Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Tren VI został napisany przez Jana Kochanowskiego pod koniec XVI wieku. Jest jednym z 19 utworów napisanych przez poetę po śmierci jego ukochanej Orszuli. Poeta po śmierci córki, niepospolitej dzieciny, sięgając po klasyczny gatunek literacki wyraził swój ojcowski żal.
„Tren XIII”, jest to trzynasty tren napisany przez Jana Kochanowskiego, z serii zbioru dziewiętnastu trenów, oznaczonych cyframi rzymskimi. Treny Kochanowskiego to pieśni żałobne napisane na cześć jego zmarłej córeczki, Urszulki. Autor dzięki tym utworom ma zamiar upamiętnić swoje dziecko, opłakać ją i zrzucić z siebie ciężar jej straty.
Tren IV Jana Kochanowskiego jest tekstem przepełnionym smutkiem i żalem po utracie dziecka. Podmiot liryczny kieruje list do samej Śmierci, obwiniając ją za śmierć córki, która nastąpiła zdecydowanie zbyt wcześnie. Żałuje wszystkich chwil, które mógłby spędzić z dzieckiem, a także opisuje swoją rozpacz i tęsknotę, uważając, że jest to największy ból jaki istnieje na tym świecie.
Tren II autorstwa Jana Kochanowskiego to jeden z utworów należących do cyklu „Trenów”, powstałych w związku z tragicznymi wydarzeniami, jakie spotkały autora tekstu. Mowa tu o śmierci Orszulki — jego ukochanej, trzyletniej córki.
Pieśń XIV Ksiąg Wtórych, autorstwa renesansowego twórcy Jana Kochanowskiego, znana jest także jako incipit: Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie. Utwór powstał w okolicach roku 1570 i pierwotnie był częścią tragedii Odprawa posłów greckich, będąc pieśnią wykonywaną przez chór.
Księgi wtóre z 1586 roku to inspirowany dorobkiem Horacego zbiór najsłynniejszych pieśni Jana Kochanowskiego – wybitnego przedstawiciela renesansu, nie tylko na tle Polski, ale także całej Europy. W skład zbioru wchodzi refleksyjny utwór Nie porzucaj nadzieje, zawierający filozoficzne przemyślenia na temat ludzkiej egzystencji.
Pieśń V z Ksiąg Wtórych – Wieczna sromota i nienagrodzona Szkoda nazywana także Pieśnią o spustoszeniu Podola opowiada o tytułowym wydarzeniu, którym był najazd Tatarów na Podole podczas bezkrólewia, w roku 1575. Jego autorem jest Jan Kochanowski, wybitny renesansowy poeta, znany ze swojego ogromnego wpływu na literacki język polski, tworzący dzieła doskonałe pod względem formalnym.
Jan Kochanowski to jeden z najbardziej znanych polskich poetów, którego do dzisiaj uważa się za należącego do grona najwybitniejszych twórców renesansowych w Europie. Za rok urodzenia poety uznaje się rok 1530. Jan Kochanowski przyszedł na świat w Sycynowie, jako syn Anny i Piotra herbu Korwin, który był sędzią ziemskim sandomierskim i komornikiem granicznym.
Psalm 91 Jana Kochanowskiego stanowi jeden z wielu zawartych w „Psałterzu Dawidowym”. Jest to utwór o charakterze dydaktycznym. Stanowi ważny zabytek języka polskiego, a klasycystyczna harmonijna forma ukazuje styl renesansowej poezji.
Jan Kochanowski to najbardziej znany polski poeta renesansu. Poza fraszkami, pieśniami i oryginalnymi trenami pisanymi do swojej córeczki, zasłynął z translacji psalmów. Wydany w 1579 r. „Psałterz Dawidów” w Drukarni Łazarzowej w Krakowie zawierał 150 utworów. Omawiana 13 pieśń jest przykładem psalmu błagalnego.
Psalm 47 Jana Kochanowskiego to jeden z tłumaczonych przez niego utworów. Jego przekład „Księgi Psalmów” jest jednym z najpiękniejszych zabytków języka polskiego. Jest to pieśń pochwalna, z charakterystyczną dla poety bogatą w odniesienia biblijne i środki stylistyczne warstwą liryczną i klasycystyczną, regularną budową.
Tren XI Kochanowskiego jest o tyle ciekawy, że osoba jego córeczki nie pojawia się bezpośrednio w treści. Tematem przewodnim jest cnota oraz filozoficzne refleksje, bunt skierowany przeciwko tej cesze. Objawy kryzysu wartości i wiary poety pojawiły się już w Trenie X, by w kolejnym utworze cyklu jeszcze bardziej przybrać na sile.