Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Tadeusz Różewicz to jeden z najbardziej znanych polskich poetów. Kojarzony jest on przede wszystkim ze swoją twórczością powojenną. II wojna światowa wywarła bowiem ogromny wpływ na życie poety, co miało także swój wpływ na kształt jego twórczości. Pamiętany jest on przede wszystkim z oszczędnej i surowej formy, z jakiej korzystał, pisząc poezję.
Wisława Szymborska to jedna z najwybitniejszych polskich poetek. Została także laureatką literackiej Nagrody Nobla. Tworzyła przez całe swoje życie, w związku z czym jej dzieła są różnorodne, ale łączy je często tematyka. Szymborska poruszała bowiem zagadnienia spraw zwykłych, prostych i codziennych, ale dostrzegała ich nieoczywiste i skomplikowane aspekty.
Stanisław Baliński to znany polski poeta i prozaik, który swoje życie poświęcił też dyplomacji i wiele czasu spędzał w podróżach na całym świecie. Pochodził z rodziny, która od dawna związana była z literaturą. Sam Baliński przynależał między innymi do grupy literackiej Skamander razem z Julianem Tuwimem czy Antonim Słonimskim.
Tadeusz Gajcy to poeta znany jako przedstawiciel Pokolenia Kolumbów, czyli twórców, których początki dorosłości i debiuty przypadły na okres II wojny światowej, co znacząco wpłynęło na ich dzieła, a w przypadku niektórych także na życie. Nie wszyscy twórcy przeżyli bowiem wojnę. Sam Gajcy zginął w czasie powstania warszawskiego. Trudy konfliktu widać w jego dziełach, w ich katastrofalnym nastroju i ciężkich, skomplikowanych tematach.
Tadeusz Różewicz to jeden z najbardziej znanych polskich poetów i twórców, a jego dzieła są głównie kojarzone z tematyką podejmowaną po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to Różewicz próbował znaleźć sposób na pisanie poezji w obliczu katastrofy, jaka spotkała cały kontynent.
Kazimierz Wierzyński to polski poeta, eseista i prozaik, który oprócz tego był także emigrantem, zmuszonym przez trudną sytuację w ojczyźnie do opuszczenia jej. W jego dziełach w związku z tym często można było rozpoznać tematykę patriotyczną, związaną z odzyskiwaniem przez kraj niepodległości. Za inspirację służyła mu także między innymi epoka polskiego romantyzmu.
Stanisław Baliński to polski poeta, prozaik oraz eseista, był także związany z dyplomacją. Tworzył w okresie dwudziestolecia międzywojennego i publikował swoje teksty między innymi w czasopiśmie prowadzonym przez grupę poetycką Skamander, której zresztą był również członkiem. Podróżował też po całym świecie w związku ze swoją pracą dla rządu.
Bolesław Leśmian to jeden z najbardziej znanych i docenianych twórców okresu dwudziestolecia międzywojennego. Kojarzony był przede wszystkim ze względu na swój skrajny indywidualizm i oryginalność, które odbijały się w jego utworach. Za życia już określano go jako epigona Młodej Polski.
Julian Przyboś to polski poeta i jeden z najwybitniejszych przedstawicieli Awangardy Krakowskiej, kierującej się zasadą 3M, czyli miasto masa, maszyna. Publikował między innymi w takich pismach jak „Zwrotnica”. W jego wczesnych dziełach widać ogromny wpływ Tadeusza Peipera.
Wiersz „Lekcja polskiego – Słowacki” Ernest Bryll napisał w 1964 roku w Gruzji, podczas swej pierwszej zagranicznej podróży. Patrząc na zniewoloną w granicach ZSRR Gruzję, myślał o Polsce. Utwór jest bolesną lekcją o Polsce i Polakach.
Kazimiera Iłłakowiczówna to jedna z najbardziej znanych polskich poetek. Nie tylko pisała wiersze, ale także zajmowała się tworzeniem prozy czy tłumaczeniami. W swoich utworach kreowała wyjątkowy, magiczny klimat, poruszając równocześnie kwestie związane z ludzkimi przeżyciami czy emocjami. Nie stroniła też od form inspirowanych różnymi gatunkami czy epokami.
Matka to wyjątkowa osoba w życiu każdego człowieka. Nosi nas pod sercem i wydaje na świat, co tworzy wyjątkową, czułą i emocjonalną więź. Opiekuje się nami i daje poczucie bezpieczeństwa, gdy najbardziej go potrzebujemy. Niestety każdy medal ma dwie strony, w związku z czym matki cierpią w dwójnasób, jeśli coś niepokojącego dzieje się z ich dziećmi.