Archibald Craven to jeden z bohaterów drugoplanowych powieści pt. Tajemniczy ogród. To bardzo bogaty człowiek, właściciel majątku, do którego trafia Mary Lennox, główna bohatera utworu, po śmierci swoich rodziców. Craven jest jej dalekim krewnym, więc zgadza się zapewnić dziewczynce opiekę, choć jest świadomy, że on sam nie nadaje się najlepiej do roli opiekuna i rodzica.
Charakterystyka Archibalda Cravena
Archibald był człowiekiem w średnim wieku, o kruczoczarnych włosach przyprószonych siwizną. Charakteryzowało go ponure spojrzenie oraz lekkie zgarbienie pleców. Cieszył się opinią człowieka melancholijnego, introwertyka izolującego się od ludzi. Craven w młodości był odludkiem, człowiekiem złośliwym i podłym. Później poznał kobietę, w której się zakochał i z którą się ożenił. Był to najszczęśliwszy czas w jego życiu. Kobieta jednak zmarła w tragicznych okolicznościach, pozostawiając po sobie potomka, Colina. Archibald popadł w absolutną rozpacz. Doprowadziła ona do tego, że niemal nie utrzymywał rodzicielskich stosunków z synem, ponieważ ten przypominał mu o utraconej miłości. Stary Craven bał się, że jego syn będzie kaleką,co zresztą w pewien sposób mu wmówił, kalecząc go mentalnie.
Od tej pory Archibald większość swojego życia spędzał na dalekich wyprawach i w podróży, ponieważ pobyt w domu, w pobliżu syna, rozdrapywał w jego duszy wciąż niezagojone rany. Jego podejście zmieniło się jednak w momencie, kiedy przebywał w ostatniej podróży w Norwegii. Zaczął doświadczać wówczas szczególnych uczuć – spokoju, wybaczenia, odpuszczenia. Okazało się, że działo się to w tym samym momencie, w którym w jego domu, syn Coli, odzyskiwał siły i zdrowie. Archibald po powrocie do posiadłości zobaczył zdrowego i szczęśliwego syna, co odmieniło go wewnętrznie. Spostrzegł też piękny ogród, do którego wcześniej zabraniał wchodzić, ponieważ był to ulubiony ogród jego żony. Wszystkie te wydarzenia obudziły w nim nadzieję i sprawiły, że odmienił się wewnętrznie.
Archibald Craven to bohater, który budzi współczucie. Spotkało go w życiu wiele nieszczęść, z którymi nie potrafił sobie psychicznie poradzić. Nie dbał o więzi z synem, jednak był za niego odpowiedzialny. Potrafił się jednak zmienić, gdy zobaczył, że jego ból powoli odchodzi w niepamięć.