Obraz obyczajów społecznych w XVII wieku na podstawie Skąpca Moliera

Skąpiec jest uważany za jedno z najwybitniejszych osiągnięć literackich siedemnastowiecznego francuskiego dramatopisarza i aktora o pseudonimie Molier. Pokazuje on historię rodziny dotkniętej problemem obsesyjnego skąpstwa ojca. Na tle kłopotów z nią związanych, ukazanych rzecz jasna w krzywym zwierciadle, toczy się jednak życie, dzięki któremu możemy przyjrzeć się między innymi obyczajom panującym wśród wyższych warstw społeczeństwa francuskiego w drugiej połowie XVIII wieku, zwłaszcza w środowisku paryskim. 

Średniowieczny etos rycerski. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Pieśni o Rolandzie

Słowo „etos” nie jest dzisiaj zbyt popularne i jeżeli pojawia się we współczesnym języku jest raczej kojarzone z etosem jakiegoś konkretnego zawodu. Etos zawodowy jest to nic innego jak zestaw cech, które dobrze widziane są u człowieka, który pragnie w rzetelny i uczciwy sposób wykonywać wybrany przez siebie zawód. Sędziowie powinni być sprawiedliwi, żołnierze odważni, bankierzy uczciwi, itd.

Konflikt racji jako motyw literacki. Omów zagadnienie na podstawie Romea i Julii Williama Szekspira

Romeo i Julia to bezapelacyjnie najbardziej znany dramat miłosny i jedna z najsłynniejszych tragedii Williama Szekspira w historii literatury światowej. Historia dwojga młodych kochanków, którzy nie mogą zrealizować swojej wielkiej miłości przez zadawniony konflikt pomiędzy rodzinami, z których pochodzą, stworzyła niejako nowy kanon dramatu i nowy sposób opowiadania o miłości, nieszczęściu, waśniach i konsekwencjach nieuzasadnionej, ale wciąż podsycanej przez ludzi nienawiści do bliźnich.

Hiob i młodzieniec – interpretacja

Anna Kamieńska była polską poetką religijną, ale także pisarką, eseistką oraz tłumaczką wielu języków – rosyjskiego, białoruskiego, bułgarskiego czy słowackiego i łacińskiego. Zainspirowana postacią biblijnego Hioba, stworzyła zbiór wierszy Drugie szczęście Hioba, opublikowanego w 1974. Jest także autorką wiersza Hiob i młodzieniec, w którym to młody mężczyzna zwraca się do bohatera, prosząc o radę oraz wsparcie w przygotowaniu się do tego, co przewidział dla niego los.

Wzór rycerza idealnego. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Pieśni o Rolandzie. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst

Średniowiecze to epoka, która niesłusznie kojarzy nam się dzisiaj z zacofaniem, pewnym zastopowaniem rozwoju cywilizacyjnego, niemal tysiącletnim wstrzymaniem kultury, sztuki, itp. Jest to opinie błędna, bo choć rzeczywiście średniowiecze zwraca uwagę pewną monotematycznością życia zarówno społecznego, indywidualnego, jak i kulturalnego (chodzi o skupienie się niemal wyłącznie na Bogu), to nie można powiedzieć, że kultura czy sztuka przestała się rozwijać.

Szczęście – interpretacja

Bolesław Leśmian to poeta tworzący w czasach dwudziestolecia międzywojennego, choć inspiracje do swych dzieł czerpał także z romantyzmu, baroku czy też Młodej Polski. Był on autorem kilku zbiorów wierszy, między innymi opublikowanego w roku 1938 (pośmiertnie) tomu Dziejba Leśna. Wywodzi się z niego omawiany utwór Szczęście, opowiadający o nieustannym poszukiwaniu radości oraz spełnienia, a także o przeszkodach, które stają człowiekowi na drodze.

