Pulcheria Aleksandrowna Raskolnikowa to matka Awdotii (Duni) oraz Rodiona głównego bohatera Zbrodni i kary. Była to kobieta, którą można by śmiało nazwać wzorem matki, jaki funkcjonuje w naszym kręgu kulturowym. Nad własne dobro i szczęście przedkładała bowiem zawsze dobro i szczęście swoich dzieci, jej życiem było ich życie, jej problemami – ich problemy. Ubolewała nad tym, że nie jest w stanie zapewnić im spokojnego pod względem materialnym życia. Dawała im jednak dużo wsparcia, zarówno Rodion, jak i Dunia wiedzieli, że zawsze mogą zwrócić się do niej w trudnych chwilach.
Charakterystyka Pulcherii Raskolnikowej
Pulcheria była kobietą czterdziestotrzyletnią, ale niedole i wieloletnie życie w biedzie odcisnęły na niej swoje piętno, więc wyglądała na dużo starszą, choć mimo rzednących i siwiejących powoli włosów oraz zmarszczek na twarzy, mogła wciąż uchodzić za kobietę piękną. Nie próbowała zatrzymać czasu, nie poprawiała swojej urody wychodząc z założenia, że najlepiej jest poddać się w tej kwestii naturalnemu biegowi rzeczy. Odkąd urodziła dwójkę dzieci, jej życie zaczęło być podporządkowane w zasadzie wyłącznie ich wychowywaniu i tak już pozostało. Pulcheria zawsze byłą mocno zaangażowana w los zarówno Duni, jak i Rodiona. Bardzo chciała, by jej dzieci miały lepsze życie niż ona, ale nie potrafiła zapewnić im finansowego dobrobytu. Wyrzuca to sobie, żałuje, że Dunia musi zgodzić się na małżeństwo z rozsądku z człowiekiem, który jej nie szanuje, tylko po to, by uratować rodzinę przed nędzą. Czuje ulgę, gdy do małżeństwa nie dochodzi. W czasie odwiedzin u Rodiona, jest bardzo zmartwiona stanem syna, który jest męczony wyrzutami sumienia po zamordowaniu dwóch kobiet. Pulcheria próbuje mu pomóc, ale nie jest w stanie i ubolewa nad tym, że syn stał się tak bardzo oderwany od niej i od rzeczywistości. Matka Rodiona była silną kobietą, która wielu niepowodzeń życiowych nie straciła hartu ducha i pogodnego samopoczucia. Nie straciła nadziei na to, że jeszcze kiedyś będzie lepiej. Raduje się, gdy Dunia znajduje szczere uczucie w osobie Razumichina i gdy Rodion wiąże się z Sonią, mimo że jest świadoma przeszłości dziewczyny. Kobieta nie potrafi jednak dźwignąć ciężaru zbrodni i skazania syna na zesłanie na Syberię. Popada w chorobę nerwową, która w konsekwencji doprowadza ją do śmierci – nie jest w stanie przyjąć, że jej dziecko było w stanie odebrać życie drugiemu człowiekowi.
Na charakter Pulcherii Aleksandrowny składają się wszystkie cechy, które powinna mieć matka: opiekuńczość, troska, gotowość do poświęceń, bezwarunkowa miłość. Matka Duni i Rodiona mogłaby zdecydowanie być stawiana w tej materii za wzór.