Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Moim zdaniem, dramat Juliusza Słowackiego pt. Kordian, zdecydowanie zasługuje na miano arcydzieła literatury polskiej. Dzieło to bowiem nie jest jedynie pięknym wytworem wyobraźni artystycznej autora. Dramat ten to dzieło zaangażowane, stworzone po to, by uświadomić pewne kwestie ludziom swojego czasu, by spróbować zmienić pewne konkretne rzeczy w społeczeństwie polskim.
Weltschmerz to pojęcie oznaczające bardzo dojmujące negatywne emocje, które ogarniają człowieka w ramach tak zwanej „choroby duszy”. Jest to, najprościej rzecz ujmując, głęboki smutek, melancholia, depresja i inercja wewnętrzna, przeświadczenie o bezsensie istnienia i niedoskonałości świata, w którym to istnienie musi się toczyć.
Winkelriedyzm to pojęcie oznaczające najwyższe poświęcenie się jednostki dla dobra większej społeczności. Termin ten pochodzi od imienia szwajcarskiego bohatera narodowego – Winkelrieda – który w XIV wieku w bitwie rzekomo miał wrazić wszystkie włócznie wroga we własną pierś, czym ocalił swoich pobratymców i dał im szansę na wygraną.
Kordian Juliusza Słowackiego to jeden z najważniejszych dramatów polskiej literatury doby romantyzmu. Oczywiście, jak przystało na dramat romantyczny, dzieło to koncentruje się najmocniej na głównym bohaterze, jego życiu wewnętrznym, uczuciach, emocjach, przemyśleniach i przeżyciach.
Kordian to polski dramat romantyczny autorstwa Juliusza Słowackiego. Jest to jedno z najwybitniejszych osiągnięć literatury polskiej tego okresu.
Lilla Weneda to bardzo oryginalny utwór pochodzący spod pióra jednego z naszych trzech narodowych wieszczów – Juliusza Słowackiego. Dramat dotyczy czasów, kiedy chrześcijaństwo dopiero wkraczało na tereny słowiańszczyzny, a poszczególne plemiona słowiańskie nie połączone jeszcze węzłem państwowości, toczyły wojny zarówno ze sobą, jak i z ościennymi plemionami m.in. celtyckimi.
Roza w rozmowie ze swoją siostrą Lillą przepowiada klęskę Wenedów w walce z Lechitami.
Derwid oraz Lelum i Polelum zostają wzięci do lechickiej niewoli, gdzie są obrażani i upokarzani.
Jednym z czołowych przedstawicieli polskiego romantyzmu był Juliusz Słowacki, XIX-wieczny poeta oraz dramaturg, zaliczany do grona Wieszczów Narodowych. W swojej twórczości inspirował się niejednokrotnie wydarzeniami historycznymi. Wiersz Sowiński w okopach Woli odwołuje się do powstania listopadowego oraz do postaci Józefa Sowińskiego – generała, który podczas obrony Warszawy na własne życzenie objął dowództwo nad redutą wolską.
Kordian Juliusza Słowackiego to dramat uznawany za jedno z najwybitniejszych osiągnięć polskiej literatury romantycznej. Dzieło wieszcza dotyka najbardziej bolesnych kwestii narodowych, które trapiły Polaków w pierwszej połowie XIX wieku.
Alina i Balladyna to bohaterki dramatu Juliusza Słowackiego, pt. Balladyna. Są to dwie siostry, córki starej wdowy. Jednak mimo więzów krwi, dziewczyny różnią się od siebie nawzajem w zasadzie pod każdym względem. Różnice te są zresztą główną osią fabularną dramatu i to przez nieumiejętność pogodzenia ich ze sobą, dochodzi do pierwszej z tragedii w tym dramacie.
Utwór Juliusza Słowackiego „Grób Agamemnona” powstał w 1839 roku. Stanowi część poematu dygresyjnego „Podróż do Ziemi Świętej z Mediolanu”. Jest owocem wizyty w ruinach w okolicy Myken.
Juliusz Słowacki, znany polski poeta i, obok Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego, jeden z Wieszczów Narodowych, urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu.