Odyseja Homera to jedno z najważniejszych dzieł dla literatury europejskiej. Ten wielki epos opisuje tułaczkę Odyseusza, który usiłował wrócić o domu po zakończeniu wojny trojańskiej wygranej przez Greków. Gniew bogów jednak komplikuje i wydłuża drogę powrotną, a w rodzinnej Itace wciąż czeka na Odyseusza Penelopa, która jako jedyna w całym królestwie wierzyła, że ukochany mąż kiedyś jeszcze do niej powróci.
Penelopa rzeczywiście stworzyła pewien archetyp żony idealnej, doskonałej. Aby w pełni to odczuć należy przywołać historię jej małżeństwa z Odyseuszem w całości. Była to para królewska władająca Itaką. Kochali się wzajemni i byli ze sobą bardzo szczęśliwi. Kiedy jednak przyszło wezwanie na wojnę, Odyseusz nie mógł go zignorować. Wyruszył do walki z Troją, a żegnało go tęskne spojrzenie jego ukochanej żony. Mijały lata, a słuch po Odyseuszu zaginął. Wojna trojańska okazała się trwać dziesięć lat, a drugie tyle trwał droga Odyseusza do Itaki. Trudno więc się dziwić, że przez dwadzieścia lat wszyscy przestali wierzyć w to, że Odyseusz jeszcze w ogóle kiedykolwiek wróci do domu. Wszyscy oprócz Penelopy.
Kobieta cały czas tęskniła za mężem i ignorowała coraz bardziej nachalnych zalotników, pragnących zająć miejsce na tronie u jej boku. Kobieta jednak nie chciała słyszeć o ponownym zamążpójściu. Ze względów politycznych jednak ta wizja była coraz bardziej prawdopodobna. Penelopa uciekła się więc do intrygi. Powiedziała zalotnikom, że zdecyduje się na ponowne małżeństwo dopiero w momencie, kiedy ukończy szycie szaty dla swojego teścia. Jednakowoż to, co udawało jej się utkać za dnia, pruła pod osłoną nocy, by nie ukończyć szaty nigdy.
W końcu po dwudziestu długich latach nieobecności, po zakończeniu wojny grecko-trojańskiej, do Itaki powrócił Odyseusz. Bohater w przebraniu starca trafił do pałacu akurat w momencie, kiedy rozbawieni zalotnicy urządzili sobie absurdalny konkurs o rękę Penelopy. Były to zawody w strzelaniu z łuku. Odyseusz wziął w nim udział i wygrał go, jako że jako jedyny był w stanie napiąć łuk należący do… niego samego sprzed lat. Odyseusz pozbawił zalotników życia, został rozpoznany przez Penelopę i resztę swojego życia spędził z nią w szczęściu z ponownego spotkania po długim czasie.
Penelopa stałą się symbolem wierności i lojalności małżeńskiej. Do dziś w kulturze popularnej podawana jest za przykład żony idealnej, która do końca, niezależnie od wszystkiego, wierzyła w powrót swojego męża do domu i nie chciała nawet słyszeć o żadnym innym mężczyźnie. Jej wierność została nagrodzona, kiedy poznał ją Odyseusz. Szczęście greckiego bohatera nie miało końca, ponieważ okazało się, że miał co do Penelopy rację – zawsze wierzył, że mimo odległości oraz czasu rozłąki, pozostanie mu wierna do końca swoich dni.