Maciej Dobrzyński to jeden z drugoplanowych bohaterów Pana Tadeusza – epopei narodowej Adama Mickiewicza. Jest to reprezentant najstarszego pokolenia szlachty zaściankowej. Dla innych bohaterów jest wzorem do naśladowania i kiedy potrzebują oni rady w ważnej sprawie, zwracają się właśnie do „Maćka nad Maćkami”.
Maciej Dobrzyński – charakterystyka bohatera
Maciej Dobrzyński to szlachcic starszej daty, reprezentant tzw. „szlachty zaściankowej”, czyli grupy społecznej składającej się z rodzin o szlacheckim pochodzeniu, ale nie będących wielkimi posiadaczami ziemskimi. Dobrzyński był dużym autorytetem dla środowiska szlacheckiego w swojej okolicy. Było tak ze względu na jego mądrość, głęboki patriotyzm oraz żołnierską przeszłość – szlachcic brał bowiem udział w konfederacji barskiej, a szczególnym męstwem wsławił się w czasie insurekcji kościuszkowskiej. Maciej tradycję polską stawia na pierwszym miejscu w swoim życiu, do tego stopnia, że nie jest w stanie znieść francuskiego stroju Rejenta w czasie uczty weselnej. Nie jest również zwolennikiem wiary w Napoleona, uważa, że to Polak powinien uwolnić kraj.
Kiedy dochodzi do narady w sprawie zajazdu na Soplicowo, odbywa się ona właśnie w zaścianku Dobrzyńskiego, jednak on sam krytykuje ów pomysł, mając go za małostkową kwestię sąsiedzkiej zawiści. Mówi, że szlachta nie może się dogadać w sprawie powstania przeciw zaborcom, ale gdy przychodzi do sąsiedzkich zatargów, jest w stanie rzucać się sobie do gardeł. Nie bierze udziału w zajeździe jednak później pomaga księdzu Robakowi uwolnić szlachtę uwięzioną przez Moskali.