Ajudah – interpretacja

Ajudah autorstwa Adama Mickiewicza to utwór wchodzący w skład cyklu Sonety Krymskie, pierwszego takiego dzieła w literaturze polskiej epoki romantyzmu, powstałego na bazie fascynacji poety przyrodą Wschodu. Wiersze stanowią opis podróży poety na Półwysep Krymski w 1825 roku, a wydane zostały rok później. Przedstawiają proces przemiany Pielgrzyma, który stopniowo odnajduje się w kulturze wschodniej, prowadzony przez doświadczonego przewodnika. Ajudah zamyka cały cykl. Nazwa utworu wywodzi się od góry i przylądka na południowym wybrzeżu półwyspu, które obecnie znajdują się na terytorium Ukrainy.

Rozłączenie – interpretacja

Komu nie zdarzyło się, widząc urokliwy krajobraz, popaść w melancholijny nastrój? Wędrowiec daleko od domu, miłość łącząca członków rodziny i wszechobecna tęsknota – wszystko to znajdziemy w utworze „Rozłączenie”. Juliusz Słowacki napisał go 20 lipca 1835 roku, jak głosi podpis – nad malowniczym, szwajcarskim jeziorem Leman.

Do krytyków – interpretacja

Utwór “Do krytyków” autorstwa Juliana Tuwima jest jednym z najbardziej reprezentatywnych dzieł dla twórczości poety. Obrazuje on lekkie i żartobliwe podejście do kwestii utworów poetyckich. Wiersz można potraktować jako swego rodzaju manifestację poglądów i wartości, które reprezentowała w Dwudziestoleciu Międzywojennym grupy literackiej Skamander, której Tuwim był jednym z członków. “Do krytyków” pokazuje podejście poety do twórczości i jej roli w świecie wolnego kraju, a zarazem stanowi pochwałę zwykłego, codziennego, wolnego od wojny i zaborów życia.

Na lipę – interpretacja

„Na lipę” to bardzo popularny wiersz Jana Kochanowskiego, zarówno w czasach poety, jak i obecnie, który pochodzi z cyklu zatytułowanego „Fraszki”. Utwór jest rzecz jasna fraszką, a więc gatunkiem poezji rymowanej (zazwyczaj) o humorystycznym charakterze.

Koniec wieku XIX – interpretacja

Utwór „Koniec wieku XIX” jest wyrazem niepokoju, które ogarnęło większą część społeczeństwa na przełomie wieków, określanym często jako świadomość schyłkowa. Kazimierz Przerwa-Tetmajer zawarł w utworze odniesienia do poetyki dekadenckiej. Poczucie zatracenia wartości i pesymistyczna ocena rzeczywistości były cechami charakterystycznymi dla epoki Młodej Polski.

O żywocie ludzkim – interpretacja

Fraszka O żywocie ludzkim Jana Kochanowskiego to krótki utwór, który ma niezwykle uniwersalne przesłanie. Ośmiowersowy tekst należy do zbioru „Fraszki pierwsze”, który został wydany w 1584 roku w Krakowie, tuż przed śmiercią tego wielkiego polskiego poety. Księga fraszek zebrała w sobie utwory traktujące o miłości, te o tematyce refleksyjno-psychologicznej oraz żartobliwe. „O żywocie…” zaliczamy zdecydowanie do drugiej grupy. Podmiot liryczny przekazuje w niej kilka ważnych prawd o życiu.

Na swoje księgi – interpretacja

Utwór „Na swoje księgi”, autorstwa Jana Kochanowskiego, został wydany w zbiorze „Fraszki. Księgi pierwsze” w 1584 roku. To swoista fraszka o fraszkach, czyli utwór autotematyczny. Jest głęboką refleksją autora na temat własnej twórczości, roli poezji w kulturze i poety w społeczeństwie. Nie jest to dzieło podniosłe. Ma charakter refleksyjny.

Tren VII – interpretacja

Tematyka „Trenów” Jana Kochanowskiego niesie za sobą informację o różnych etapach żałoby poety, który opłakuje śmierć swojej zmarłej córki. Prócz poczucia niedowierzania i zagubienia światopoglądowego czytelnik może odnaleźć w cyklu również takie utwory, które dotyczą bezpośrednio wspomnień o zmarłym i momentu porządkowania przedmiotów należących wcześniej do Urszulki. Tego rodzaju osobista poezja charakteryzuje przede wszystkim Tren VII.

Tren V – interpretacja

Cykl „Trenów” Jana Kochanowskiego ukazuje poszczególne etapy żałoby poety po utracie jego córki. W pierwszych utworach wiele miejsca poświęca Kochanowski podkreśleniu młodego wieku dziewczynki i cierpienia rodziców. Doskonałym przykładem tej właśnie tematyki jest „Tren V”.

Tren I – interpretacja

Treny to cykl utworów Jana Kochanowskiego, który poświęcony został jego zmarłej córce. Ze względu na formę, jaką wybrał poeta, wiersze te są wyjątkowo oryginalnym dziełem. Cykl liczy dziewiętnaście utworów i poprzedzony został dedykacją dla Urszulki.

Burza – interpretacja

Jedną z wielu inspiracji poetów romantycznych jest niewątpliwie natura – tajemnicza, nieokiełznana i groźna. W utworach tego okresu przyjmuje ona nierzadko rolę kolejnego z bohaterów. Wpływa na emocje postaci oraz sytuacje, które przeżywają i buduje odpowiedni nastrój. „Burza” Adama Mickiewicza odnosi się do potęgi natury w trakcie podróży przez morze.

Bakczysaraj w nocy – interpretacja

„Sonety krymskie” stanowią zapis emocji i wrażeń poety, które wywołane dostały podróżą na Krym. Sam cel wędrówki związany był z fascynacją Mickiewicza orientem. Odbicie jego zainteresowań tematyką Wschodu znalazło swoje miejsce m.in. w utworze „Bakczysaraj w nocy”.