Czy warto przeczytać w pustyni i w puszczy?

Autor: Grzegorz Paczkowski

W pustyni i w puszczy to powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza. Jest to chyba najpopularniejsze dzieło literatury przygodowo-młodzieżowej, jakie kiedykolwiek zostało napisane w języku polskim. Przyczyniło się do tego stanu nie tylko wieloletnie utrzymywanie tej pozycji w kanonie lektur szkolnych, lecz przede wszystkim wciągająca, trzymająca w napięciu fabuła, wiarygodni bohaterowie, z którymi można utożsamić się od pierwszych stron powieści, nieprawdopodobnie oryginalny anturaż Afryki końca XIX wieku i jej historycznych przejść, a także po prostu mistrzowski sposób, w jaki Sienkiewicz posługiwał się słowem oraz fakt, że swoją powieść oparł na własnych doświadczeniach z pobytu na Czarnym Lądzie. 

Jest wiele powodów, dla których warto sięgnąć po tę wyjątkową powieść Henryka Sienkiewicza, nawet, jeśli już dawno opuściło się szkolną ławkę. Przede wszystkim zarówno młodzież, jak i dorośli, odnajdą w niej coś dla siebie. Jest tak za sprawą wciągającego języka, którym posługiwał się Sienkiewicz, a który trafia do odbiorcy w każdym wieku. Niemniej wciągająca jest sama historia zawarta w W pustyni i w puszczy. Oto dwójka dzieci inżynierów pracujących przy modernizacji Kanału Sueskiego, zostaje wplątanych w spisek i porwanych przez wyznawców muzułmańskiego proroka, Mahdiego, który właśnie rozpoczyna swoją wielką religijną rewolucję. Po ciężkiej drodze przez afrykańskie miasta ogarnięte rewolucją, dzieci w desperackim geście uwalniają się z niewoli i zaczynają samodzielną wędrówkę przez Afrykę, gdzie zagrażać im będą nie tylko dzikie zwierzęta i pierwotne plemiona, lecz także głód, upał oraz egzotyczne choroby. Współcześnie niejeden film przygodowy mógłby pozazdrościć takiej fabuły. Sąd ten można potwierdzić przez fakt, że W pustyni i w puszczy było ekranizowane aż dwukrotnie. Kolejnym powodem, dla którego warto przeczytać tę powieść jest to, że w bardzo oryginalny i autentyczny sposób przestawia Afrykę. Niezbyt wiele wiemy o Czarnym Lądzie, zwłaszcza o jego historii czy polityce. Sienkiewicz osobiście podróżował po Afryce tuż po rzeczywistym zakończeniu powstania Mahdiego, które to doświadczenie opisał w swoim dziele. Może być to więc pierwszy krok ku głębszemu zainteresowaniu Afryką, a być może nawet do podróży w jej najgłębsze i najdziksze rejony. 

Myślę, że powyższe argumenty są wystarczające, by zainteresować czytelnika w dowolnym wieku do sięgnięcia po W pustyni i w puszczy. Nie są to oczywiście wszystkie zalety tej wspaniałej powieści Henryka Sienkiewicza, jednak większość z nich każdy powinien odkryć samodzielnie, śledząc losy Stasia i Nel z książką w dłoni. 

Dodaj komentarz