Podmiot nie potrafi pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby, ma poczucie i świadomość tego, że odszedł z tego świata ktoś bardzo wyjątkowy i niepowtarzalny: „Z ranym rozumem twoim, z pięknymi przymioty, Z których się już znaczyły twoje przyszłe cnoty. O słowa, o zabawo, o wdzięczne ukłony, Jakożem ja dziś po was wielce zasmęcony” . Tymi słowami podmiot liryczny wyraża tęsknotę oraz podkreśla pozytywne cechy zmarłej dziewczynki. Odnosząc się do struktury utworu żałobnego mamy tu do czynienia z laudatio.
Kierując się schematem i cechami występującymi w trenach. Można wnioskować, że realizuje on funkcję iacturae demonstartio oraz luctus. Świadczyć o tym mogą następujące cytaty: „Jakożem ja dziś po was wielce zasmucony!” oraz „Na wieki ani mojej teskinice obrócisz”. Funkcje te umożliwiła autorowi przedstawienie swoich prawdziwych, rzeczywistych i głęboko skrywanych emocji. Dzieło pokazuje działania ludzkiej psychiki. Pomimo braku filozoficznej konstatacji utwór niesie ze sobą ważne przesłanie. Główną myślą Jana Kochanowskiego są więzi międzyludzkie. Mają charakter głębokich związków emocjonalnych, których nie sposób wyrazić prostymi słowami. Mogą być wyrażone jedynie mnogością i kontrastami wynikającymi z różnorodności świata poezji. Trenie III nie jest utworem o charakterze filozoficzny, a jego zadaniem jest urzeczywistnienie skrytych i silnych emocji oraz wspomnień, które nie prowadzą do żadnych ostatecznych przemyśleń i wniosków.
