Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Scena, w której Bernard Zygier jako zupełnie nowy uczeń w klasie, na lekcji polskie recytuje Redutę Ordona Adama Mickiewicza jest chyba jedną z najbardziej charakterystycznych i symbolicznych scen w polskiej literaturze dotykającej tematyki zaborów Polski.
Makbet to jedno z tych dzieł, które mimo upływu setek lat od jego stworzenia, pozostają aktualne nadal i będą aktualne chyba już (niestety) zawsze. Dlaczego? Dotyczy bowiem deprawującego wpływu, jaki władza ma jednostkę ludzką.
Makbet to jeden z najsłynniejszych dramatów wszech czasów. Stworzył go angielski mistrz teatru, William Szekspir, opierając się w części na prawdziwych zdarzeniach. Do dziś utwór ten pozostaje niedoścignionym studium mrocznej strony ludzkiej duszy i psychiki, a także zgubnego wpływu chciwości i dążenia do władzy. Oto najważniejsze motywy literackie, jakie zawiera w sobie to legendarne dzieło.
Makbet oraz jego żona stanowią jedno z najsłynniejszych i najbardziej mrocznych małżeństw w historii literatury. Połączyła ich nie tylko miłość, ale też żądza władzy, zdolność do okrucieństwa, a wreszcie tajemnica wspólnie popełnianych zbrodni. Wciąż aktualne są dociekania, które z nich było prawdziwym motorem całej tragedii, a które tylko ofiarą drugiego. A może mroczne instynkty wyzwolili w sobie nawzajem?
Malcolm to jedna z postaci drugoplanowych w Makbecie.
Banko to jeden z głównych bohaterów Szekspirowskiego dramatu, pt. Makbet.
Król Duncan jest w dramacie postacią drugoplanową, choć niezwykle istotną dla fabuły. To od jego zamordowania bowiem rozpoczyna się ciąg tragicznych wydarzeń, które z głównego bohatera i jego żony czynią straszliwych morderców i które doprowadzają do państwowej katastrofy.
Mały Książę nie mógł uwierzyć własnym oczom. To był Lis! Jego przyjaciel – ten sam Lis, którego kiedyś spotkał na tej ciekawej planecie zwanej Ziemią i który udzielił mu najmądrzejszych rad, jakie kiedykolwiek słyszał. A teraz ten sam Lis, za którym tęsknił przez cały ten czas, szedł ku niemu po jego własnej planecie. Szedł i uśmiechał się szeroko.
Lady Makbet to jedna z najsłynniejszych kobiet w literaturze światowej. Przy okazji również jedna z jej najsłynniejszych zbrodniarek. Trudno w literaturze odnaleźć postać kobiecą o bardziej skomplikowanej i nieprzystającej do swojej płci, mrocznej i bezlitosnej naturze.
William Szekspir jest chyba najsłynniejszym dramaturgiem na świecie, a Makbet to jedno z jego najsłynniejszych i najważniejszych dzieł. Opowiada ono o historycznej postaci, władcy szkockim, zaślepionym przez żądzę władzy.
Muszę przyznać, że mimo dobrego przygotowania do wywiadu, tuż przed spotkaniem byłem wciąż dosyć mocno zestresowany. Tomasz Judym, kiedy wszedł do kawiarni, przywitał się ze mną elegancko, choć zachowawczo i usiadłszy wbił we mnie wzrok, wcale nie pomagał rozładowywać napięcia.
Dziwnie ubrany chłopiec podszedł do mnie powoli. Bił od niego jakiś wewnętrzny spokój, wydawał się godny zaufania. W jego spojrzeniu było coś przyciągającego, figlarnie naiwnego, ale również poważnego. W końcu zbliżył się na tyle, że mogliśmy spokojnie rozmawiać.