O żywocie ludzkim – interpretacja

Fraszka O żywocie ludzkim Jana Kochanowskiego to krótki utwór, który ma niezwykle uniwersalne przesłanie. Ośmiowersowy tekst należy do zbioru „Fraszki pierwsze”, który został wydany w 1584 roku w Krakowie, tuż przed śmiercią tego wielkiego polskiego poety. Księga fraszek zebrała w sobie utwory traktujące o miłości, te o tematyce refleksyjno-psychologicznej oraz żartobliwe. „O żywocie…” zaliczamy zdecydowanie do drugiej grupy. Podmiot liryczny przekazuje w niej kilka ważnych prawd o życiu.

Na swoje księgi – interpretacja

Utwór „Na swoje księgi”, autorstwa Jana Kochanowskiego, został wydany w zbiorze „Fraszki. Księgi pierwsze” w 1584 roku. To swoista fraszka o fraszkach, czyli utwór autotematyczny. Jest głęboką refleksją autora na temat własnej twórczości, roli poezji w kulturze i poety w społeczeństwie. Nie jest to dzieło podniosłe. Ma charakter refleksyjny.

Tren VII – interpretacja

Tematyka „Trenów” Jana Kochanowskiego niesie za sobą informację o różnych etapach żałoby poety, który opłakuje śmierć swojej zmarłej córki. Prócz poczucia niedowierzania i zagubienia światopoglądowego czytelnik może odnaleźć w cyklu również takie utwory, które dotyczą bezpośrednio wspomnień o zmarłym i momentu porządkowania przedmiotów należących wcześniej do Urszulki. Tego rodzaju osobista poezja charakteryzuje przede wszystkim Tren VII.

Tren V – interpretacja

Cykl „Trenów” Jana Kochanowskiego ukazuje poszczególne etapy żałoby poety po utracie jego córki. W pierwszych utworach wiele miejsca poświęca Kochanowski podkreśleniu młodego wieku dziewczynki i cierpienia rodziców. Doskonałym przykładem tej właśnie tematyki jest „Tren V”.

Tren I – interpretacja

Treny to cykl utworów Jana Kochanowskiego, który poświęcony został jego zmarłej córce. Ze względu na formę, jaką wybrał poeta, wiersze te są wyjątkowo oryginalnym dziełem. Cykl liczy dziewiętnaście utworów i poprzedzony został dedykacją dla Urszulki.

Burza – interpretacja

Jedną z wielu inspiracji poetów romantycznych jest niewątpliwie natura – tajemnicza, nieokiełznana i groźna. W utworach tego okresu przyjmuje ona nierzadko rolę kolejnego z bohaterów. Wpływa na emocje postaci oraz sytuacje, które przeżywają i buduje odpowiedni nastrój. „Burza” Adama Mickiewicza odnosi się do potęgi natury w trakcie podróży przez morze.

Bakczysaraj w nocy – interpretacja

„Sonety krymskie” stanowią zapis emocji i wrażeń poety, które wywołane dostały podróżą na Krym. Sam cel wędrówki związany był z fascynacją Mickiewicza orientem. Odbicie jego zainteresowań tematyką Wschodu znalazło swoje miejsce m.in. w utworze „Bakczysaraj w nocy”.

Płonąca żyrafa – interpretacja

Wiersz jest przy­kła­dem, czę­sto wy­stę­pu­ją­ce­go w po­ezji Gro­cho­wia­ka, od­wo­ła­nia do dzieł ma­lar­skich. W tym wy­pad­ku jest to zna­ny ob­raź Sa­lva­do­ra Dali z 1935 roku, miesz­czą­cy się w nur­cie ka­ta­stro­ficz­ne­go sur­re­ali­zmu.

Tren VIII – interpretacja

Jan Ko­cha­now­ski stwo­rzył w 1580 r. cykl 19 utwo­rów la­men­ta­cyj­no – re­flek­syj­nych po­świę­co­nych swo­jej uko­cha­nej zmar­łej dwu­ipół­let­niej có­recz­ce – Ur­szul­ce – któ­ra jest jed­no­cze­śnie ad­re­sat­ką tek­stów. Ósmy tren jest kon­ty­nu­acją my­śli za­war­tych w po­przed­nim utwo­rze. Utwór re­ali­zu­je tzw. com­plo­ra­tio, czy­li część po­świę­co­ną opła­ki­wa­niu i uka­zy­wa­niu ogrom­ne­go żalu. Treny Ko­cha­now­skie­go to jego naj­bar­dziej oso­bi­ste dzie­ło sta­no­wią­ce au­to­bio­gra­ficz­ną wy­po­wiedź.

Nadzieja – interpretacja

Utwór Czesława Miłosza „Nadzieja” należy do zbioru „Świat. Poema naiwne”, napisanego w 1943 roku. Jednymi z najważniejszych wierszy cyklu są „Wiara”, „Nadzieja” i „Miłość”, odnoszące się do trzech cnót teologicznych.