Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Szanowna Pani Profesor, w pierwszych słowach mojego listu proszę przyjąć najserdeczniejsze pozdrowienia i słowo wyjaśnienia. Prawdopodobnie nie pamięta mnie Pani, a wiele wskazuje na to, że nawet po przeczytaniu niniejszego listu, nie przypomni Pani sobie mnie.
Antoniemu Liberze udało się stworzyć powieść wielowątkową i obfitującą we wszystkie najpopularniejsze dla jego czasu motywy literackie. Warto jest spojrzeć na Madame pod tym kątem, ponieważ może zyskać wiele jeśli chodzi o sferę interpretacyjną.
Madame Antoniego Libery to powieść skupiona na relacji dwójki głównych bohaterów. Relacji szczególnej, bardzo intensywnej i niejednoznacznej. Wszystkie inne postaci, jakkolwiek ważne, pojawiają się jednak wyłącznie w tle głównej historii.
Madame Antoniego Libery to powieść wielowątkowa, poruszająca na swoich kartach bardzo wiele zagadnień oraz problemów. Niektóre z nich mają naturę uniwersalną, inne stanowią wyrywki lokalnej historii Polski oraz jej sytuacji polityczno-społecznej doby PRL-u. Antoniemu Liberze udało się stworzyć uniwersalną opowieść na tle niełatwej rzeczywistości naszego kraju odwzorowanej niemal jeden do jednego.
Główny bohater powieści Antoniego Libery, pt. Madame, to kilkunastoletni chłopak, uczeń jednego z warszawskich liceów. Wyróżnia się pod względem intelektu, erudycji i zdolności na tle innych uczniów, jest również bardzo dojrzały jak na swój wiek. Z jego konstrukcji wewnętrznej, charakterologicznej i psychicznej, wynika jego namiętne zainteresowanie nauczycielką francuskiego, które staje się kanwą całej historii opisanej w powieści.
Tytułowa bohaterka powieści Antoniego Libery to postać wielowymiarowa, której dystans i pozorny chłód w relacjach ze światem i z innymi ludźmi wytwarza wokół niej bardzo specyficzną aurę tajemnicy. Tajemnice zaś bywają pociągające, dlatego też kobieta budzi zainteresowanie nie tylko współpracowników i ludzi związanych z jej codziennym życiem, lecz także uczniów, przede wszystkim zaś głównego bohatera i narratora powieści.
„Stajnia Augiasza” to związek frazeologiczny, którego używa się, kiedy chce się podkreślić, że jakieś konkretne miejsce jest niezwykle zanieczyszczone, zaniedbane, nieuporządkowane, po prostu brudne. I to do tego stopnia, że oczyszczenie tego miejsca wydaje się rzeczą wręcz niemożliwą, a przynajmniej wymagającą ogromnych, nieopłacalnych nakładów pracy. W metaforycznym sensie „stajnia Augiasza” może oznaczać również nieporządek mentalny, chaos duchowy, itp.
Sonia Marmieładowa to jedna z bohaterek Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego. To młoda dziewczyna, którą boleśnie doświadczył los. W wyniku choroby alkoholowej ojca musiała zostać prostytutką, by pomóc utrzymać rodzinę. Zakocha się w Rodionie Raskolnikowie z wzajemnością. Połączył ich los przegranych, ludzi którzy mocno w życiu pobłądzili.
Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego przedstawia historię morderstwa dokonanego przez niejakiego Rodiona Raskolnikowa. Młody student dopuszcza się zbrodni, ponieważ pogłębiająca się bieda wpędza go w alienację społeczną i problemy nerwowe.
Razumichin to jeden z bohaterów Zbrodni i kary autorstwa Fiodora Dostojewskiego. Jest on przyjacielem głównego bohatera powieści, Rodiona Raskolnikowa, lecz różni się od niego pod względem światopoglądowym i charakterologicznym.
Literatura jest wielkim kontinuum, w którym późniejsi twórcy budują na fundamentach stworzonych przez poprzedników. W podobny sposób działa filozofia. Myśl ludzka jest wielkim uniwersum, w którym idee i pomysły przeplatają się ze sobą i łączą w najrozmaitsze sposoby. Niekiedy w pełni jesteśmy w stanie wypowiedzieć się o teraźniejszości dopiero sięgając do metafor i sformułowań powstałych setki lat temu.
Średniowiecze było tysiącletnią epoką przesiąkniętą dominacją kultury i doktryny chrześcijańskiej. Miało to wpływ na bardzo wiele aspektów życia zarówno społecznego, jak i wewnętrznego ludzi. Kościół katolicki zawładnął wówczas wyobraźnią ludzką jeśli chodzi o ogromny obszar myślenia na temat śmierci i tego, co dzieje się z duszą ludzką po niej.