Kto lub co decyduje o życiu ludzkim? Omów zagadnienie na podstawie Lalki Bolesława Prusa

Każdy z nas zna przysłowia takie jak: „Każdy jest kowalem własnego losu” lub „Fortuna kołem się toczy”. Pierwsze z nich wskazuje na to, że to od każdego człowieka zależy, jak będzie wyglądało jego życie i do czego w nim dojdzie, drugie mówi jednak o przypadkowości z jaką ludzie obdarowywani są przez los szczęściem i bogactwem. Które więc z tych twierdzeń jest bliższe prawdy? Rozważania takie towarzyszą ludzkości od pokoleń, nie pomijali ich w swoich dziełach również przedstawiciele literatury, w tym literatury polskiej. Problem ten poruszył m.in. Bolesław Prus w swojej powieści pt. Lalka. 

Nad wodą wielką i czystą – interpretacja

„Nad wodą wielką i czystą” to utwór autorstwa Adama Mickiewicza, czołowego reprezentanta romantyzmu polskiego. Wiersz powstał w roku 1838 w Lozannie, więc należy do cyklu „Liryki lozańskie”. Wykorzystując motyw przyrodniczy, poeta przestawił refleksje na temat egzystencji człowieka, przemijania i swojego życia. 

Krzyczałem w nocy – interpretacja

Wiersz „Krzyczałem w nocy” autorstwa Tadeusza Różewicza pochodzi z wydanego w 1957 roku tomiku poezji „Poemat otwarty”. Dzieło porusza temat traumatycznych wspomnień z wojny, której w przeszłości doświadczył sam autor. Utwór uświadamia, że niezwykłe okrucieństwo zostaje w pamięci człowieka już na zawsze i do końca życia będzie mu towarzyszyć.

Aleksander Puszkin – biografia skrócona

Urodził się jako Aleksandr Siergiejewicz Puszkin. Nie wiadomo jednak, czy data jego narodzin to 26 maja czy 6 czerwca 1799, lecz znane jest miejsce – Moskwa. Edukował się pod okiem francuskich guwernerów, a następne w elitarnym Liceum w Carskim Siole.

Anna Achmatowa – skrócona biografia

Wła­ści­wie Anna An­drie­jew­na Go­rien­ko. Data uro­dzin Anny Ach­ma­to­wej jest nie­pew­na – wska­zu­je się na 11 lub 23 czerw­ca 1889 roku w Ode­ssie. Po roz­wo­dzie ro­dzi­ców prze­pro­wa­dzi­ła się z mat­ką na Krym. Pierw­sze wier­sze two­rzy­ła za na­mo­wą ro­dzi­ciel­ki już jako na­sto­lat­ka. Z po­wo­du nie­zgo­dy ojca na twór­czość li­te­rac­ką, pod­pi­sy­wa­ła się pa­nień­skim na­zwi­skiem pra­bab­ki – Ach­ma­to­wa. W 1907 roku roz­po­czę­ła na­ukę na Wyż­szych Kur­sach Żeń­skich w Ki­jo­wie, a po nich na Wyż­szych Kur­sach Hi­sto­rycz­no-Li­te­rac­kich Ra­je­wa w Pe­ters­bur­gu. W tym cza­sie za­de­biu­to­wa­ła wier­szem Na jego ręce błyszczących pierścionków mnóstwo…, z ko­lei w 1911 roku opu­bli­ko­wa­ła utwo­rem Stary portret na ła­mach „Cza­so­pi­sma po­wszech­ne­go”.

Ironiczny i uniwersalny obraz polskich wad. Omów zagadnienie na podstawie Zemsty Aleksandra Fredry

Polacy – jak każdy, bez wyjątku naród – mają swoje zalety i swoje wady. O ile w przypadku zalet należy rzecz zostawić taką, jaka jest, o tyle w przypadku wad, dobrze jest spróbować nad nimi nieco popracować. Trudno jest jednak pracować nad własnymi niedociągnięciami nawet pojedynczemu człowiekowi, a co dopiero całemu narodowi, w dodatku na przestrzeni nie tyle pokoleń, co całych wieków, wszak Polacy od dawna zdają sobie sprawę z tego, że kilka ich cech nadaje się do poprawy.