Pani Rieux jest w Dżumie Alberta Camusa postacią trzecioplanową. Jest to matka głównego bohatera, doktora Bernarda Riex i chociaż nie występuje na kartach powieści tak często, jak inne postacie, ma dość duże znaczenie dla całego utworu.
Pani Rieux (przez cały czas trwania fabuły powieści nie poznajemy jej imienia) postanawia odwiedzić syna w Oranie, by pomóc mu w prowadzeniu gospodarstwa domowego pod nieobecność jego małżonki, która ze względu na zły stan zdrowia jest zmuszona do wyjazdu do górskiego sanatorium. Matka głównego bohatera przybywa do Oranu dwa dni po wyjeździe żony RIeux i dwa dni po dostrzeżeniu w mieście pierwszych martwych szczurów. W trakcie epidemii jest zmuszona do pozostania na miejscu, wspiera swojego syna w jego niełatwej pracy. Pani Rieux jest osobą bardzo niepozorną. Jest mała, krucha, charakteryzuje się lekko posiwiałymi włosami oraz łagodnym i dobrotliwym spojrzeniem czarnych oczu. Jednak wbrew temu wrażeniu jest to kobieta bardzo pracowita i silna wewnętrznie, wręcz niewzruszona. Wspiera Bernarda w jego ciężkiej pracy, co jest dla niego szczególnie istotne w momencie, kiedy przez dżumę przestaje być traktowany przez ludzi przyjaźnie i z ufnością, tak jak był traktowany przed wybuchem epidemii. Właśnie dzięki jej wsparciu główny bohater powieści Camusa jest w stanie pokonać wszystkie trudności, od walki z chorobą i codziennego wyścigu ze śmiercią, przez utratę szacunku i zaufania w społeczeństwie, a na śmierci żony kończąc.