Zbrodnia i kara – opracowanie

Sonia to jedna z najbardziej symbolicznych postaci literatury europejskiej XIX i XX wieku. Pełna pokory i miłosierdzia dziewczyna została przez bezlitosne życie wrzucona w najgorszy rynsztok, z którego nie miała szansy wyjść do końca życia.

Pulcheria Aleksandrowna Raskolnikowa to matka Awdotii (Duni) oraz Rodiona głównego bohatera Zbrodni i kary. Była to kobieta, którą można by śmiało nazwać wzorem matki, jaki funkcjonuje w naszym kręgu kulturowym. 

Siemion Zacharycz Marmieładow to chyba najbardziej dramatyczna, godna litości i pożałowania, i przede wszystkim smutna postać w Zbrodni i karze Fiodora Dostojewskiego. Jest to człowiek skrajnie i chronicznie uzależniony od alkoholu, którego nałóg zdołał już poniżyć do ostateczności, zepchnął jego i jego rodzinę na samo dno drabiny społecznej.

Piotr Pietrowicz Łużyn to drugoplanowy bohater Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego.

Arkadiusz Swidrygajłow to jeden z czarnych charakterów powołanych do życia przez Fiodora Dostojewskiego w powieści, pt. Zbrodnia i kara.

Dymitr Prokoficz Razumichin to młody student prawa, stamtąd zresztą zna Rodiona Romanowicza Raskolnikowa, głównego bohatera powieści Dostojewskiego.

Dunia, w właściwie Awdotia Romanowna, to drugoplanowa bohaterka Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego. Jest młodszą siostrą głównego bohatera powieści, Rodiona Romanowicza Raskolnikowa.

Porfiry Pietrowicz to jedna z najbardziej kluczowych postaci powieści Fiodora Dostojewskiego, pt. Zbrodnia i kara. Jest on bowiem sędzią śledczym i prowadzi dochodzenie w sprawie morderstwa lichwiarki Alony Iwanownej i jej siostry, Lizawiety, czyli zbrodni popełnionej przez głównego bohatera powieści, Rodiona Romanowicza Raskolnikowa.

Zosimow był z zawodu lekarzem. Czytelnik poznaje go w momencie, kiedy Razumichin przyprowadza go do Raskolnikowa przykutego do łóżka przez gorączkę wywołaną wyrzutami sumienia po zamordowaniu Alony Iwanownej i jej siostry.

Zamiotow to jedna z postaci drugoplanowych, czy wręcz epizodycznych, powieści Fiodora Dostojewskiego, pt. Zbrodnia i kara. Pracował jako policyjny sekretarz, przez co uczestniczył w śledztwie w sprawie morderstwa lichwiarki, Alony Iwanownej.

Rodion Romanowicz Raskolnikow to główny bohater najsłynniejszej powieści Fiodora Dostojewskiego, pt. Zbrodnia i kara. Powieść ta postawiła fundament pod całą późniejszą literaturę psychologiczną, czyli taką, której głównym zainteresowaniem jest to, co dzieje się w umysłach bohaterów. Raskolnikow stał się symbolem intelektualisty-mordercy, który dopuszcza się zbrodni z pobudek nie tylko instynktownych, lecz właśnie intelektualno-poznawczych.

Pytanie postawione w temacie tej pracy, to chyba jedna z najważniejszych i najtrudniejszych do rozsądzenia kwestii na świecie. Zastanawiają się nad nią bowiem najtęższe umysły, jakie wydała ludzkość w różnych zakątkach globu, a odpowiedź nadal wydaje się zamglona i niekonkretna.