Interpretacje wierszy i materiały do nauki
„Antygona” to tragedia Sofoklesa, która ukazała się w 442 roku p.n.e. Utwór uznawany jest za arcydzieło literatury światowej i nazywany tragedią władzy. Opowiada historię dziewczyny, która postanowiła pochować zmarłego brata, łamiąc rozkaz króla, przez co zostaje skazana na śmierć.
Arystofanes jest jednym z pierwszych starogreckich dramatopisarzy, specjalizujących się w twórczości komediowej. Spośród niewielu zachowanych do dzisiejszych czasów dzieł tego autora, na szczególną uwagę zasługują Chmury – utwór niecharakterystyczny, pozbawiony dominacji wątków politycznych oraz wulgarnego humoru. Ciekawostką dotyczącą Chmur jest również to, że stanowią one jedyne dzieło dotyczące Sokratesa, jego szkoły i uczniów, które powstało za życia legendarnego filozofa i który nawet był obecny na jego wystawieniu, mimo że Arystofanes zawarł w nim ostrą krytykę nauki Sokratesa.
Wacław Milczek i Klara Raptusiewiczówna to dwoje bohaterów utworu mistrza romantycznej komedii, Aleksandra Fredry, pt. Zemsta. Są młodzi i zakochani w sobie nawzajem bez pamięci. Ich uczuciu jednak – niczym w dramacie Williama Szekspira pt. Romeo i Julia – na przeszkodzie stoi konflikt rodów, z których pochodzą. Klara Raptusiewiczówna znajduje się bowiem pod opieką Cześnika, którego śmiertelnym wrogiem jest Rejent Milczek – ojciec Wacława. Oto dzieje miłości tych dwojga.
Grzechy dzieciństwa to piękne opowiadanie Bolesława Prusa. Mieści się w nim cała paleta barw, od których skrzy się świat widziany oczami dziecka. Dzięki głównego bohaterowi, Kaziowi Leśniewskiemu, czytelnik jest w stanie przypomnieć sobie, jak piękne i proste, chociaż niepozbawione nieszczęść i trudności, potrafi być życie widziane z perspektywy dwunastolatka.
Bitwa o dwór w Soplicowie to kulminacyjny moment Pana Tadeusza, w którym wreszcie dochodzi do zjednoczenia skonfliktowanej szlachty przeciw prawdziwemu wrogowi – carskiemu wojsku. Co prawda nie doszłoby do niej gdyby nie wcześniejszy zajazd wywołany małostkowymi sąsiedzkimi animozjami, ale efekt w postaci pogodzenia się dotychczasowych wrogów był ostatecznie pozytywny.
Jacek Soplica to jeden z głównych bohaterów Pana Tadeusza. Jego historia jest niejako fundamentem Mickiewiczowskiego poematu, a jego przemiana w księdza Robaka podkreśla romantyczny charakter postaci. W jednej z kulminacyjnych scen epopei, dochodzi do spowiedzi Soplicy przed Gerwazym, w której mnich przyznaje się do swojej prawdziwej tożsamości, wyznaje grzechy i prosi swojego śmiertelnego wroga o przebaczenie.
Nad Niemnem to jedna z najważniejszych powieści polskiego pozytywizmu. Jednym z jej głównych wątków jest historia rodziny Bohatyrowiczów, zubożałej szlachty, która jednak odznacza się wśród nadniemeńskiej społeczności swoją pracowitością i uczciwą prostotą życia codziennego.
Lalka Bolesława Prusa to absolutna podstawa polskiej literatury. Jest uznawana za najwybitniejsze dzieło polskiego realizmu i jedno z największych osiągnięć polskojęzycznego piśmiennictwa w historii. Opowieść o nieszczęśliwej romantycznej miłości zamożnego kupca galanteryjnego do pięknej, choć lekkomyślnej i bezpodstawnie narcystycznej arystokratki, należy niezachwianie do kanonu polskiej sztuki i od dziesiątek lat zdobywa serca nowych pokoleń czytelników. Nie znać Lalki to jak nie znać tabliczki mnożenia.
Bolesław Prus kojarzony jest dzisiaj raczej z prozą obyczajową. Zaangażowaną społecznie, ale pozostającą w zgodzie z literackim kanonem epoki, w której tworzył. Krótkie opowiadanie pt. Zemsta przedstawia nam tego wybitnego pisarza, jako twórcę o dużo szerszym horyzoncie. Twórcę, który już w XIX wieku potrafił tworzyć prozę o wręcz futurystycznym rysie.
Nowela Henryka Sienkiewicza pt. Sąd Ozyrysa to utwór z pogranicza satyry i powiastki filozoficznej, zupełnie niecharakterystyczny dla tego autora. W niedługim tekście zmieścił on w zasadzie pełny wachlarz negatywnych cech, którymi najczęściej odznaczają się ludzie władzy. Czytając Sąd Ozyrysa trudno jest uwierzyć, że nie jest to utwór napisany współcześnie, a przed ponad wiekiem. Przy okazji jest to dowód na niezwykłą inteligencję Sienkiewicza, który maskując się przed carską cenzurą płaszczem staroegipskiego manuskryptu, napisał utwór potępiający postępowanie zaborcy wobec Polaków i doszczętnie go wyśmiewający.
Wieloletni pobyt w obozach koncentracyjnych powodował, że więźniowie wytwarzali bardzo specyficzną sieć układów, koterii, sympatii … Czytaj dalej
Bitwa pod Grunwaldem to opowiadanie Tadeusza Borowskiego, które zamyka tom pt. Pożegnanie z Marią, złożony z utworów poświęconych życiu w obozach koncentracyjnych. Borowski opowiada w nim losy więźniów tuż po zakończeniu wojny, kiedy, wydawałoby się, nadeszło długo wyczekiwane wyzwolenie.