Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Akademia Pana Kleksa Jana Brzechwy to powieść o przedziwnej szkole, w której uczniowie nabierali nie tylko wiedzy, lecz także poznawali świat od strony, której nie mogła zaoferować żadna zwyczajna szkoła. Plan dnia był ściśle zaplanowany, by wszystko mogło iść odpowiednim torem.
Trudne sytuacje spotykają w życiu każdego z nas, bez względu na to, jak mocno staramy się ich unikać. Nie jesteśmy w stanie zapanować nad wszystkim, a zwłaszcza nad tym, jakie sytuacje i stany kreują ludzie wokół nas. Moim zdaniem w życiu nie da się uniknąć trudnych sytuacji, co postaram się udowodnić na przykładach w literatury.
Cyprian Kamil Norwid to polski poeta, malarz, rzeźbiarz czy filozof, który tworzył w okresie romantyzmu i jest uznawany za jednego z najważniejszych twórców tej epoki, choć ówcześnie jego literacki dorobek nie zyskał powszechnego uznania. W swoich wierszach autor często odwoływał się do osób, które uznawał za wybitne – tak też jest w utworze Adam Krafft, który prezentuje losy wyjątkowo utalentowanego, jednak zapomnianego niemieckiego rzeźbiarza.
Tadeusz Gajcy to znany poeta polski, jeden z najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli pokolenia Kolumbów, czyli twórców, których młodość i debiuty przypadały na okres II wojny światowej. Uczestniczył między innymi w powstaniu warszawskim, w którym poległ. Gajcy znany jest z utworów przepełnionych katastrofizmem, nadchodzącą apokalipsą oraz przeczuciem nadchodzącego końca.
Tadeusz Gajcy to jeden z najbardziej znanych przedstawicieli twórców należących do Pokolenia Kolumbów. Pod tą nazwą kryją się artyści, których młodość i debiuty przypadały na okres II wojny światowej. Sam Gajcy tego konfliktu nie przeżył, zginął, walcząc w powstaniu warszawskim. Okres wojny mocno odbił się na jego dziełach, które często prezentują katastroficzny obraz rzeczywistości.
Felix Polon to jeden z trójki głównych bohaterów powieści przygodowej dla młodzieży autorstwa Rafała Kosika pt. Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi. To chłopak wyjątkowy, obdarzony zmysłem wynalazcy i odkrywcy, który odziedziczył po swoim ojcu. Jest barwną postacią, której nie da się nie polubić.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dramat z kluczem. Autor zainspirowany rzeczywistym weselem, na którym się znalazł postanowił – oczywiście artystycznie je przeinaczając – przedstawić je w utworze. Aby nadać swojemu dziełu autentyczności, wiele postaci sztuki wzorował na osobach, które spotkał na weselu. Tak było między innymi z Panem Młodym, pod którego dramatyczną kreacją miał się ponoć znajdować Lucjan Rydel, młodopolski poeta i dramatopisarz.
Wiele postaci z dramatu pt. Wesele Stanisława Wyspiańskiego to odwzorowania rzeczywistych ludzi ze środowiska krakowskiego przełomu XIX i XX wieku. Autor w realia wiejskiej zabawy weselnej przeniósł cały kalejdoskop postaci, które zaobserwował na rzeczywistym weselu, które natchnęło go do stworzenia dramatu. Jedna z postaci, Poeta, została zainspirowana jednym z najbardziej znanych pisarzy modernistycznych – Kazimierzem Przerwą-Tetmajerem.
Stanisław Wyspiański znany był ze swojej fascynacji światem wsi i chłopstwem. Nic więc dziwnego, że akcję swojego najsłynniejszego dramatu umieścił w podkrakowskich Bronowicach. Wśród bohaterów Wesela nie mogło zabraknąć przedstawicieli chłopstwa, a najbardziej charakterystycznym z nich był Czepiec.
Człowiek jest z natury istotą niedoskonałą. Nie jest to nasza wada, raczej cecha. Nasze charaktery posiadają strony zarówno wspaniałe, jak i te, które chcielibyśmy raczej ukryć. Nie zawsze się to udaje, dlatego warto zawsze pracować nad sobą. Mogą ułatwić to bajki, czyli krótkie wierszowane utwory, posługujące się najczęściej alegoriami zwierzęcymi i personifikacjami, które w zabawny i łatwy do przetrawienia oraz przyjęcia sposób uświadamiają nam nasze śmiesznostki, małostkowości i wady.
Bajka to bardzo specyficzny gatunek literacki. Krótkie, wierszowane i obdarzone sporą dawką humoru i liryzmu utwory od wieków służą nam jako moralna i egzystencjalna nauka w miniaturze, w pigułce. Dzięki skrótowości bajek oraz temu, że ich autorzy bardzo często posługują się alegorią i personifikacją (bohaterami najczęściej bywają zwierzęta), łatwiej jest nam przyjąć prawdę o własnych niedociągnięciach i słabościach, którą moglibyśmy odrzucić, gdyby ktoś zechciał upomnieć nas wprost.
Najszlachetniejszy Książę Gopła, Kirkor, oraz jego światła Narzeczona, Balladyna, mają zaszczyt zaprosić wszystkich mieszkańców okolic Jeziora Gopło, wszystkich Wielkopolan oraz wszystkich, którzy pod szlachetną władzą Księcia pozostają z dziada pradziada, na uroczystość zaślubin Wielmożnego Księcia oraz jego ukochanej Balladyny, która Księżną na dniach się stanie.