Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Antygona Sofoklesa to jeden z najbardziej znanych klasycznych dramatów starożytnej Grecji. To właśnie między innymi na tym dziele oparte są wszelkie konwencje, jakie znamy z czasów późniejszych. Sama Antygona zaś do dziś zajmuje bardzo istotne miejsce w kanonie lektur.
Antygona to antyczny dramat autorstwa Sofoklesa. Opisuje on historię potomków Edypa po tym, jak ten w hańbie i niesławie opuścił miasto i udał się na wygnanie. Każdy bohater dramatu prezentuje odmienne podejście do świata i rzeczywistości, przez co dramat staje się fascynującym kalejdoskopem ludzkich postaw i charakterów.
Sztuka dramatyczna w starożytnej Grecji stałą na poziomie absolutnie mistrzowskim, o czym świadczy fakt, że współcześnie nadal wykłada się antyczne sztuki na uczelniach wyższych, a także wystawia się na nowo w teatrach. Opowiadają bowiem o uniwersalnych problemach, o ludzkich namiętnościach, które nie zmieniają się niezależnie od czasów i epok.
Wszyscy po osiągnięciu odpowiedniego wieku, ponosimy pełną odpowiedzialność za swoje czyny. Większość ludzi stara się unikać sytuacji, które mogłyby narazić ich na drastyczne konsekwencje społeczne, prawne czy ekonomiczne. Pomaga im w tym kompas moralny, który w swoje serce powinien mieć wbudowany każdy dorosły człowiek.
Uważam, że stwierdzenie Zygmunta Krasińskiego, jakoby Lilla Weneda miała być „Antygoną słowiańską” jest bardzo trafne. Obie bohaterki miały wiele wspólnych cech i łączył je równie tragiczny los, któremu dzielnie stawiały czoła dzięki szlachetności swoich charakterów.
Życie niejednokrotnie stawia nas w sytuacjach, do których nie jesteśmy przygotowani. Musimy improwizować, by nie doznać krzywdy lub straty. Często nie godzimy się z nieszczęściami, które przynosi nam los, zastanawiamy się dlaczego akurat my, a czasem nawet – jaki sens ma nasze cierpienie, nasze życie. Niektóre odpowiedzi musimy odnaleźć sami, inne zawarte są w literaturze, gdzie zawsze warto ich szukać.
Przez wielu Antygona Sofoklesa jest dramatem dawanym za przykład starogreckiej tragedii. Rzeczywiście w tej sztuce zawarte są niemal wszystkie elementy, które dzisiaj znamy jako te najważniejsze dla antycznego teatru tragicznego, mistrzem którego był właśnie Sofokles.
Edyp i Kreon to dwóch władców Teb, którzy byli od siebie bardzo różni. Podczas kiedy Edyp miał na uwadze dobro Teb, Kreon władzę odbierał jako przywilej, a nie jako obowiązek i odpowiedzialność. Edyp był szlachetny i nie zachowywał się egoistycznie, nie wstydził się prosić o pomoc, Kreon natomiast z bezsensownym uporem trzymał się własnych błędnych decyzji.
Wysoki Sądzie! Szanowny ludu Teb! Zjawiam się pomiędzy Wami, by przemówić w obronie tej młodej dziewczyny, która została przez Was zawczasu skazana na potępienie i karę, na którą być może wcale nie zasłużyła.
Antygona jest tytułową bohaterką jednego z najwybitniejszych i najbardziej znanych dramatów starożytnej Grecji. Dramat Sofoklesa wszedł na stałe do kanonu literatury europejskiej i jest tam do dziś. Również do dziś czytelnicy mogą dzięki temu snuć rozważania natury moralnej na temat spornych kwestii przedstawionych w Antygonie.
Na pytanie zawarte w temacie niniejszej pracy bardzo trudno jest odpowiedzieć. Wynika to z faktu, że Antygona Sofoklesa bardzo mocno wpisuje się w schemat tragedii antycznej, a to oznacza, że przedstawione w niej wypadki mają wymiar ekstremalny i tragiczny – nie ma dla nich dobrego rozwiązania.
Tytułowa bohaterka starożytnego dramatu greckiego autorstwa Sofoklesa, swoim postępowaniem udowodniła, że klęska i zwycięstwo mogą mieć bardzo różne oblicza w zależności od tego, z jakiej perspektywy się na nie spojrzy. To, co dla jednego będzie porażką, dla innego będzie wygraną i odwrotnie. Antygona traci życie w wyniku tragicznego zbiegu okoliczności, lecz czy to na pewno oznacza porażkę?