Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Dżungla i puszcza, ale również pustynia, sawanna, czy inne zróżnicowane pod względem przyrodniczym tereny, które zobrazował w swojej powieści przygodowej, pt. W pustyni i w puszczy, Henryk Sienkiewicz, dowodzą jak niezwykle bogatym ekosystemem może pochwalić się Afryka, czyli kontynent, przez który wędrowali Staś Tarkowski oraz Nel Rawlison.
Historia Góry Lindego z W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza związana jest z pewną bardzo ciekawą postacią, którą Staś Tarkowski napotkał pewnego dnia, niestety u kresu jej ziemskiej drogi. Henryk Linde był szwajcarskim podróżnikiem, który większość swojego życia spędził na poznawaniu Afryki oraz sporządzania jej dokładnych map.
Do spotkania z lwem doszło, kiedy karawana pod wodzą Ghebra (Idrys, który do tej pory dowodził wyprawą, złożony śmiertelną chorobą musiał pozostać w Omdurmanie) błądziła po sudańskich bezdrożach w poszukiwaniu oddziału Smaina, którego nie zastali w Faszodzie.
W pustyni i w puszczy to powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza. Jest to chyba najpopularniejsze dzieło literatury przygodowo-młodzieżowej, jakie kiedykolwiek zostało napisane w języku polskim. Przyczyniło się do tego stanu nie tylko wieloletnie utrzymywanie tej pozycji w kanonie lektur szkolnych, lecz przede wszystkim wciągająca, trzymająca w napięciu fabuła, wiarygodni bohaterowie…
Karawana dowodzona przez Idrysa i Ghebra, którzy eskortowali porwanych Stasia i Nel, składała się w dużej mierze z wyznawców Mahdiego, afrykańskiego rewolucjonisty z końca XIX wieku. Kiedy porywacze posuwali się stopniowo przez Czarny Ląd, mijali kolejne miasta, a kiedy usłyszeli o wielkim triumfie Mahdiego w Chartumie, wszędzie witani byli jak misjonarze i obdarowywani wszelkiego rodzaju dobrami, gdy mówili, że zdążają z darami do proroka. Im bliżej jednak Chartumu się znajdowali, tym mijany krajobraz różnił się od tego, co sobie wyobrażali.
W literaturze przygodowo-młodzieżowej przełomu XIX i XX wieku, głównym bohaterom bardzo często towarzyszyły psy, nie bez powodu nazywane najlepszymi przyjaciółmi ludzi. Nie inaczej było w przypadku jednej z najsłynniejszych powieści młodzieżowych polskiej literatury, W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza.
Główni bohaterowie powieści Henryka Sienkiewicza, pt. W pustyni i w puszczy, Staś Tarkowski oraz Nel Rawlison, dzieci inżynierów pracujących przy modernizacji Kanału Sueskiego, zostali porwani przez wyznawców proroka Mahdiego.
Główni bohaterowie powieści W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza,Staś Tarkowski oraz Nel Rawlison, a także ich przyjaciele Kali, Mea oraz pies Saba, w pewnym momencie swojej samotnej tułaczki prowadzącej ich przez afrykańskie bezdroża, trafiają na sawannę, gdzie odnajdują wielki baobab, z pnia którego postanowili zrobić dla siebie prowizoryczne mieszkanie, tymczasową przystań.
Step w powieści Henryka Sienkiewicza, pt. W pustyni i w puszczy, jest stepem afrykańskim. To istotna różnica, choćby dla czytelników europejskich, którzy przyzwyczajeni są raczej do opisów stepów z terenów Europy Wschodniej czy Azji. W tym rozumieniu step jest po prostu bardzo rozległym obszarem o płaskim ukształtowaniu, charakteryzującym się znikomą i raczej niskorosłą roślinnością.
Groteska jest kategorią estetyczną, która posiada bardzo wiele definicji. Od wielu lat, rozmaici językoznawcy, literaturoznawcy i teatrolodzy dyskutują nad właściwym jej umiejscowieniem w terminologii teoretycznoliterackiej. Dla uproszczenia można jednak powiedzieć, że groteska to zabieg literacki, który poprzez zestawienie ze sobą na przestrzeni jednego dzieła elementów, które reprezentują skrajnie odmienne estetyki, wywołać w widzu efekt zaskoczenia, zażenowania, absurdu, bądź śmiechu.
Czas w utworze literackim pełni bardzo istotną rolę. Dzięki jego konstrukcji jesteśmy w stanie porządkować sobie w głowie wydarzenia, które przedstawia nam autor, a także wyciągać z nich wnioski przyczynowo-skutkowe. Wiele dzieł jednak element ten traktuje w sposób nielinearny i osobliwy.
W powieści Henryka Sienkiewicz, pt. W pustyni i w puszczy mamy do czynienia z opisem zjawiska charakterystycznego dla Afryki, czyli burzy piaskowej. Główni bohaterowie powieści, Staś i Nel, doświadczają jej, kiedy zostają porwani przez karawanę Idrysa i Ghebra. Zostają podstępem wtłoczeni na wielbłądy i podróżują przez pustynię.