W przerażający sposób przedstawiają rozterki podmiotu lirycznego. Nie jest on pewien, czy starania młodego pokolenia zasłużą na bohaterskie, epickie opowieści tak, jak w przypadku postaci z „Iliady” Homera, czy też popadną oni w zapomnienie. Wątpi, czy doczekają się chociażby krzyża przy grobie, co w dobitny sposób ukazuje realia wojny, masowych grobów i nagłej śmierci. Podmiot liryczny, w swoim opisie kondycji całego pokolenia, zmusza do stawiania pytań o sens wojen i o sposób funkcjonowania świata. Przerażające refleksje, ubrane w głos zbiorowości, ukazują czytelnikowi przede wszystkim krajobraz katastroficzny i zapis cierpienia.
Utwór Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w dosadny i obrazowy sposób uzmysławia czytelnikowi grozę wojny. Przedstawia ludzi – całe pokolenie – którzy pozbawieni zostali szansę na normalne życie. Naoczni świadkowie śmierci musieli zmagać się nie tylko z wrogiem, ale również ze swoim własnym strachem i wrażliwością, która charakteryzuje każdą osobę i zaświadcza o jej człowieczeństwu.
