Interpretacje wierszy i materiały do nauki
„Przedśpiew” Leopolda Staffa można uznać za manifest twórcy, przełamujący dekadentyzm i katastrofizm. W tomiku „Gałąź kwitnąca” poeta zwrócił się ku optymistycznemu spojrzeniu na świat. Zainspirowała go ku temu filozofia stoicka, którą przeciwstawił panującemu kryzysowi wartości.
Leopold Staff to polski poeta epoki klasycyzmu, jeden z najważniejszych przedstawicieli współczesnej literatury XX wieku. Już za życia, jego twórczość była doceniana przez artystów Młodej Polski, stał się też wzorcem dla grupy skamandrytów, skupiającej wybitych literatów. Dorobek Staffa trudno jest zakwalifikować jednoznacznie do tylko jednego nurtu – omawiany wiersz Deszcz jesienny, opublikowany w zbiorze Dzień duszy, charakteryzuje się na przykład atmosferą dekadencką.
Pochodzący z debiutanckiego tomiku „Sny o potędze ” wiersz Leopolda Staffa pt. Kowal jest przez wiele osób nazywany młodopolską „Odą do wolności”, wynika to zainspirowaniem się przez autora wiersza filozofią Nietzschego, kreującego tzw. nadczłowieka bądź człowieka nietzscheańskiego – silnego i zmotywowanego. Staff tym wierszem, chce poruszyć ludzi, którzy w epoce modernistycznej przejawiali głownie dekadenckie nastroje, typowe dla schyłku wieku.