Człowiek zawsze chciał przekraczać granice. Uzasadnij słuszność tego twierdzenia w formie rozprawki. Podaj dwa przykłady literackie i jeden rzeczywisty

Autor: Grzegorz Paczkowski

Każdy z nas w życiu napotyka na różne granicy i przeszkody, które stają nam na drodze do osiągania naszych celów. Czasem pokonujemy je bez trudu, niekiedy jednak pokonanie ich wymaga od nas wysiłku i pracy. Nie wszyscy ludzie potrafią się na nie zdobyć. Jest jednak w człowieku pewien gen ambicji, który od zawsze pchał do do osiągania niemożliwego, do sięgania tam, gdzie wzrok nie sięga. Postaram się pokazać to zarówno na przykładach literackich, jak i takich wziętych z prawdziwego życia. 

W przekraczaniu granic duchowych i emocjonalnych brylowali romantycy. Byli to ludzie, którzy uczucia i własną intuicję stawiali na pierwszym miejscu. Targały nimi skrajne emocje, które niejednokrotnie prowadziły ich do tragicznych finałów. Nie zgadzali się na kształt świata, jaki zastali i nie mogli się w nim odnaleźć. Pragnęli przekraczać granicę zwykłego życia i szukali wszelkich sposobów, by poszerzyć bariery życia.

Pragnął tego m.in. Konrad, główny bohater Dziadów. cz. III Adama Mickiewicza. Został niesłusznie uwięziony przez carski aparat opresji. W więzieniu doznawał poetyckich wizji. W Wielkiej Improwizacji zwracał się do Boga i żądał od niego „rządu dusz”, czyli kontroli nad ludzką wiarą. Dzięki niej – tak mu się wydawało – byłby w stanie poprowadzić do wolności i sprawiedliwości nie tylko naród polski, lecz także wszystkie narody świata. Chciał więc przekroczyć granice ludzkich możliwości, zrobić coś, czego nie dokonał nikt inny przed nim. Niestety ostatecznie nie odniósł sukcesu. 

Granice przekraczał również Stanisław Wokulski, główny bohater Lalki Bolesława Prusa. Były to jednak bardziej granice społecznych podziałów oraz ludzkich ambicji. Był to człowiek, który mimo ogromnych przeciwności losu, osiągał w życiu wszystko, co sobie zaplanował. Jako chłopak pochodzący ze zubożałej szlachty, nie miał szans na zdobycie wykształcenia ze względów finansowych. Wcześnie zaczął pracę zarobkową,by odłożyć gotówkę, a uczył się nocami. Po powrocie z zesłania żmudną pracę podniósł z ruiny sklep galanteryjny pana Mincla, którego został współwłaścicielem, a po śmierci Mincla – wyłącznym właścicielem. Sklep stał się słynny w całej Warszawie.

Miłość do arystokratki sprawiła, że Wokulski musiał stać się człowiekiem bardzo majętnym. Dokonał tego, dzięki handlowaniu bronią na wojnie. Różne pomniejsze inicjatywy i przedsięwzięcia wychodziły mu równie dobrze. Nie by w stanie jedynie zdobyć serca Izabeli Łęckiej. Postać Wokulskiego pokazuje jednak, że to, co dla jednych jest niemożliwym do zrobienia, dla innych jest jedynie wyzwaniem, o którego pokonanie będą walczyć z całych sił i być może zwyciężą. 

Również poza literaturą możemy spotkać wiele przykładów tego, jak bardzo człowiek pragnie przekraczana granic. Przykładem mogą być na przykład polscy himalaiści, którzy dokonali wielu pierwszych wejść na najniebezpieczniejsze szczyty na świecie. Pytani o to, dlaczego wchodzą na ośmiotysięczniki, gdzie warunki w bezpośredni sposób zagrażają ludzkiemu życiu, odpowiadali, że nie ma dziewięciotysięczników, na które mogliby wejść. 

Powyższe przykłady pokazują dobrze, że człowiek jest specyficzną mieszanką ambicji, zdolności do ryzyka oraz bardzo silnych emocji. Z tej mieszanki powstają czasem wielkie myśli i idee, które sprawiają, że kolejne granice i bariery ludzkie zostają przełamane. 

Dodaj komentarz