Sonet 250 – interpretacja

Interpretowany utwór należy do zbioru ponad 360 sonetów z cyklu „Do Laury”, inaczej zwanego „Canzoniere” lub „Drobne wiersze włoskie”. Te wiersze miłosne zapisały się od renesansu do kanonu dzieł poezji miłosnej. „Sonet 250” przedstawia cierpienie podmiotu lirycznego po śmierci ukochanej Laury, która nawiedza go w snach.

Zośka, Alek i Rudy – charakterystyka porównawcza

Zośka, Alek i Rudy, czyli Tadeusz Zawadzki, Maciej Aleksy Dawidowski i Jan Bytnar, to trzech głównych bohaterów powieści Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego. Książka opowiada o ludziach i wydarzeniach, które miały miejsce naprawdę. To sylwetki trzech młodych ludzi, z których każdy był nieco inny, ale z których każdy był w stanie poświęcić życie dla ojczyzny.

Charakterystyka porównawcza Achillesa i Hektora

Achilles i Hektor to dwie legendarne postaci, znane głównie z Iliady Homera, choć ten pierwszy ma swoje stałe miejsce w mitologii greckiej. Są to dwaj sławni wojownicy, odznaczający się odwagą, męstwem i nadludzkimi umiejętnościami walki, którzy w wyniku historycznego przypadku musieli stanąć przeciwko sobie.

Stwarzał – interpretacja

Jan Twardowski był polskim księdzem wyznania rzymskokatolickiego, który na kartach historii zapisał się także jako najsłynniejszy polski poeta tworzący w nurcie liryki religijnej. Jego utwory poruszały tematykę relacji człowieka z Bogiem oraz zawierały liczne odwołania do przyrody, często przyjmując formę modlitewną. Jego utwór Stwarzał opowiada właśnie o wspaniałości i doskonałości dzieła stworzenia świata, chwaląc Pana i dziękując za jego miłosierdzie.

Charakterystyka porównawcza Cześnika i Rejenta

Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek to dwaj zantagonizowani bohaterowie komedii Aleksandra Fredry pt. Zemsta. Jak to jednak bywa w dramatach największego komediopisarza polskiej literatury romantycznej, ich waśnie i spory to efekt w dużo większej mierze podobieństw, niż różnic pomiędzy nimi.

Charakterystyka porównawcza Aliny i Balladyny

Alina i Balladyna to bohaterki dramatu Juliusza Słowackiego, pt. Balladyna. Są to dwie siostry, córki starej wdowy. Jednak mimo więzów krwi, dziewczyny różnią się od siebie nawzajem w zasadzie pod każdym względem. Różnice te są zresztą główną osią fabularną dramatu i to przez nieumiejętność pogodzenia ich ze sobą, dochodzi do pierwszej z tragedii w tym dramacie.

Charakterystyka porównawcza Konrada i Kordiana

Konrad i Kordian to dwaj wielcy bohaterowie polskiej literatury romantycznej. Pierwszy pochodzi z Dziadów cz. III Adama Mickiewicza, drugi zaś jest tytułowym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego. Ze względu na bardzo silne tendencje, jakie panowały w tamtej epoce, powyższych bohaterów wiele łączy, natomiast istnieje też szereg bardzo interesujących różnic pomiędzy nimi.

Charakterystyka porównawcza Kmicica i Wołodyjowskiego

Andrzej Kmicic to główny bohater drugiej części trylogii Henryka Sienkiewicza – Potopu. Był to młody mężczyzna, wysoki, szczupły i dobrze zbudowany. Miał płowe, szlacheckim zwyczajem podgalane, włosy, siwe oczy i ciemny wąs. Wyraz jego twarzy oraz spojrzenie oddawały w dużej mierze charakter Kmicica – hardą, zawadiacką naturę oraz skłonność do hulanki.

Sonet 157 – interpretacja

Omawiany utwór „Sonet 157” (w tłumaczeniu Jala Kurka) Francesco Petrarki opisuje dokładnie wygląd jego ukochanej, Laury. Pokazuje jej niezwykłość i zachwyca się jej pięknem. Wiersz wchodzi w skład najbardziej znanego cyklu renesansowego poety „Canzoniere” (znany również pod nazwami „Do Laury” i „Drobne wiersze włoskie”), który stworzył nowy rodzaj liryki miłosnej.

Klasycyzm – definicja, przykłady, cechy

Dziedzictwo starożytnego Rzymu i starożytnej Grecji uważa się za podstawę kultury europejskiej jaką znamy dziś. Potwierdza to fakt, że wiele wzorców architektonicznych i artystycznych wywiedzionych z antyku, powracało w późniejszych okresach. Tendencje do powrotów do stylizacji antycznych, nazywamy klasycyzmem.

Sonet 90 – interpretacja

Cykl „Sonety do Laury”, inaczej nazywany „Canzioniere”. W „Sonecie 90” o incipicie „Były to włosy złote, rozpuszczone” poeta opisuje piękno ukochanej, adresatki całego cyklu, Laury. Francesco Petrarca tym utworem, jak i całym zbiorem lirycznym, stworzył nowy sposób pisania o miłości i ideale kobiety, które nazywa się dziś petrarkizmem, chętnie stosowanym przez późniejszych artystów.

Antropocentryzm – definicja, cechy, przykład

Każdy czas i każda epoka interpretuje rzeczywistość w sobie tylko charakterystyczny sposób. Zdarzało się, że ludzie całe swoje istnienie interpretowali przez pryzmat Boga i podporządkowywali swoje życie oddawaniu mu czci. Już w starożytności jednak powstał nurt zgoła odwrotny, który w centrum wszechświata (w sensie metaforycznym) stawiał właśnie Człowieka!