Wacław Milczek i Klara Raptusiewiczówna to dwoje bohaterów utworu mistrza romantycznej komedii, Aleksandra Fredry, pt. Zemsta. Są młodzi i zakochani w sobie nawzajem bez pamięci. Ich uczuciu jednak – niczym w dramacie Williama Szekspira pt. Romeo i Julia – na przeszkodzie stoi konflikt rodów, z których pochodzą. Klara Raptusiewiczówna znajduje się bowiem pod opieką Cześnika, którego śmiertelnym wrogiem jest Rejent Milczek – ojciec Wacława. Oto dzieje miłości tych dwojga.
Wacław Milczek i Klara Raptusiewiczówna poznali się w momencie, kiedy młodzieniec powrócił w rodzinne strony po paru latach pobierania nauk w Warszawie. Oboje bardzo szybko wpadli sobie nawzajem w oko, a zauroczenie dynamicznie przekształciło się we wzajemną miłość, którą młodzi w niedługim czasie od pierwszego spotkania sobie wyznali. Na przeszkodzie ich szczęściu stał jednak fakt, że brat zmarłego ojca Klary oraz jej opiekun, Cześnik Maciej Raptusiewicz, znajdował się w niezwykle ostrym konflikcie ze swoim sąsiadem – Rejentem Milczkiem, ojcem Wacława, z którym toczył spór o prawo do posiadania zamku, który dotąd dzielili po połowie. Symbolem konfliktu był niedokończony mur dzielący dziedziniec zamku. Młodzi więc znajdowali się w trudnej sytuacji. Wacław Milczek, młodzieniec z natury nieco niecierpliwy i popędliwy, wpadał na dość brawurowe pomysły jej rozwiązania, proponował na przykład potajemny ślub, ucieczkę z zamku, a nawet upozorowanie porwania. Jego zapędy były jednak studzone przez zdrowy rozsądek Klary.
W momencie, w którym dochodzi do awantury z murarzami pracującymi przy murze na dziedzińcu zamku, Wacław wykazuje się dużym sprytem, zdobywa się na odwagę i oddaje się za pieniądze w niewolę Józefowi Papkinowi, by tym sposobem dostać się do Cześnika i namówić go do zgody z Rejentem. Plan ten jednak nie wypala, a, ku przerażeniu Klary, o mały włos cała ta sytuacja nie kończy się pojedynkiem. W tym samym czasie Raptusiewiczówna próbuje uzyskać przychylność Podstoliny, która nieoficjalnie jest narzeczoną Cześnika, do swojego uczucia do Wacława. Prosi by ta była łaskawa wpłynąć na Raptusiewicza używając do tego swojego kobiecego uroku. Dochodzi również do spotkania między Wacławem a Podstoliną, w trakcie którego na jaw wychodzi burzliwa przeszłość mężczyzny. Okazuje się bowiem, że lata studiów w Warszawie nie upływały mu niewinnie, wyłącznie na poświęcaniu się księgom i wykładom. Wacław prowadził hulaszczy tryb życia, a nawet używał zmienionej tożsamości – w towarzystwie bardzo często podawał się za litewskiego księcia, niejakiego Rodosława, by łatwiej wkraść się w łaski dam dworu. Jedną z nich była Podstolina, z którą romans wykraczał daleko poza ramy miłości platonicznej. Hanna Czepiersińska (bo tak brzmiało prawdziwe miano Podstoliny) próbuje przekonać Wacława do wznowienia romansu, lecz ten zdecydowanie odrzuca jej zaloty.
W tym samym momencie Rejent Milczek dowiaduje się o zaręczynach Cześnika z Podstoliną i stara się wymyślić sposób, dzięki któremu i na tym polu udałoby mu się dokuczyć sąsiadowi. Wymyśla, że to Wacław powinien poślubić Podstolinę i przedstawia ten pomysł synowi, lecz ten kategorycznie odmawia i odsłania się przed apodyktycznym ojcem ze swoim uczuciem wobec Klary. Rejent próbuje manipulować synem i wzbudzić u niego wyrzuty sumienia, lecz Wacławowi udaje się pozostać w tej kwestii nieprzejednanym.
Na wieść o tym, że Maciej Raptusiewicz został odrzucony przez Podstolinę, mężczyzna postanawia użyć podstępu i wysyła do Wacława list napisany rzekomo przez Klarę. Ten przybywa do części zamku będącej własnością Raptusiewicza, a Cześnik postanawia zmusić go do ślubu z Klarą. Dopiero wówczas okazuje się, że jest to młodym na rękę, bo właśnie do tego dążyli. Wacław Milczek i Klara Raptusiewiczówna stają w końcu na ślubnym kobiercu i zawierają związek małżeński, który staje się przyczynkiem do zażegnania długiego konfliktu pomiędzy ich rodzinami.
Wątek miłości Klary i Wacława obfituje w wiele dynamicznych zwrotów akcji, zabawnych splotów wydarzeń i wątków, a także przypadków i nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności. Przez niektórych sytuacja fabularna, w której znajdują się młodzi, porównywana jest do sytuacji tytułowych bohaterów legendarnego dramatu Williama Szekspira, pt. Romeo i Julia. Otóż tam również czytelnicy mają do czynienia z sytuacją, w której dwoje młodych, zakochanych w sobie ludzi, nie może zrealizować swojego uczucia i wejść w związek ze względu na to, że pochodzą z dwóch rodów, które znajdują się w otwartym konflikcie. W Zemście sytuacja jest rzeczywiście zbliżona natomiast z zachowaniem dystansu należnego komedii. Dramat Fredry oprócz tego, że panuje w nim nieporównywalnie lżejsza atmosfera, kończy się w sposób pozytywny, zupełnie inaczej niż ma to miejsce w przypadku Romea i Julii. Dzięki wielkiemu talentowi komicznemu autora Zemsty, Klara Raptusiewiczówna i Wacław Milczek do dziś pozostają jedną z najpopularniejszych par kochanków w całej literaturze polskiej.