Interpretacje wierszy i materiały do nauki
W pustyni i w puszczy to powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza. Jest to chyba najpopularniejsze dzieło literatury przygodowo-młodzieżowej, jakie kiedykolwiek zostało napisane w języku polskim. Przyczyniło się do tego stanu nie tylko wieloletnie utrzymywanie tej pozycji w kanonie lektur szkolnych, lecz przede wszystkim wciągająca, trzymająca w napięciu fabuła, wiarygodni bohaterowie…
Karawana dowodzona przez Idrysa i Ghebra, którzy eskortowali porwanych Stasia i Nel, składała się w dużej mierze z wyznawców Mahdiego, afrykańskiego rewolucjonisty z końca XIX wieku. Kiedy porywacze posuwali się stopniowo przez Czarny Ląd, mijali kolejne miasta, a kiedy usłyszeli o wielkim triumfie Mahdiego w Chartumie, wszędzie witani byli jak misjonarze i obdarowywani wszelkiego rodzaju dobrami, gdy mówili, że zdążają z darami do proroka. Im bliżej jednak Chartumu się znajdowali, tym mijany krajobraz różnił się od tego, co sobie wyobrażali.
W literaturze przygodowo-młodzieżowej przełomu XIX i XX wieku, głównym bohaterom bardzo często towarzyszyły psy, nie bez powodu nazywane najlepszymi przyjaciółmi ludzi. Nie inaczej było w przypadku jednej z najsłynniejszych powieści młodzieżowych polskiej literatury, W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza.
Główni bohaterowie powieści Henryka Sienkiewicza, pt. W pustyni i w puszczy, Staś Tarkowski oraz Nel Rawlison, dzieci inżynierów pracujących przy modernizacji Kanału Sueskiego, zostali porwani przez wyznawców proroka Mahdiego.
Główni bohaterowie powieści W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza,Staś Tarkowski oraz Nel Rawlison, a także ich przyjaciele Kali, Mea oraz pies Saba, w pewnym momencie swojej samotnej tułaczki prowadzącej ich przez afrykańskie bezdroża, trafiają na sawannę, gdzie odnajdują wielki baobab, z pnia którego postanowili zrobić dla siebie prowizoryczne mieszkanie, tymczasową przystań.
Step w powieści Henryka Sienkiewicza, pt. W pustyni i w puszczy, jest stepem afrykańskim. To istotna różnica, choćby dla czytelników europejskich, którzy przyzwyczajeni są raczej do opisów stepów z terenów Europy Wschodniej czy Azji. W tym rozumieniu step jest po prostu bardzo rozległym obszarem o płaskim ukształtowaniu, charakteryzującym się znikomą i raczej niskorosłą roślinnością.
Groteska jest kategorią estetyczną, która posiada bardzo wiele definicji. Od wielu lat, rozmaici językoznawcy, literaturoznawcy i teatrolodzy dyskutują nad właściwym jej umiejscowieniem w terminologii teoretycznoliterackiej. Dla uproszczenia można jednak powiedzieć, że groteska to zabieg literacki, który poprzez zestawienie ze sobą na przestrzeni jednego dzieła elementów, które reprezentują skrajnie odmienne estetyki, wywołać w widzu efekt zaskoczenia, zażenowania, absurdu, bądź śmiechu.
Czas w utworze literackim pełni bardzo istotną rolę. Dzięki jego konstrukcji jesteśmy w stanie porządkować sobie w głowie wydarzenia, które przedstawia nam autor, a także wyciągać z nich wnioski przyczynowo-skutkowe. Wiele dzieł jednak element ten traktuje w sposób nielinearny i osobliwy.
W powieści Henryka Sienkiewicz, pt. W pustyni i w puszczy mamy do czynienia z opisem zjawiska charakterystycznego dla Afryki, czyli burzy piaskowej. Główni bohaterowie powieści, Staś i Nel, doświadczają jej, kiedy zostają porwani przez karawanę Idrysa i Ghebra. Zostają podstępem wtłoczeni na wielbłądy i podróżują przez pustynię.
Istnieją dzieła, w których – obok głównych bohaterów – bardzo ważną rolę odgrywa również przyroda. Jedną z najbardziej znanych powieści tego typu jest W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza. Główni bohaterowie zostają rzuceni na pastwę losu w afrykańskie bezdroża. W czasie ich tułaczki, Czarny Ląd pokazuje się im od każdej strony, zarówno tej fascynującej i pięknej, jak i niebezpiecznej i przerażającej. Afrykę zdecydowanie można określić jedną z bohaterek powieści polskiego noblisty.
Staś Tarkowski był wybitnym nastolatkiem i jak na swoje czternaście lat odznaczał się wyjątkowo dojrzałym sposobem patrzenia na świat oraz myślenia o innych ludziach. Oczywiście nawet ktoś taki jak Staś, nie był pozbawiony pewnych wad, niedociągnięć i słabostek charakteru, których zresztą w jego wieku trudno uniknąć.
Wiele dzieł literackich, które wyszły spod pióra Henryka Sienkiewicza, charakteryzuje się bardzo szeroką perspektywą społeczną, a także po prostu geograficzną. Wielość wątków, bohaterów i lokacji sprawia, że powieści Sienkiewicza są bardzo rozległym konglomeratem literackim. Zawierają w sobie wiele tradycyjnych motywów, dzięki czemu czyta się je naprawdę dobrze, mimo upływu ponad wieku od ich stworzenia.