Interpretacje wierszy i materiały do nauki
„Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono” – to parafraza genialnego fragmentu wiersza Wisławy Szymborskiej, polskiej poetki oraz noblistki. Oznacza to, że możemy być siebie pewni tylko w tych aspektach, o których przekonaliśmy się w sytuacjach kryzysowych.
Zdarza się tak, że poetyckie teksty stają się wykonywanymi przez artystów piosenkami, z oprawą muzyczną i innymi towarzyszącymi jej elementami. Tak też wygląda sytuacja z utworem “Tolerancja (Na miły Bóg) skomponowanej i wykonywanej przez Stanisława Soykę. Przedstawiono go między innymi na koncercie o takiej samej nazwie, który odbył się w roku 1991 w Warszawie.
Wisława Szymborska to poetka, której przyznano Nagrodę Nobla, a jej twórczość w niezwykły i trafny sposób opowiada o otaczającej człowieka rzeczywistości i często o jego zwykłych sprawach i troskach. Twórczyni celnie stawia diagnozy społeczeństwu i zawiera je w oryginalnej formie wiersza. Porusza ona zatem tematykę problemów, jakie się w nim pojawiają i to właśnie ma miejsce w utworze “Jacyś ludzie”.
Niewiele jest w życiu każdego człowieka postaci ważniejszych od ojca. Nie można się zatem dziwić, że także wielki i słynny poeta, taki jak Czesław Miłosz, poświęcił mu swój tekst. W wierszu “Ojciec w bibliotece” twórca uważnie przyjrzał się postaci ojca i jego roli w życiu człowieka. Powrót do czasów dzieciństwa spowodowany był ciężkim doświadczeniem, jakie przyniosła ze sobą II wojna światowa. Tekst został bowiem opublikowany w roku 1945, w tomie “Ocalenie”, i należy również do cyklu “Świat (poema naiwne)”.
Iliada autorstwa Homera to jeden z dwóch głównych eposów starożytnych, kluczowych dla kultury europejskiej. Dzieło to opowiada o losach wielkich mitycznych bohaterów, którzy uczestniczyli w wielkiej wojnie, dla której pretekstem stała się miłość do kobiety. Homer stworzył uniwersalną opowieść i umieścił w niej motywy, które funkcjonują do dziś w literaturze, ponieważ są nieodłącznym elementem ludzkiego życia.
Iliada Homera to starożytny epos, który opowiada o losach mitologiczno-historycznej wojny trojańskiej. To właśnie z tego eposu pochodzi wiele wątków, które nie tylko obecne są w kulturze popularnej do dzisiaj, lecz także stworzyły pewne uniwersalne kanony literackie, z których korzystało wiele pokoleń przyszłych twórców.
Achilles wpadł w szał po tym, jak usłyszał, że jego przyjaciel, Patroklos, został zabity przez Homera. Heros samodzielnie wyruszył pod Troję i zabił Hektora, syna Priama, w pojedynku. Po tym, w porywie szału zbezcześcił jego zwłoki, wlokąc je za rydwanem.
W Iliadzie Homera mamy do czynienia ze wzruszającą sceną, kiedy to Priam, król obleganej przez Greków od dziesięciu lat Troi, nocą przekrada się do obozu wrogich wojsk i odwiedza Achillesa, słynnego herosa, który posiadał na w pół boskie pochodzenie.
Hektor to w literaturze symbol niezłomnej odwagi oraz honoru. Trojański żołnierz był nie tylko świetny na polu walki. Największym podziwem napawa fakt, że honorowo stanął do walki nawet wtedy, gdy był niemal pewny, że zginie. Wszystko to zaś zrobił w obronie honoru swojej rodziny, swojego brata i swojej ojczyzny.
Odyseja jest jednym z głównych eposów kultury starożytnej. Co jednak to oznacza? Co sprawia, że dzieło Homera zaliczamy do tego właśnie gatunku literackiego? Badacze przez wieki analizowali to oraz inne dzieła i udało im się wyłonić wiele cech eposów, w które Odyseja wpisuje się idealnie.
Odyseja Homera to wielki epos, który zawiera w sobie wiele wątków, lecz także ogrom barwnych postaci, zarówno tych realnych, jak i fantastycznych bądź mitologicznych. Każda z nich prezentuje specyficzną postawę wobec życia, dzięki czemu czytelnik może się z niektórymi z nich mocno utożsamić.
Odyseja Homera to nie tylko kopalnia motywów literackich, ale przede wszystkim dzieło, które wielu motywom dało swój początek. Motywy te potem były, a niektóre są do dzisiaj, wykorzystywane w literaturze i sztuce najróżniejszych epok i rozmaitych kategorii. Epos Homera w pewien sposób więc „zaczął” literaturę europejską, którą możemy cieszyć się do dziś.