Tango – opracowanie

Sławomir Mrożek potrafił nadawać swoim dziełom wymiar uniwersalny. Jego opowiadania można więc interpretować jako odnoszące się do ogólnej kondycji jednostek i społeczeństw, lecz także jako sportretowanie świata współczesnego. Dobrym tego przykładem jest najwybitniejszy dramat tego twórcy, pt. Tango. 

Sławomir Mrożek należał do twórców zaangażowanych społecznie, co oznacza, że jego utwory w mniejszym lub większym stopniu można było odnosić do rzeczywistej sytuacji politycznej i społecznej czasów, w których tworzył. Dobrym tego przykładem jest dramat Tango – najsłynniejsze dzieło autora, do dziś znajdujące się w kanonie literatury polskiej XX wieku. 

W Tangu Sławomira Mrożka odnaleźć można bardzo wiele motywów literackich, jednak jednym z najważniejszych jest motyw władzy. Jest tak głównie z powodu okoliczności historycznoliterackich, jakie towarzyszyły powstaniu i publikacji dzieła.

Sławomir Mrożek w swoim słynnym dramacie, pt. Tango, dokonał literackiej diagnozy społeczeństwa polskiego w jemu współczesnych czasach. Był to historycznie ciężki moment dla Polaków, ponieważ znajdowali się oni w kraju zarządzanym przez komunistów. Ustrój prowokował niesprawiedliwości społeczne, ubóstwo oraz pomieszanie wartości w umysłach młodych ludzi.

Tango Sławomira Mrożka to jeden z tych utworów, które w bardzo bezpośredni sposób dotykają problemu konfliktu pokoleń. Motyw ten występuje w wielu dziełach, w tym jednak przypadku staje się on wątkiem głównym, w dodatku jest ujęty w bardzo specyficzny, charakterystyczny dla Mrożka, groteskowy sposób. 

Tango Sławomira Mrożka to utwór niezwykły. Pod względem ilości występujących w nim postaci jest to dramat kameralny, lecz każdy z bohaterów zapada głęboko w pamięć i jest równie ważny dla odpowiedniego zrozumienia całości. 

Ala to jedna z bohaterek Tanga Sławomira Mrożka. To młoda dziewczyna, która wychowuje się w świecie pozbawionym jakichkolwiek norm obyczajowych. Stąd też jej zagubienie i niezdecydowanie, które w bezlitosny sposób odbija się na głównym bohaterze, Arturze. 

Edek to drugoplanowa, choć bardzo istotna, postać z dramatu pióra Sławomira Mrożka, pt. Tango. Jest to człowiek, który samym swoim istnieniem zaprzecza ideom promowanym przez głównego bohatera. Uosabia tępą siłę, przemoc, do której prowadzi brak wykształcenia, wychowania i jakiejkolwiek kultury. 

Eugenia to jedna z bohaterek dramatu Sławomira Mrożka, pt. Tango. Jest przedstawicielką najstarszego pokolenia bohaterów, jednak jej powierzchowność i zachowanie nie licują z powagą, jakiej oczekiwałoby się po osobie w jej wieku i z jej doświadczeniem życiowym. 

Tango Sławomira Mrożka to dzieło przełomowe pod wieloma względami. W latach 60. XX wieku pisarz zwrócił uwagę na schyłek wartości rozumianych w sposób jednoznaczny. Prądy intelektualne i filozoficzne w Polsce przemieszały się z systemem komunistycznym, w efekcie zakłócając harmonijny rozwój nie tylko pojedynczych jednostek, lecz także całego społeczeństwa. W swoim dramacie Mrożek zawarł jednak jeszcze więcej ciekawych wątków. 

Eugeniusz to jeden z bohaterów Tanga Sławomira Mrożka. To przedstawiciel najstarszego pokolenia bohaterów dramatu. Jego postać symbolizuje pokolenie starych intelektualistów, którzy w Polsce doby komunistycznej nie podejmowali walki z systemem, lecz wybierali milczącą ugodę. Hołdowali tradycjom polskim, lecz nie byli w stanie w realny sposób bronić ich w życiu codziennym. 

Eleonora jest jedną z głównych bohaterek Tanga – dramatu autorstwa Sławomira Mrożka. To matka głównego bohatera Artura, oraz żona Stomila. Jest ucieleśnieniem upadku kultury i obyczajowości, spowodowanego młodzieńczym dążeniem do wyzwolenia się spod jakichkolwiek norm. Owo wyzwolenie jednak w wieku dojrzałym zwróciło się przeciwko niej.