Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Góry inspirują poetów od setek lat, wszystkim nam dobrze znana jest choćby scena przemiany Kordiana na szczycie Mont Blanc. W polskiej poezji Młodej Polski silny był także nurt tatrzański, którego twórcy (m.in. Jan Kasprowicz) wyrażali zachwyt nad piękną przyrodą w polskich górach.
Leopold Staff to poeta tworzący w okresie, gdy wielu twórców opisywało wiejskie życie jako sielskie i malownicze. Poeta, poprzez utwór „Gęsiarka”, obnaża wszelkie problemy polskiej wsi, na których inni artyści nie skupiali swojej uwagi. Wiejskie społeczeństwo przedstawia z całą gamą jego trudności oraz wszechobecną biedą, dzięki czemu obraz wsi staje się prawdziwy.
Bolesław Leśmian kojarzony jest z młodopolskim stylem tworzenia, a jego umiejętności zostały dostrzeżone jeszcze za jego życia. O Leśmianie głównie mówi się w kontekście erotycznej liryki, opisów przyrody czy refleksji filozoficznych czy metafizycznych.
Zbigniew Herbert to jeden z najbardziej znanych polskich poetów tworzących w czasach PRL-u. Uhonorowano go wieloma nagrodami literackimi, a przez jakiś czas mówiono o nim jako o potencjalnym zdobywcy tej najważniejszej – Nagrody Nobla.
Wiersz “Campo di Fiori” powstał jeszcze w trakcie wojny, w okupowanej przez nazistów Warszawie, w 1943 roku, gdy w getcie wybuchło powstanie.
Ponoć w życiu każdego człowieka następuje w pewnym momencie, tzw. „okres buntu”, najczęściej pokrywa się on z momentem wchodzenia w fizyczną i emocjonalną dojrzałość. To naturalne, że kiedy człowiek jest bardzo chłonny, poznaje świat, odkrywa swoje upodobania, ma tendencje do sprzeciwiania się rzeczom, które mu nie odpowiadają.
Funkcjonowanie czegoś takiego jak twórczość artystyczna od wieków ciekawi myślicieli i pisarzy. Wiele sob próbuje dociec czym tak naprawdę jest sztuka, co wywołuje w nas pragnienie obcowania z nią, dlaczego jej potrzebujemy, co nam daje?
Często wydaje nam się w życiu, że musimy bardzo się poświęcać dla wielu rzeczy: dla … Czytaj dalej
Lucjan Rydel urodził się 17 maja 1870 roku w Krakowie. Był synem Lucjana Andrzeja Rydla – okulisty, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz Heleny z Kremerów, córki Józefa Kremera, słynnego prekursora psychologii.
“Dziewczyna” to jeden z najbardziej tajemniczych utworów Bolesława Leśmiana – młodopolskiego, oryginalnego poety, który zapisał się w świadomości odbiorców jako twórca liryki miłosnej. Ten utwór po raz pierwszy ukazał się w roku 1933 w “Wiadomościach Literackich”, a następnie został wydany w zbiorze “Napój cienisty” w 1936 roku. Przypomina on baśń, ludową opowieść z morałem.
Każdy, kto przynajmniej raz był zakochany wie, że silne uczucie romantyczne odczuwane wobec drugiej osoby to nie tylko przyjemność, ale również ból, kiedy akurat jesteśmy daleko od niej, i nie lada cierpienie, kiedy zostaniemy przez tę drugą osobę odrzuceni.
Rodzajów miłości jest chyba tyle, ilu jest ludzi, którzy kiedykolwiek kochali. Każdy z nas odczuwa to bardzo silne uczucie na swój własny indywidualny sposób i ma do tego święte prawo. Wielu jednak myślicieli zastanawiało się na przestrzeni wieków, czy warto w miłości kierować się tym nieprawdopodobnie silnym impulsem, dzięki któremu czujemy się niezwyciężeni, ale który jednak z biegiem czasu traci na mocy i zostaje zastąpiony przez wzajemny szacunek i przywiązanie, czy też może lepiej od początku podchodzić do zagadnienia na chłodno i bardziej zdroworozsądkowo?