Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Julian Przyboś to jeden z najbardziej znanych przedstawicieli nurtu o nazwie Awangarda Krakowska. Współpracował między innymi z takimi pismami jak „Zwrotnica”, a wśród inspirujących go twórców wymieniany jest między innymi Tadeusz Peiper. Przyboś tworzył zgodnie z ówczesnymi hasłami, które obejmowały między innymi założenie 3M, czyli „miasto, masa, maszyna”.
Stanisław Baliński to jeden z ważniejszych polskich twórców z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Był także związany z polską dyplomacją i odbył wiele podróży po całym świecie. W pewnym momencie dołączył do grupy literackiej Skamander, wraz z Julianem Tuwimem czy Antonim Słonimskim. W związku z jego zainteresowaniami, pracą oraz czasami, w jakich przyszło mu żyć, w jego dziełach często pojawia się tematyka narodowa oraz utwory poświęcone ojczyźnie.
Franciszek Karpiński to doskonale znany twórca z epoki Oświecenia, przede wszystkim silnie związany z nurtem sentymentalnym, którego był głównym reprezentantem w liryce polskiej. Poeta jest także znany jako twórca doskonałych i wciąż popularnych „Pieśni nabożnych”, które powstawały w latach 1785-1818, gdy twórca przebywał w Białymstoku, w pałacu Branickich.
Zbigniew Herbert to jeden z najbardziej znanych polskich poetów, obsypany licznymi nagrodami. Jednymi z jego najbardziej docenianych utworów są te, które opowiadają o Panu Cogito. Oprócz tego Herbert w swojej poezji chętnie sięgał do mitologicznych inspiracji, które służyły mu do przekazywania pewnych uniwersalnych wartości. Antyczne nawiązania pojawiają się między innymi w wierszu zatytułowanym „Stary Prometeusz”.
Faraon Ramzes znajduje się o krok od śmierci. Wzywa do siebie lekarza i każe mu przyrządzić i podać sobie lekarstwo, które albo od razu go uzdrowi, albo od razu zabije. Po podaniu lekarstwa, Ramzes pyta astrologa o przepowiednie, a ten odpowiada mu, że przed świtem jakiś członek jego rodziny umrze.
Z legend dawnego Egiptu to nowela zaskakująca. Pierwsza bowiem w dorobku Prusa, w której realizm świata przedstawionego ustąpił masce historycznej. Bezpośrednią inspiracją do stworzenia utworu o przekazywaniu władzy, była ówczesna sytuacja polityczna Cesarstwa Niemieckiego, gdzie umierający Wilhelm I miał ustąpić tronu Fryderykowi III, lecz ten okazał się chorować na raka gardła.
Ramzes – umierający, stuletni faraon, władca Egiptu. Człowiek o twardym charakterze, za najwyższą wartość mający dobro swojego państwa, do którego potrafił dążyć w sposób bezkompromisowy i okrutny. Nawet w chwili śmierci myśli o tym, by nie pozbawić Egiptu ciągłości władzy i każe swojemu wnukowi być w pogotowiu do przejęcia najwyższego urzędu.
Czy kojarzysz sprzedawców książek, rozkładających swoje przedmioty w okolicach krakowskiego Rynku Głównego? W połączeniu z ulicznymi malarzami współtworzą oni niezapomniany klimat tego miasta. Takich osób jest jednak coraz mniej, ponieważ w dzisiejszych czasach istnieją znacznie szybsze i wygodniejsze sposoby na sprzedaż książek.
Sztuka jest specyficznym językiem, który opiera się na emocjach. W ten sposób można wyrażać rozmaite rzeczy i stany ducha, które często trudno jest nam zwerbalizować przy pomocy zwykłych słów. Porozumienie przy pomocy sztuki jest niejednokrotnie pełniejsze i dużo bardziej dogłębne. Takie sytuacje bardzo chętnie przedstawiane są w literaturze, ponieważ mogą nas wzruszyć i przez to wzruszenie otworzyć nas jeszcze bardziej na świat uczuć.
Młody człowiek, który dopiero poznaje życie, wchodzi w zawiły świat zależności społecznych oraz poznaje funkcjonowanie własnych emocji, potrzebuje przewodnika. Rola autorytetu jest w takim momencie rozwoju ludzkiego nie do przecenienia.
Nowela Z legend dawnego Egiptu to w dorobku Bolesława Prusa dzieło specyficzne. W epoce, w której dominował realizm, pisarz postanowił ubrać pewne aspekty życia społecznego w kostium historyczny. Czytając ten kilkustronicowy utwór, wręcz zadziwia to, ile wspólnego ze światem współczesnym Prusowi mógł mieć starożytny Egipt.
Kordian to tytułowy bohater jednego z najważniejszych dramatów polskiego romantyzmu, autorstwa Juliusza Słowackiego. Jest to postać idealnie dopasowana do schematu bohatera romantycznego, który w literaturze europejskiej był bardzo popularny na przełomie XVIII i XIX wieku.