Śmierć a erotyka
Podmiot liryczny wykazuje tendencje nekrofilskie. Kobiecy trup posiada cechy erotyczne, co wskazują określenia „nogi zadarte lubieżnie” czy „szkielet przepysznej budowy”. Osoba mówiąca w wierszu opisuje rozkład podobnie, jak seksualny akt – kobieta oddała się Naturze, jej ciało rytmicznie faluje i wzdycha, „otwarła sekrety brzucha”. Poeta zestawia więc ze sobą rozkład ciała i erotykę, co czyni wiersz jeszcze bardziej kontrowersyjnym i szokującym.
Modernistyczny mizoginizm
Wiersz opiera się ma kontraście: życia i śmierci, rozkładu ciała i erotyki. Widać jednak też podobieństwo między ukochaną a trupem kobiety leżącym przy drodze. Podkreślone jest, że martwa kobieta jest drugim obliczem kobiety żywej. Jednak jest coś w tym więcej niż tylko zawarcie sentencji „memento mori” – „pamiętaj o śmierci”. Kobieta jest jednocześnie obiektem najczulszych westchnień i przedmiotem największych lęków czy odrazy. Baudelaire pokazuje modernistyczny mizoginizm, męski strach przed kobiecością.
Podsumowanie
W wierszu „Padlina” poeta w groteskowy sposób pokazuje ludzkie ciało. Podmiot liryczny i jego ukochana znajdują trupa kobiety w trakcie letniego, miłego spaceru. Mężczyzna jest jednocześnie zafascynowany i obrzydzony znaleziskiem. Z jednej strony opisuje je wulgarnie, a z drugiej dostrzega seksualność w rozkładającym się ciele. Uważa, że martwa kobieta jest odbiciem jego ukochanej. Podmiot liryczny mówi partnerce, że sama kiedyś będzie tak wyglądała. Jest to nawiązanie do mizoginistycznego światopoglądu, który dominował w XIX wieku.