowaniem, inteligencją i mądrością. Stara się przekonać ojca do tego, by ten odstąpił od twardych rozkazów wobec rodu Labdakidów i by uwolnił Antygonę. Hajmon przejawia cechy bardzo dobrego władcy, cieszy się zaufaniem i szacunkiem tebańskiego ludu. Kiedy jednak widzi, że jego namowy i perswazje nie są w stanie niczego zdziałać wpada w rozpacz i odbiera sobie życie.
Polinejkes i Eteokles
Bohaterowie niepojawiający się bezpośrednio w dramacie. Bracia Antygony, którzy rozpętali wojnę domową, której stawką było przejęcie władzy w Tebach. Obaj zginęli w jej trakcie.
Tejrezjasz
Tebański mędrzec, stary wróżbita i jasnowidz, który dużą rolę odegrał w losach państwa jeszcze za czasów rządów Edypa. Przepowiada Kreonowi śmierć jego rodziny, co staje się punktem zwrotnym w charakterze króla.
Eurydyka
Żona Kreona i matka Hajmona. Troskliwa i kochająca kobieta, która nie jest w stanie znieść rozpaczy po otrzymaniu wiadomości o samobójstwie Hajmona, jako że była to już druga śmierć jej dziecka. Ze smutku i żalu ona również popełnia samobójstwo.
Chór
Mędrcy tebańscy, którzy biorą udział w akcji dramatu, a ich wypowiedzi komentują wydarzenia mające miejsce w poszczególnych scenach. Chór ocenia, lecz także puentuje sytuacje dramatu.