Bajronizm – definicja, przykłady, twórcy i dzieła

Epoka zapamiętana w Europie pod nazwą romantyzmu, miała swoich wielkich prekursorów. Jednym z nich był wybitny angielski poeta, lord George Gordon Byron. To on, zarówno swoją biografią, jak i twórczością, wykreował zupełnie nowy model bohatera literackiego, a wielu starało się naśladować pisarza również w życiu. Przyjrzyjmy się zjawisku, jakim był bajronizm.

Wallenrodyzm – definicja, przykłady, twórcy i dzieła

Początek XIX wieku to w europejskiej sztuce czas wielkich romantyków i ich dzieł, które pod wieloma względami zrewolucjonizowały literaturę. W Polsce był to okres, w którym porywy miłosne i dążenia do wyjątkowości artystycznej jednostki, przeplatały się z nastrojami narodowo-wyzwoleńczymi. Największym poetą epoki był Adam Mickiewicz, którego Konrad Wallenrod dał początek nowej społecznej postawie patriotycznej.

Naturalizm w literaturze – definicja, przykłady, twórcy i dzieła

W połowie XIX wieku, w Europie, epoka romantyzmu oraz jej prądy artystyczne należały już do przeszłości. Ludzka uwaga odwróciła się od wielkich porywów serca i ducha, zwróciła się natomiast ku sprawom bardziej przyziemnym: rzetelnej pracy, badaniom i odkryciom naukowym i kwestiom materialnym, namacalnym. Zaczęła się epoka pozytywizmu, która przyniosła wiele zmian, również w literaturze i sztuce. Jednym z najważniejszych nowych nurtów stał się naturalizm.

Dekadentyzm – definicja, przykłady, twórcy i dzieła

Przełom XIX i XX wieku to wyjątkowo ciekawy czas jeśli chodzi o nastroje społeczne, a także filozofię i sztukę. Dziś z perspektywy historycznoliterackiej, nazywamy ten okres modernizmem, czyli nowoczesnością. W epoce modernizmu przeplatało się ze sobą wiele prądów, nurtów i stylów zarówno artystycznych, jak i myślowych. Przyjrzyjmy się jednemu z nich – dekadentyzmowi.

Mikołaj Rej – biografia

Mikołaj Rej to je­den z naj­zna­ko­mit­szych pol­skich po­etów i pro­za­ików, czę­sto na­zy­wa­ny “oj­cem pol­skiej li­te­ra­tu­ry”. Uro­dził się 4 lu­te­go 1505 roku w Żura­wi­nie nie­da­le­ko Ha­li­cza. Po­cho­dził z bar­dzo za­moż­nej ro­dzi­ny szla­chec­kiej. Po­cząt­ko­wo uczęsz­czał do szko­ły w Skalb­mie­rzu, po­tem we Lwo­wie, a na­stęp­nie do Aka­de­mii Kra­kow­skiej, w któ­rej wy­trzy­mał tyl­ko rok. W więk­szo­ści po­zo­sta­je więc sa­mo­ukiem, a lata mło­dzień­cze spę­dza głów­nie na po­lo­wa­niach i po­ło­wach ryb.

Edward Stachura – biografia

Edward Sta­chu­ra uro­dził się 18 sierp­nia 1937 roku we fran­cu­skiej miej­sco­wo­ści Cha­rvieu jako Je­rzy Edward Sta­chu­ra. Bę­dąc dziec­kiem prze­ja­wiał ta­lent, po­cząt­ko­wo jed­nak pla­stycz­ny. Gdy ro­dzi­na po­wró­ci­ła z emi­gra­cji na te­re­ny Pol­ski, mimo pla­nów za­miesz­ka­nia w Gli­wi­cach, zna­la­zła się w Łazień­cu, nie­opo­dal Alek­san­dro­wa Ku­jaw­skie­go (ok. 10 km od Cie­cho­cin­ka). Na­ukę w pol­skiej szko­le roz­po­czął jako je­de­na­sto­la­tek. Z po­wo­du prze­by­wa­nia we Fran­cji i do­ra­sta­nia przy fran­cu­skiej mo­wie, miał pro­ble­my z przy­swo­je­niem ję­zy­ka pol­skie­go. Pierw­sze pró­by pi­sa­nia pod­jął w li­ceum.

Wielka Improwizacja – streszczenie i interpretacja

Interpretowana „Wielka Improwizacja” stanowi jeden z najważniejszych elementów trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Początkowo nie stanowiła integralnej części dramatu wydanego w 1832 roku w Dreźnie (czasem nazywana dziadami drezdeńskimi), dodana po trzecim wydaniu (wraz z Ustępami). Jako oddzielny utwór nosiła miano „Improwizacji”. Przedrostek „Wielka” ma pokazać rangę tekstu oraz zestawienie z „Małą Improwizacją” ze sceny I. Konrad jest tu elementem rozrachunku z romantyczną koncepcją artysty i przewodnika narodu, która była w tej epoce wyjątkowo popularna.

Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią – streszczenie, opracowanie

Wydaje się, że temat śmierci nie był często podejmowany w polskiej literaturze średniowiecznej. Analizując zachowane do dzisiaj utwory, na plan pierwszy wysuwa się raczej tematyka związana z życiem doczesnym (miłość, małżeństwo, życie dworskie, konflikty na tle społecznym) oraz z religią, która zajmowała specjalne miejsce w ówczesnej twórczości.

Maria Konopnicka – biografia

Ma­ria Ko­nop­nic­ka to pol­ska no­we­list­ka i po­et­ka, uwa­ża­na za jed­ną z naj­wy­bit­niej­szych przed­sta­wi­cie­lek okre­su re­ali­zmu. Była tak­że tłu­ma­czem i kry­ty­kiem li­te­rac­kim. Uro­dzi­ła się 23 maja 1842 roku w Su­wał­kach, jako cór­ka Jó­ze­fa Wa­si­łow­skie­go i Scho­la­sty­ki z Tur­skich. Pierw­sze lata swo­je­go ży­cia spę­dzi­ła w Su­wał­kach, a w 1849 roku, w wie­ku sied­miu lat, prze­nio­sła się wraz z ro­dzi­ca­mi do Ka­li­sza, gdzie za­miesz­ka­li w pa­ła­cu Pu­chal­skich.

x