Opowieści z Narnii: lew, czarownica i stara szafa C.S. Lewisa to jedna z najsłynniejszych powieści fantasy wszech czasów. To niezwykła powieść, w której autorowi udało się wykreować piękny i oryginalny świat wypełniony po brzegi magią i niesamowitymi postaciami. Główni bohaterowie są stawiani w sytuacjach, które wymagają od nich odwagi, dojrzałości i odpowiedzialności. To wielowątkowa opowieść o przyjaźni, lojalności i poświęceniu, którą każdy powinien poznać.
Spis treści
Wątek rodzeństwa Pevensie
Główni bohaterowie powieści Lewisa to czwórka rodzeństwa Pevensie: Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja. Zostają oni wysłani z Londynu na prowincję, by uniknąć zagrożenia związanego z bombardowaniami miasta mającymi miejsce w czasie II wojny światowej. Rodzeństwo szybko odkrywa w rezydencji profesora Kirke’a magiczne przejście do tajemniczej fantastycznej krainy – Narnii. W nowym świecie jednak czeka ich wiele przygód, a także niebezpieczeństw, którym będą musieli stawić czoła. Czeka ich sprawdzian ich dojrzałości, mądrości, odwagi i umiejętności przebaczania oraz naprawiania win.
Wątek Aslana
Aslan jest lwem – królem wszystkim istot żyjących w Narnii i prawowitym władną krainy. Władza ta została mu nadana przez jego ojca – Władcę Zza Morza, który jest stworzycielem świata. Aslan jest szlachetnym i prawym władcą, który cieszy się szacunkiem i miłością swoich poddanych. Nie nadużywa on swoich przywilejów – pojawia się w Narnii wyłącznie wtedy, kiedy potrzebna jest jego ingerencja, kiedy zagrożona jest harmonia życia krainy. W powieści widzimy jego absolutne oddanie sprawom Narnii, które skłania lwa do najwyższego poświęcenia – oddania życia za człowieka. Poświęcenie to zostaje wynagrodzone zmartwychwstaniem i możliwością zwyciężenia zła.
Wątek Białej Czarownicy
Biała Czarownica jest archetypiczną baśniową wiedźmą, czarnym charakterem, której jedynym celem jest utrzymanie zdobytej bezprawnie władzy za wszelką cenę. Jest z gruntu zła, nie liczy się z życiem innych istot. Jest bardzo potężna i wzbudza strach przez to, że potrafi posługiwać się magią, dzięki której zmusza mieszkańców Narnii do służenia sobie. Aby ich jeszcze bardziej unieszczęśliwić, wprowadziła do krainy wieczną zimę i nawet nie dopuszczała do przyjścia świąt Bożego Narodzenia. Manipulowała, kłamała, oszukiwała. Bała się tylko spełnienia przepowiedni, która mówiła o czterech władcach, którzy zasiądą na czterech tronach Narnii. Ostatecznie gubi ją jej własna pycha, narcyzm oraz ślepe i bezmyślne dążenie do sprzeciwienia się przeznaczeniu. Jest największym wrogiem Aslana.
Wątek Edmunda
Z całej czwórki rodzeństwa Pevensie, najbardziej dynamiczną postacią jest Edmund. To jego wątek zasługuje na odrębną wzmiankę. Chłopak od początku czuł się nieco na uboczu życia rodzinnego, był niedostosowany, co najprawdopodobniej wynikało z jego kompleksów. Potrzebował więcej uwagi, o którą walczył niestety złośliwością, natarczywością i arogancją. Te wady jego charakteru znalazły ujście, kiedy po raz pierwszy znalazł się w Narnii i napotkał Białą Czarownicę, która od razu rozpoznała w nim osobę łatwą do zmanipulowania i postawienia przeciw własnemu rodzeństwu. Edmund pozwolił się omamić i niemal doprowadził do tragedii ułatwiając spotkanie rodzeństwa z Czarownicą, którą chciała ich śmierci. Ostatecznie jednak chłopak uświadomił sobie swój błąd i kiedy udało mu się wrócić do rodziny, skierował wszystkie siły na to, by zrehabilitować się w jej oczach. Odznaczył się sprytem, odwagą i poświęceniem w ostatecznej bitwie. Jego los pokazuje to, jak łatwo osobiste urazy i kompleksy potrafią doprowadzić człowieka do wielkiej niegodziwości, ale również to, że każdy z nas ma szansę na zadośćuczynienie.
Wątek duchowy
Narnia to kraina przepełniona magią, ale również pewnymi odwiecznymi prawami, wobec których nawet czary pozostają bezsilne. Aslan jest w tej powieści odzwierciedleniem posłannika Stwórcy, który ma opiekować się jego dziełem. Lew ma świadomość ogromnej odpowiedzialności, jaka na nim ciąży i jest w stanie nawet oddać życie za pojedynczego człowieka, by uchronić go od śmierci. Ta postawa ma aspekt duchowy, który łatwo odnieść do biblijnej historii o Jezusie Chrystusie, który również był Synem Bożym i który również poświęcił swoje życie, by odkupić ludzkość, a potem w triumfie powrócił zza granicy śmierci. Dobro i poświęcenie zostało więc wynagrodzone.